Dit weggetje - heel dichtbij ons in de buurt - deed me aan het boekje denken, hoewel weggetje een te groot woord is. Het is meer een richel, te smal voor een mens. Je ziet het weggetje een heel eind het koren in gaan.
Verschillende mensen hebben 's nachts de wandelaar gezien, die het pad gebruikt: het is een das (klik)...
Het graan dat hier verbouwd wordt, is gerst (klik). Ik lees net dat er heel veel soorten zijn en dat de rijen korrels die een aar vormen in aantal erg verschilt. Ik moet dus nog een keertje terug om te kijken hoeveel rijig gerst het is!
En dat is beslist geen straf! Kijk eens hoe mooi het Drentse landschap erbij ligt...
Ik verbaas en verwonder me over de intense kleur van de klaprozen. Hoe krijgt de natuur het voor elkaar?
En hier het korenblauw tussen de 'haren' van de gerst.
Ik hoop dat 'men' de burcht, die ergens in de buurt moet zijn, met rust laat. En... ik hoop op een nachtelijke ontmoeting met de das...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat!