Eekhoorntjesbrood...

Vier weken geleden ging ik samen met P., een fervent paddenstoelenkenner, een wandeling maken en paddenstoelen plukken. Het was prachtig weer en ik genoot van de geuren en kleuren onderweg.
Langs een laantje bij een schitterend klein natuurgebied groeiden ze bij tientallen: eekhoorntjesbrood (klik).
Hier en daar waren er knaagsporen, maar verder waren ze supergaaf!

Op een gegeven moment waande ik me in een sprookjesbos: twee paddenstoelen stonden op mos precies in de zon te stralen. P. en ik plukten, maar lieten ook regelmatig paddenstoelen staan... In de verte lummelden de Schotse Hooglanders, gelukkig keurden ze ons geen blik waardig. We sopten door een lager gelegen weiland langs de sloten en liepen via een zandpad met ons mandje terug naar huis.

Thuis werden de paddenstoelen in dunne plakjes geschaafd op de mandoline (klik) en aan metalen pennen geregen. Daarna werden de paddenstoelen in de oven gedroogd. Op een gegeven moment geurde het huis naar paddenstoelen, bijna bedwelmend zo heeeerlijk! Dat drogen doe ik op een relatief lage temperatuur, maar wel heel erg lang...

Na het controleren of ze echt goed droog waren heb ik de paddenstoelen in glazen potten gestopt die goed afgesloten kunnen worden. Intussen is de eerste paddenstoelenrisotto van het seizoen gemaakt: knoflook, witte wijn, ui, eekhoorntjesbrood, parmezaanse kaas en natuurlijk goede arboriorijst zijn de belangrijkste ingrediënten...

Hmmm, ik ben best wel voldaan als ik die pot zie staan. Ik snuif af en toe de geur even op. Binnenkort maak ik weer wat lekkers met het eekhoorntjesbrood.
En wees niet bang: ik ga niet zomaar paddenstoelen plukken, alleen met P. Verder laten we voldoende paddenstoelen staan voor de toekomst...
Vorig jaar maakten we een heerlijk paddenstoelenwandeling in Noord-Frankrijk, wil je nog meer paddenstoelen zien, klik hier! O, da's grappig, dat logje maakte ik precies een jaar geleden...