vrijdag 28 februari 2014

Jane Austen: het mysterie van de 'squares' of de 'diamonds'...

Voor me liggen twee boeken over Jane Austen, om preciezer te zijn, geïnspireerd op de quilt die Jane Austen zelf ooit maakte... Hoe zit het nu met de 'diamonds' en de 'squares', welke vorm is in de originele quilt gebruikt?

Linda Franz maakte een hele studie van de quilt die Jane Austen maakte. Ze keek naar de maten, het kleurgebruik, de manier waarop de quilt in elkaar gezet is... Kortom: een gedegen werk met het patroon van de originele quilt en enkele variaties. Veel aandacht is er ook voor de verschillende technieken die er zijn om een quilt te maken. Verder staan er veel citaten in uit de boeken die Jane Austen schreef, er zijn foto's van huizen waar Jane in haar leven woonde of werkte en veel achtergrondinfo. Ben erg blij met het boek!

Karen Gloeggler maakte aan de hand van foto's van de originele quilt van Jane Austen die ze toegestuurd kreeg uit Engeland, twee quilts met vierkante blokken tussen de sashings. Toen ze met een vriendin vanuit Amerika naar Engeland reisde omdat ze de quilt van Jane Austen graag in het echt wilde zien kreeg ze een schok te verwerken: de echte quilt bestond uit wybertjes ofwel 'diamonds' en niet uit vierkanten ofwel 'squares'... Op de foto's dacht ze 'squares' te hebben gezien!
Dit was een gruwelijke ontdekking voor haar, die gepaard ging met veel lelijke woorden, zo schrijft ze in dit boek.
In het boek vind je patronen van quilts die de namen dragen van de titels die Jane Austen publiceerde. Ook hier weer citaten. Ik vind een aantal van de quilts in het boek wel mooi, maar een aantal zeer zeker niet!

Uiteraard ga ik voor de originele quilt met de wybers uit het boek van Linda Franz! Ik heb nog een lange weg te gaan, vooral met de kleine wybertjes...

De grote wybers gaan wat sneller. Maar het gaat niet om de snelheid van het maken, het gaat om het plezier tijdens het maken van de quilt!
Vaak krijg ik commentaar op het maken van deze quilt, vooral van niet-quilters: eerst lapjes stuk knippen en dan weer in elkaar zetten, en het kost zoveel tijd. Om maar met Jane te eindigen: "One half of the world cannot understand the pleasures of the other."

zaterdag 22 februari 2014

Tropisch Koninkrijk...

In de Fundatie is momenteel de tentoonstelling 'Tropisch Koninkrijk' van kunstenaars die wonen en werken op de Nederlandse Antillen. Een gevarieerde en mooie tentoonstelling, vind ik. Van een aantal kunstenaars wil ik wat laten zien op mijn blog. Ik ben onder de indruk van hun werk. Allereerst waren er sieraden van Evelien Sipkes (klik).
Dit kunstwerk 'bone lace', bestaat uit schijfjes bot met linnen aan elkaar gezet tot een halssieraad.

Links zie je 'bone lace', rechts 'bridal coral'.

Het werk bestaat uit porselein en pareltjes. Zo mooi gemaakt!

'clams'

'clams', ik raakte niet uitgekeken...

'a breast or 87', in ons leven worden we geconfronteerd met moeilijkheden, verdriet en uitdagingen. De grootste uitdagingen kunnen de grootste gaven leveren:  in moeilijke tijden leren we wie we werkelijk zijn. Elke borst in deze ketting staat voor ontbering...

 
Aan de achterkant van 'a breast or 87', niet direct zichtbaar, heeft de kunstenares gevoelens weergegeven die door de ontberingen aangeboord kunnen worden: liefde, vrede, eerlijkheid, vertrouwen, compassie...

Heleen Cornet (klik) woont en werkt op Saba. Ze vindt de inspiratie voor haar werk in de natuur in haar omgeving.
Het licht en de kleuren in haar schilderijen zijn prachtig...





Mocht je in de gelegenheid zijn om deze tentoonstelling te gaan bekijken: doen! Dat kan nog tot en met 16 maart.

woensdag 19 februari 2014

Museum 'De Fundatie'...

In Zwolle ga je natuurlijk naar de handwerkbeurs museum De Fundatie (klik).
Het museum is in de afgelopen jaren ingrijpend verbouwd en werd in de hoogte uitgebouwd met Het Oog zoals het museum de uitbouw zelf genoemd heeft.

