Lurkie...

Dit is Lurkie, en wel hierom!

Ze is de helft van een tweeling en vanaf het begin wilde moederschaap niets van haar weten. DH heeft nog geprobeerd haar wel te laten drinken door moeder apart te zetten, maar moeder had een rare houding: enerzijds blèèrde ze om haar kind, maar als het kind dan wilde drinken kreeg het een beuk!

DH toog naar de winkel voor verse lammetjespap en het lammetje ging aan de fles... Elke keer als het tijd werd voor de fles was ze er heel aarzelend en schrikkerig... Ze leek ook niet erg hongerig...
Totdat we in de gaten kregen hoe dat komt...
Dit lammetje is inventief en heel erg handig: overal waar ze het kan redden, drinkt ze een slokje mee!
Dat doet ze door heel omzichtig een schaap vanachter te benaderen en er rap onder te duiken, vooral schapen met eenlingen zijn doelwit, daar is immers nog een plaatsje vrij!
Zie je het voor je? Als moederschaap voel je niet één lammetje drinken, maar twee hongerige bekjes lebberen... Tja, dan klopt er iets niet... En ja hoor BEUK, en weg is Lurkie...

Ze is nog eenkennig ook! Als ik in de wei sta met de fles komt ze niet. Nou heeft ze ook al anderhalve week de fles van DH gehad en niet van mij, omdat ik met mijn bronchitis hoofd binnen bivakkeerde...
Maar zo eng ben ik toch ook weer niet. Maar ik stond mooi voor joker met die fles melk in het land, Lurkie bleef op gepaste afstand staan!