Een goed begin...

...is het halve werk! Dit is trouwens de titelpagina van 'Begin!', een uitgave van Happinez, een mooi bladerboek dat momenteel in de keuken ligt.
Over begin gesproken, iemand heeft in mijn poësie-album dit versje geschreven:

Begin de dag met een dansje

Begin de dag met een lach

Wie vrolijk kijkt in de morgen

Die lacht de hele dag...

Meestal kijk ik niet zo heel vrolijk 's ochtends vroeg als de dag voor mij begint. En lachen is er ook niet altijd bij. Het klaart al op als ik de sinaasappelpers hoor of zelf sinaasappels sta te persen. Iedere dag - nou ja bijna - drinken we vers sap. Met een puberzoon in huis weet je dat hij in elk geval die vitaminen meteen binnen heeft...
Laten er nou gisteren bij Appie bloedsinaasappelen (klik) liggen!

Daarom blijven deze oranje jongens en meisjes in het net...

Vroeger zag je bloedsinaasappels veel vaker. Als kind vond ik ze maar raar en natuurlijk minder lekker dan een gewone. Een sinaasappel was zeker geen dagelijkse kost, we kregen er altijd een van de Zondagschool met kerst, samen met een boekje van W.G. van der Hulst (klik) of van An Rutgers van der Loeff-Basenau (klik). Een sinaasappel mee naar school mocht nooit: mijn moeder vond dat geklieder niets waard. En jammer dat ik dat vond, want met zo'n sinaasappelschil die overbleef als de sinaasappel in vier parten gesneden was, daar kon je nog wel iets leuks mee doen: in je mond ermee en grijnzen, tandjes eruit snijden, etc... Heb ik later allemaal ingehaald ;-))
Terug naar de bloedsinaasappel... Toen ik aan DS vroeg hoe een bloedsinaasappel er van binnen uit zou zien, dacht hij ongeveer zoals een donkerroze grapefruit. Hij was verbaasd toen hij dit zag...



Het sap heeft wel een mooie egale kleur, mmmmmmmmmmmmmm....! Het testpanel vond de smaak wel wat vlakker dan van een gewone sinaasappel...