Virus...

Het quiltvirus heeft weer volop toegeslagen... De afgelopen periode maakte ik drie sterren voor mijn rode sterrenquilt. Het totaal staat nu op 13. Dit virus is tamelijk onschuldig, anderen hebben er geen last van... Nou ja het is wel besmettelijk, maar niet in alle gevallen, hihihi.
Tot zover het quiltvirus!
Voor wie verder wil lezen: dit gebeurt  geheel op eigen risico!

Eén keer in de zoveel jaar slaat een ander virus toe... Ik probeer me te verzetten door te denken aan de meewarige blikken van de huisgenoten, maar dat helpt niet.
In het voorbijlopen valt mijn oog op de boekenkast. Dat gebeurt wel vaker, maar ik voel de flits in mijn hoofd en ik kan er maar beter aan toegeven...
De Kameleonserie (klik) lacht naar me en ik ben verkocht...
De hele serie heb ik jaren geleden verzameld, als kind las ik deze boeken al. Na het overlijden van de schrijver zijn anderen verder gegaan met het schrijven van nieuwe delen. Het had verboden moeten worden! Ik blijf trouw aan de enige echte Kameleonboeken en de rest is prut. Ook de moderniseringen die de uitgever liet doorvoeren in de bestaande deeltjes zijn bullshit: de tweeling die naar de snackbar gaat, het bij de voornaam noemen van de ouders, Klinkhamer die in een auto rijdt...
Verstoor mijn droom niet, dat doe ik zelf wel!
Ik verslind de boeken en ik ben weer even in mijn eigen 'Kameleonland'. Ik zie de smederij voor me, het meer en alles speelt zich af in en rond het huis waar ik geboren ben. Daar is helemaal geen water, maar de herinnering aan dat huis en mijn fantasie smelten samen en vormen het decor van de boeken...
Ik geniet van de grappen van Gerben, voel de spetters op mijn hoofd terwijl ik meevaar in de Kameleon, ook de avonturen met de studenten beleef ik mee. En ineens is het virus weer voorbij: ik erger me aan de moralistische toon in de boeken, de grappen van Gerben zijn wel erg belegen...
Maar nu nog even niet, het virus is nog niet uitgewoed!