maandag 31 oktober 2011

Paris...

Na dertig jaar weer terug in de stad waar ik begin jaren tachtig regelmatig kwam... Op maandagochtend vertrokken we met de trein vanuit Compiègne naar de lichtstad, de stad van de liefde: Parijs! Toen we voor negen uur op het Gare du Nord uitstapten, was het vrij rustig en reisden we met de Metro naar Ile de la Cité, het eiland in de Seine. Het museum waar we naar toe wilden gaan, bleek gesloten te zijn, dus wandelden we verder naar de Notre Dame (klik).

In de 19e eeuw werd een grote restauratie uitgevoerd onder leiding van Viollet le Duc, dezelfde architect die het kasteel in Pierrefonds onder handen nam. Ontzettend veel beelden, bewerkte gotische ramen, stijlen en regenafvoeren, DS was zwaar onder de indruk van de Notre Dame...

Per deux chevaux door Parijs... Je zag heel wat eendjes voorbijrijden met vaak Japanners erin. DS vroeg zich af of er meer Japanners in Parijs wonen dan Fransen. En werkelijk overal zag je ze lopen, altijd in groepen...

Op ons programma stond een bezoek aan het Louvre (klik), waar we naar toe wandelden vanaf de Seine. Onderweg liepen we langs allerlei prachtige gebouwen o.a. het Centre Pompidou (klik) en het Hotel de Ville. Allemaal even imposant. De keerzijde van de grote stad zagen we ook: mensen die bedelden of kinderen voor zich lieten bedelen. Ik kreeg bijna woorden met DS die het allemaal zielig vond en mensen die met trucs geld afhandig probeerden te maken nog niet doorhad. Hoe meer de dag vorderde hoe meer hij het begreep...
Zie je trouwens onder de doorgang de piramide, de nieuwe ingang van het Louvre?

Na een uur in de rij staan, mochten we naar binnen en konden we helemaal los... Wat een groot museum! DH en ik vertrokken naar de laat middeleeuse afdeling van Nederlandse, Vlaamse, Italiaanse en Franse schilders, terwijl DS en zijn vriendin naar de fundamenten gingen kijken...

Vanuit het hoofdpaviljoen keken we op een van de zijvleugels. Wie daar nou uit het raam hing? In de verte zie je La Defense, een nieuwe zakenwijk in het westen van Parijs.

Vanuit de trein hadden we al een glimp opgevangen, maar daar was ie dan: La Tour Eiffel (klik) met daarvoor de Arc de Triomphe du Carroussel (klik) en de Tuilerieën (klik). Niet alleen de kunst in het museum was mooi, het uitzicht met de strakblauwe lucht was ook overweldigend!

Dit schilderij vond ik zo mooi. Ik heb vergeten wie het geschilderd heeft, maar ik vond het prachtig... Als iemand het weet?!

Wat een mensenmassa, was er iemand flauwgevallen?

Nee, zij trok alle aandacht... La Joconde of wel Mona Lisa (klik).

Het viel nog niet mee om Mona van dichtbij te bekijken, hordes mensen stonden in de weg, en dat leverde vermakelijke taferelen op... Wederom zeer veel Japanners!

Wat is Parijs zonder een bezoekje aan de Lafayette? Wat een prachtige winkel als je niets wilt of hoeft te kopen!
DS kocht trouwens bij de C&A aan de overkant een superleuk jasje voor een fractie van wat hij waarschijnlijk kwijt was geweest in dit superdeluxe warenhuis. Het koepeldak is werkelijk super, heb er met open mond naar staan kijken en viel bijna van de roltrap ;-))

Zo'n Parijs dagje maakte hongerig en voordat we de trein terug namen bladerde ik in mijn aantekeningen die ik voorafgaand aan onze trip had gemaakt. Ik had bij haar (klik) geneusd en wat adresjes verzameld en het broodjeshuis bleek op loopafstand van de Boulevard de Haussmann te liggen! Wat een leuke verrassing: tussen alle hippe en verantwoorde eetgelegenheden was dit een ouderwets Frans cafeetje, waar het doorlopend druk was en mensen broodjes kwamen eten of bestellen. We zaten aan formica tafeltjes op plastic stoeltjes. Op de bar een treetje met gekookte eitjes... We aten er een heerlijke baguette met ham uit de Auvergne met veel knoflook en peterselie erin, mmmmmmmmmmm...
En toen was onze eerste dag Parijs alweer voorbij. Op de terugweg in de trein konden de voeten een beetje omhoog en de ogen vielen bijna dicht...

