Uilskuikens in het uilenhuis...

Weet je nog dat we in het voorjaar van 2013 een uilenhuis (klik) hebben gebouwd in de schuur en het in de verhuur hebben gezet?
Inmiddels is het alweer even bewoond, hebben pa en ma kerkuil het huis ingericht en zijn aan kindertjes begonnen...
Terwijl ik binnen voorzichtig het uilenhuis open maak - wiebel, wiebel op de ladder - staat DH buiten met de camera in de aanslag. Het duurt maar even en eerst vliegt er één uil naar buiten en daarna nog één. Pa en ma zijn dus samen thuis!

Ze strijken samen neer in de acaciaboom die op de scheiding met de buren staat. Heel even zitten ze samen, maar daarna gaat één van tweeën er vandoor. Wat een lange vleugels heeft de uil, kijk maar mee hoe hij/zij wegvliegt...

En weg...

Als je geen sterke maag hebt moet je nu maar niet verder kijken. Gelukkig is dit geen geurblog, want in het uilenhuis stinkt het verschrikkelijk. Daar mag wel eens even lekker gesopt worden. Voor de mensen die wel wat rommel in huis gewend zijn: kijk rustig verder!

Binnen is het intussen een behoorlijke janboel. Te midden van dode muizen en mollen liggen er twee of drie uilskuikens in het uilenhuis... Je ziet al een begin van veertjes bij een van de uiltjes.

Zo lijkt het net een schattig eendje, maar ze zijn me lelijk ;-)

We laten ze snel weer met rust, zodat pa & ma snel terug kunnen keren op het honk...