Er waren eens...

Mevrouw en rechts meneer Fazant die op een koele avond in juni een ommetje maakten door de weilanden rond Jackdaw bij Westley Farm in Engeland. Ze waren al keuvelend in de buurt van het keukenraam van Jackdaw genaderd toen meneer luidkeels van zich liet horen...

Ze keken eens naar rechts...

Ze keken eens naar links...

Mevrouw dwaalde een klein beetje af, waarop meneer een nog veel grotere keel opzette...

Daarop liep mevrouw snel weer naar meneer. Wel een onderdanig type - dachten wij - totdat...
*tromgeroffel*

Reintje Vos ineens op het toneel verscheen!

Nog dichter sloop hij naderbij... en nog harder gilde meneer fazant...

Opeens... bleef Reintje Vos staan en keek alsof hij geen keuze kon maken...

Ook hij keek eens goed om zich heen...

...draaide zich toen abrupt om...

...en koos het hazepad!

En meneer en mevrouw Fazant? Die kuieren nog rustig door de velden, althans vanochtend vroeg nog wel. Wel zagen we dat meneer Fazant voor de zekerheid maar een extra vrouw in zijn hart gesloten heeft. Hij is zo trots als een pauw en laat dat duidelijk aan de dames merken!
Ze leefden (hopelijk) nog lang en gelukkig...

Wij zaten in Jackdaw en werden gealarmeerd door het wel heel opgewonden geschreeuw van meneer Fazant. Vanuit de keuken heeft DH - door het raam - de foto's kunnen maken, vandaar zo hier en daar wat weerschijn!
We hebben ademloos gekeken en zijn nu elke avond alert, dat snap je!