Gebroken...

Deze gebroken hartjes staan in de tuin te bloeien.  Ze (klik) stonden in het avondlicht te wiegelen... Ik vind ze zo lief!

Deze mooie vorm voor een heerlijke vismousse kwam ik tegen bij De Snuisterij (klik) in Odoorn. Een superleuke winkel waar ik graag kom om even rond te neuzen... Ze verkopen er o.a. pachtige verf van 'Painting the past' en verder is er zoveel moois dat je er zelf maar eens moet gaan kijken... Oud en nieuw linnen, servetten, tafelkleden, serviezen, aardewerk, zink, kaartjes, zeepjes, enz. enz.
En o ja deze vis kocht ik daar omdat een van mijn puddingvormen uit Engeland laatst met een daverende klap op de grond viel en dus gebroken is! Deze vis 'riep' mij... en ik kon hem niet weerstaan.
Scherven brengen geluk, laten we het hopen...

Schrik maar niet, mijn hart is niet gebroken... Integendeel, ik ben nog steeds blij met mijn DH. De vonken spatten er niet meer af, maar daarvoor in de plaats is iets gekomen wat me heel dierbaar is: een diepe verbondenheid en vertrouwdheid...
Soms is er ergernis over iets, wat wil je na 27 jaar... Maar gelukkig val ik nog steeds voor zijn oogopslag, een droge opmerking en zijn zorg voor wat hem lief is...
Dat zit dus wel snor! Oh nee, die is eraf :-)