Het dak is bedekt met duizenden tegeltjes, die allemaal aan de achterzijde beschreven zijn: een boodschap, handtekening, wens of zomaar een naam (klik). Tijdens de verbouwing van het museum zijn er verschillende dagen geweest waarop je een tegel kon 'versieren'.
Alle tegeltjes herbergen voor de eeuwigheid - nou ja - dus hun geheime kant!
Genoeg voor de deur gedraald: we gaan naar binnen...

Door Het Oog kijk je zo over Zwolle uit. In mijn studententijd woonde ik ruim vier jaar in Zwolle en ik zag veel oude bekenden...

Magnifiek gemaakt!

Er was een groepje dames van de Red Hat Society (klik), die uitleg kregen over de stad Zwolle...

De Gouden Vredesduif van Marthe Röling (klik) is weer terug 'op het oude nest', tijdens de verbouwing van het museum verbleef de duif elders...
In mijn volgende blogje gaan we kunst kijken in het museum...



donderdag 13 februari 2014

Het Engelse Werk...

Ga je mee wandelen in Het Engelse Werk, een prachtig park vlakbij Zwolle? Het ligt aan de uiterwaarden van de IJssel, vanwaar je een prachtig zicht hebt op de nieuwe spoorbrug, die hoog boven het landschap zweeft...

In het park voel je - ondanks de kou - het naderende voorjaar. Niet alleen het mooie licht, maar ook de kwinkelerende vogels, waaronder spechten die te horen én te zien zijn, beloven dat het voorjaar er aan komt...

Tussen de bomen staat het enorme wiel, waarvan ik de functie niet weet. Even was ik weer terug in de tijd...
Begin jaren tachtig deed ik mijn opleiding in Zwolle en woonde er op kamers. Bij mooi weer fietsten we over de fietsspoorbrug via Schelle en de dijk naar Het Engelse Werk. Liggend in het gras, in de buurt van het grote wiel, zijn er heel wat boeken gelezen en tentamens voorbereid...

We lopen verder over een bruggetje. De eendjes komen hoopvol op ons afgezwommen en snateren om brood, ondertussen het water in beweging zettend...

Dat levert prachtige weerspiegelingen in het water op...

De bomen in Het Engelse Werk (klik) staan stevig verankerd, het park dateert uit 1830. Wie weet hoe oud deze boom is... Het park is in Engelse stijl aangelegd, dat verklaart de naam. Het aangrenzende Spoolderbos werd aangelegd in de periode dat ik in Zwolle woonde en was toen nog niet toegankelijk...

Vlakbij het water ligt deze helemaal gave, maar dode gans. Het verenpak stoot het water goed af...

Een gans heeft dus wel tanden!

De sneeuwklokjes beginnen voorzichtig te bloeien. Binnenkort is het een zee van wit tussen de bomen...
We gaan naar de stad, daarover later meer!

woensdag 5 februari 2014

Kleurenfeestje...

Vandaag reisden jongste zusje en ik af naar de Hertogshoeve (klik) in Rijpwetering voor de 'Show & Tell' van Betty Prins (klik). Na de gastvrije ontvangst door Karen in haar prachtige keuken, stonden de manden met quilts al klaar...

Op de achtergrond in de keuken, zie je nog net Monica (klik), al 40 jaar vriendin van Betty. Zij hield de quilts samen met Betty voor ons op, zodat je haar verder niet meer tegenkomt in de foto's...
Bij binnenkomst hing deze prachtige hexagonnen-bloemenquilt, wat een plaatje hè?

Prachtige kleurencombinaties...

Dit is één van de eerste quilts die Betty maakte. Ze had veel ervaring als kostuummaakster, maar het quilten was nog niet ontdekt, dat is inmiddels wel veranderd! Het is een quilt vol herinneringen met lapjes van kledingstukken. De zoektocht naar lapjes, het verlevendigen van herinneringen dat is wat het quilten voor Betty zo leuk maakt...

De eerste mandjesquilt maakte Betty door veel stofjes te ruilen met andere quilters. Ze houdt van grote quilts, die onder haar handen groeien. Soms wordt een quilt groter en groter omdat ie wel mooi passend gemaakt moet worden...

De quilt die Betty maakte, naar het voorbeeld van de beroemde antieke quilt van het Quiltersgilde. Betty vertelde dat het maken van deze quilt niet meevalt: door het gebruik van lichte en donkere stoffen moet je oppassen dat de quilt niet saai wordt. Ze voegde wat gele lapjes toe en legde de blokjes baan voor baan uit voordat de quilt in elkaar werd genaaid.