zondag 30 oktober 2011

Pierrefonds

Vorige week zondag bezochten we Pierrefonds (klik), een dorp dat beroemd is vanwege het gigantische kasteel dat als een soort Disney suikertaart voor je opdoemt als je aan komt rijden...  Dat was een overweldigende ervaring twee jaar geleden, toen we 's avonds op zoek naar een overnachting min of meer toevallig het dorp passeerden. We namen ons toen voor ooit in de herfst een bezoek aan het gebied te brengen...
En nu is het zover! Het weer was geweldig, de zon maakte dat alles in een gouden gloed lag. We hadden pech dat het kasteel tussen de middag gesloten was, dus brachten we de tijd door op een bankje...

Wat een straf was dat! De plaatselijke boulangerie/patisserie was namelijk wel geopend en verkocht o.a. deze heerlijkheden: frambozentaartjes, crème-brulée bombe en koffie soes...
Met een flesje water erbij - je kunt niet alles hebben - zijn wij de tijd heel goed doorgekomen!

En toen klommen we naar het kasteel dat hoog boven het dorp uitsteekt. Hier zie je de binnenplaats van het enorme bouwwerk... In de 12e eeuw is er al sprake van een slot op de plek van het huidige kasteel. Door de eeuwen heen is het kasteel meerdere malen belegerd, verwoest en weer opgebouwd. Tussen 1650 en 1850 was het een ruïne. Napoleon III maakte serieus werk van de restauratie van het kasteel en knapte het op in de huidige staat. Tegenwoordig doet het kasteel dienst als plaats waar films opgenomen worden en soms vinden er concerten plaats.

Dit is de ingang van de kapel, die overigens erg klein is...

De ruimten in het kasteel zijn allemaal leeg, wel is er hier en daar wandbekleding of zoals hier een vaste bank met stof...

...ik dacht meteen aan de stofjes thuis van Jan Patek, die in het kasteel niet zouden misstaan! En dat vind ik nu na thuiskomst en het bekijken van de foto´s nog steeds!

Tegen het licht van de ramen fladderde een gekraagd roodstaartje, dat de weg naar buiten niet kon vinden...

En op een wand in een andere zaal zaten deze kevers of zijn het misschien toch bijen? De balzaal is de enige ruimte die kleurrijk gestoffeerd is en vrolijk aandoet. Omdat alle andere ruimten in het kasteel leeg zijn, raakte ik er een beetje gedeprimeerd van en gingen we na een uur de zon opzoeken, en natuurlijk liepen we nog even bij het bakkertje binnen ;-))
Dit keer kochten we heerlijke sandwitches die we in het bos op aten, het Forêt de Compiègne...

zaterdag 29 oktober 2011

Weer thuis...

Na een heerlijk week in Frankrijk zijn we vandaag weer thuisgekomen. Fijn om weer begroet te worden door alle hondjes, de kachel te stoken...
Afgelopen week was dit het uitzicht vanuit de keuken en woonkamer...

Nou ja, woonkamer?  Salon zul je bedoelen! Compleet met 22 delig historisch woordenboek, kinderboeken, enkele Franse klassieken, kartonnen boekenfrontjes (!) en spelletjes, waaronder Monopoly met plaatsen uit de regio. De eerste avond zaten we al met verhitte hoofden in de keuken elkaar de straten af te troggelen...

Overal in huis hingen schilderijen, tekeningen en andere versieringen, wat het wel sfeervol maakte...

In de woonkamer stond dit serviesgoed in de kast, ik durfde er nauwelijks naar te kijken, laat staan het te gebruiken. Gelukkig was er in de keuken een flinke voorraad van het blauw-gele woonwarenhuis bij elkaar gezocht... Het was een huis 'met de franse slag', niet erg schoon, maar dat was wel fijn als wij met onze wandelschoenen aan thuiskwamen na een wandeling door het bos!

En gewandeld hebben we... Hier zie je het huis vanaf de weg. Het lage gedeelte is de 'gite rural' die we gehuurd hadden...

Op het erf - de boerderij is in carré-vorm gebouwd - was een prachtige oude open schuur met hooizolder...

