Zweden: Een rondje Siljanmeer...

Voor de verandering weer een foto van het Siljanmeer. We gingen op 6 mei een rondje maken om het meer en onze eerste stop was in Plintsberg, een heel klein plaatsje ten noorden van Leksand.
Doel was een bezoek aan een mevrouw die een bankstel te koop aanbood...Toen we bij deze mevrouw de woonkamer betraden hadden we zo ongeveer het bovenstaande uitzicht! Wij reageerden enthousiast, waarop de mevrouw een beetje geïrriteerd uitriep dat we niet voor het uitzicht kwamen, maar voor het bankstel...
En tja het bankstel was echt niet om aan te zien. Volgens Franklin wilde je er met je ogen dicht nog niet op zitten, hahaha!

Toen we terugreden naar de grote weg stopten we bij dit 'dorpshuis'.

Deze versiering en manier van schilderen zie je veel in de streek. Het zijn traditionele kleuren van de streek die gebruikt worden en op veel plaatsen worden cursussen gegeven. Het heet 'kurbits' (klik)...
Onze volgende stop was in Rättvik. We bezochten hier de plaatselijke bibliotheek, waar een tentoonstelling van schilderijen was. Ik was helemaal weg van het werk van Ylva Skarp. Kunstwerken met kalligrafie, de teksten waren prachtig!
We vervolgden onze weg naar Mora en stopten onderweg nog bij een 'Loppis'. Dit is zoiets als garageverkoop. De leukste dingen lagen daar uitgestald: oude sleeën, serviesgoed, speelgoed, stoelen, tafeltjes, gereedschap, bestek. Helaas was er niemand aanwezig vanwege lunchtijd. Erg jammer!

In Mora gingen we picknicken, met broodjes, thee, sapjes en... een zelfgebakken worteltaart! Nadat we zondags zo'n heerlijke worteltaart gegeten hadden, ging Josien op internet een recept zoeken. En zo zaten we op een steiger aan het meer te genieten...
Franklin schraapte nog even de lekkere korstjes uit de bakvorm...

  De lucht werd steeds donkerder, af en toe viel er een drup... We besloten naar het museum van Anders Zorn (klik) te gaan. Op weg naar het museum liepen we langs de kerk van Mora.
Ik vond het werk van Zorn prachtig. Zorn had een totaal andere manier van schilderen dan Larsson. Zonder iemand tekort te willen doen vind ik dat Larsson meer een tekenaar, illustrator was, terwijl Zorn meer een schilder was. Beiden waren goed bevriend!

Van deze drie schilderijen in het museum was ik zeer onder de indruk. De invloed van het impressionisme was zo voelbaar in zijn werk. Vooral het licht op het water was zo mooi weergegeven, echt prachtig... Helaas valt het op de foto van drie gekochte kaartjes een beetje in het niet.

Ook kocht ik een boek met daarin veel reproducties van schilderijen van Zorn erin. Herken je de vrouw op de rechterbladzij?

Na het museumbezoek bezochten we het huis van Zorn en zijn vrouw. Het was een prachtig huis, heel stijlvol. Ook hier weer veel kamers met mooie hoekjes, zeer smaakvol ingericht. En toch miste er wat...
Warmte, licht? Kinderstemmen hebben er nooit geklonken in het huis, het echtpaar bleef kinderloos. Het speelse ontbrak...
Er waren regelmatig feesten en dikwijls verbleven er gasten in het huis. In de ruimte rechtsboven werden partijen gegeven met muziek en dans.
Vol indrukken verlieten we aan het einde van de middag het huis.
In een groot winkelcentrum met supermarkt genaamd Willys (echt waar!!) deden we wat boodschappen. Onder deze winkel zat een mega handwerkwinkel. Ik werd er helemaal door overdonderd: linnen in allerlei diktes en kleuren, borduurgaren, knoopjes en band te kust en te keur. Leuke schortjes, gordijntjes, enz. enz. Er was zoveel te zien en zoveel keuze dat ik op dat moment helemaal dichtklapte... Helemaal niet erg!

Via een prachtige route en het plaatsje Sollerön reden we langs het meer verder naar Almo.
Weer een heerlijke dag met zoveel moois!