En dit is 'gewoon' een achterkant van een van de quilts... De stof kocht Betty op de markt voor een zacht prijsje omdat het een misdruk was, leuk hè?

Deze antieke stofjes - geen reproducties, maar echte! - zijn prachtig... Het zijn restanten van een gerestaureerde quilt...

En nog een mandjesquilt, die van de dames van Blackbird Designs dit keer. Dit zijn geappliceerde mandjes op een vierkante ondergrond. Toen er een grote stapel gemaakt was, is Betty gaan neerleggen en schuiven tot het naar haar zin was...

En kijk eens hoe groot?!

De huisjesquilt naar het idee van Jeanneke (klik) met daarin de seizoenen verwerkt in warmte en licht verbeeld... Een quilt met een verhaal en een huis met een tuintje voor de kleindochter van Betty!

De baby-Jane, die vorig jaar al in Nantes te bewonderen was, kon natuurlijk niet ontbreken. Leuk en herkenbaar was het regime dat Betty zichzelf oplegde voor het doorquilten van de quilt en dat er regelmatig ingehaald moest worden. Gelukkig zijn Betty en echtgenoot nog bij elkaar en is het resultaat geweldig!

Het middengedeelte van de Phebequilt van Di Ford, inmiddels wereldberoemd... Er zijn al veel sterretjes gemaakt, maar de quilt moet nu verder in elkaar gezet gaan worden...

Het laatste project waar Betty mee bezig is, veel broderie perse en appliceren...

Een quilt met sterren in wording. Allemaal heel verschillende stoffen en toch een schitterend geheel...
Daar moet je gevoel voor hebben en dat is denk ik het geheim van Betty's quiltkunst! Jongste zusje karakteriseerde het in één zin: Betty maakt geen lappendekens, het zijn echt quilts!

Aan het eind van de middag bedanken Karen en Betty elkaar... Het schortje maakte Betty voor Karen en past uitstekend bij haar bril ;-)
Het was een fantastische middag waar ik eindelijk Patricia (klik) in levende lijve ontmoette. Verder maakte ik kennis met Monica, Martine (klik) en ving ik een glimp op van andere meer of minder bekende quiltdames. Kortom: een erg geslaagde dag!
Wij toerden heel rustig door polders over kleine weggetjes weer richting het noorden en aten op de terugweg bij Bea om de hoek (klik) een heerlijke maar erg machtige pannenkoek! Na een kwart hield ik het voor gezien, echt waar! Onderweg raakten we niet uitgepraat en mijn hoofd zit nog vol met ideeën en plannetjes...


zaterdag 1 februari 2014

Een schone blik...

Balsemien heeft een nieuwe bril... Af en toe is het beeld nog niet helemaal helder, het is namelijk één met multifocale glazen. En niet zoals sommige mensen denken multivocaal ;-) Dat zou ook wel leuk zijn, een bril met meerdere stemmetjes, net wat voor mij!
Nu had ik al lang een bril, maar alleen voor tv kijken, autorijden. Kwam ik thuis dan was de eerste handeling: bril af! Ging ik de deur uit dan was de laatste handeling: bril op!
Wil je ook weten wat de handeling was als ik eens wat op tv wilde zien? Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr: bril zoeken!
Dat is nu allemaal voorbij, althans...

Bij het lezen van de krant moet deze in de juiste positie en op de juiste afstand worden gehouden, anders heb je een soepje van de letters! Zonder bril lees ik de krant zonder problemen, maar de brillenmeneer heeft gezegd: "de hele dag de bril op houden!" Tja, en ik heb de neiging om naar strenge aardige meneren te luisteren...
Voor handwerken is de bril gelukkig wel goed en vergeet ik dat ik em op heb!

Vanaf mijn positie achter de computer zie ik nu de servieskast wel in volle glorie, ook de letters zie ik goed! En als ik met de bril op langs de kast loop, of gewoon door het huis, slaat de schrik me om het hart: ik zie overal stof, natte hondenstaartjes op de wasmachine en droger, zand op plekjes waar ze even gelegen hebben, spinragjes  complete spinnenwebben tussen de balken van het plafond...
Er is maar één remedie volgens DS: "Bril af, dan zie je het ook niet!" Daar ga ik maar eens over nadenken...

En dit is mijn nieuwe maatje! En nu: eh... toch maar wat opruimen en schoonmaken...
Ik hoop dat ik binnenkort helemaal gewend ben aan het multifocale en ik niet meer constant mijn nek beweeg als een ja-knikker!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...