En hier wonen onze overburen. Helaas werden we niet uitgenodigd voor een kopje koffie ;-))
Het kasteel is eeuwen in handen geweest van een adellijke familie. In de Eerste Wereldoorlog - La Grande Guerre - was het een militair hospitaal. Nu kan het gehuurd worden voor feesten en partijen...

Over de vroegere kasteellaan liepen we langs een weitje met pinken, die,  nieuwsgierig als ze zijn, een eindje met ons meeliepen. Daarna gingen ze verder met hun dagelijkse routine: gras eten...
Ons huis was een prachtige plek om van alles te ondernemen. En dat hebben we gedaan...


vrijdag 14 oktober 2011

Mooie maan...





Gisteravond was het helder, de maan 'brak' door de wolken en dat was een mooi schouwspel! DH was met de hondjes aan het wandelen en maakte deze foto's...
De maan heeft veel mensen geïnspireerd, kijk eens naar Yang LiPing (klik)...

zondag 9 oktober 2011

Zondagochtendrondje...

Vanochtend zijn DH en ik al vroeg in de Land Rover onderweg om verschillende groepen schapen te controleren... Ga je mee?

Sam (li) en Jet (re) gaan ook mee. Ze vinden het erg leuk om mee te gaan: "Ieeeeeewh, jooeoooeee!"
Twee blije hondjes en één - Fiep - die rustig en bedaard achterin ligt... Bo blijft lekker thuis in een warme mand met schapenvacht.

We rijden over prachtige wegen, wat is het mooi onderweg...

We zijn bijna bij onze eerste bestemming...

Dichte begroeiing rechts...

Links een oud hek en 'vogel' weilandjes...

Alle rammen staan bij elkaar en draaien me de rug toe. DH controleert of ze er allemaal zijn (ja), of er geen bijzonderheden zijn (gelukkig niet)...

Ondertussen wacht ik met Sam en Jet die wel door het raam naar buiten willen springen. "Wij willen ook!"  Volgens DH zou Sam al goed kunnen drijven met deze groep rammen. Jet zou ze dwars door de omheining jagen in haar enthousiasme...

Behalve het gepiep in de auto is het buiten stil. Tot ik het gegak van een groep overvliegende ganzen hoor!

Op naar het volgende terrein... een stuk heide met bos van 70 ha.

Daar zijn de dames al, nou ja er is één meneer bij, zie je hem links met zijn imposante gekrulde horens? Hij moet ervoor zorgen dat we in het voorjaar weer lammetjes krijgen!

Het controleren van de schapen is klaar. We gaan nog een wandeling maken en laten de Land Rover achter...
Onderweg zien we veel jeneverbessen.

Jeneverbessen

We liepen door een landschap
met heide en jeneverbessen
een landschap zo oud
als de wereld zelf

zo moest het ooit begonnen zijn
zo moest het gebleven zijn
zo moest het zijn
zo als nu

we keken naar de jeneverbessen
ze stonden daar duister en zwijgend
zwijgend over het verdwijnen

Rutger Kopland

Het gedicht is afkomstig uit het boek 'Jeneverbes' door Jan van Ginkel. 'Natuur en cultuurhistorie in verhalen, gedichten en beelden', luidt de ondertitel.

we zien veel ragfijne bedauwde spinnenwebjes...

We gaan weer naar huis, DS uit bed rammelen en samen ontbijten!
Fijne zondag!






vrijdag 7 oktober 2011

Kun je nog punniken...

... punnik dan mee! Deze punnik-klos met zes 'haakjes' vond ik afgelopen week in een winkel, samen met de punniknaald.

Even op internet gespiekt hoe je de steken op moest zetten en daarna kon ik van start... In het klosje ontstond vanzelf dit mooie spinnenwebje!

Inmiddels heb ik van een bonte bol sokkenwol een halve meter gepunnikt, dat verleer je nooit... Voorlopig punnik ik nog wel even door. Wat ik met de gepunnikte wol ga doen? Geen idee!

Ik wist dat boven in een mandje met hutsels en frutsels het punnikklosje lag waarop ik ooit het punniken geleerd heb. Het klosje was snel gevonden...

Ook hier ontstond een spinnenwebje, al kostte dat veel meer moeite. Ik snap nog niet dat ik vroeger met priegelvingers en een (stompe) maasnaald de lusjes op de spijkertjes kon houden en diverse 'rupsen' gepunnikt heb ;-)
Als je hier even klikt, vind je allerlei sites over punniken, er zijn heuse punnik-kunstenaars!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...