Lavendel in de polder...

Wat als je verlangen naar de lavendelvelden in Zuid-Frankrijk of Engeland te groot wordt?
Dan stap je in de auto en rijdt naar Marknesse. Je knijpt Marga - want die is mee - eens in de arm...
Ja echt, dit is lavendel in de polder, ofwel Viva Lavandula (klik).

Aan het einde van de rijen lavendel doemt niet de Mont Ventoux op, maar zie je de oude zeedijk, een vreemde gewaarwording...

Geen verweerde olijfbomen in de buurt, maar populieren aan de horizon, 't is even wennen!

Naast de lavendelvelden een veld phacelia, een bijenplant. Heerlijk geurend en nectar in overvloed!
We brachten een paar heerlijke uurtjes door bij de lavendelvelden en in de boerderij. We probeerden in de winkel alle zalfjes, snuffelden aan mooi uitziende zeepjes, keurden de verschillende soorten lavendel op geur en kleur. Ook dronken we een kopje koffie/thee en keken naar de film over lavendel. Het lavendelkoekje vonden we niet zo'n succes, maar de lavendelkaas smaakte heerlijk!
Marga had een heerlijke lunch meegenomen: broodjes, kaasjes, paté, fruit, thee, wijn, salade en sap...
We zaten in Blokzijl aan het water met alle heerlijkheden voor ons uitgestald. Als mensen verbaasd keken naar al dat lekkers grapten wij dat de bus met mensen die mee zouden eten in aantocht was!

Op de terugweg reden we over oude dijkjes en kwamen door de buurtschap Zwartewaterklooster tussen Hasselt en Zwartsluis. Zwartewaterklooster is een heel oud gehucht met eendenkooien, oude boerderijtjes (en lelijke nieuwe), een mysterieus kerkhof, en een lang verleden. En daar stonden korenschoven te drogen in zon en wind.

Eerst worden er zes losse bundels gemaakt en die worden bijeengebonden tot één schoof. En dat samenbinden gebeurt met gedraaide halmen. Kunstig hè?
Niks plastic balen in vreselijke kleuren! Hier kan ik van genieten...
We hadden een heerlijke dag met goed weer! Lekker bijgekletst en veel gelachen...