Gesnipperde vensterbanken...

Op mijn vraag wat we vandaag eens zullen eten antwoordt DS: "Gesnipperde vensterbanken!"
Daarna kijkt hij me zo guitig aan...
Ik moet even diep nadenken, maar weet dan weer wat de bedoeling is: hete bliksem  (klik), een stamppot die ik ieder jaar wel een keer maak met zoete appeltjes.
Nu vraag je je misschien af waar de uitdrukking gesnipperde vensterbanken vandaan komt? In een ver verleden had ik eens in de zomervakantie een baantje in een supermarkt. Als de klanten aan de slager vroegen wat ze eens zouden eten antwoordde hij steevast: "Gesnipperde vensterbanken!"
DH gaat de tuin in en komt even later terug met een armvol Zoete Ermgard. Het is een 'stormvast aan de boom hangend appeltje' lees ik later op het internet... En om die informatie moet ik erg lachen! Ik zie het als het ware voor me aan de boom hangen: heen en weer zwiepend en zich met zijn handjes goed vasthoudend aan de boom. Maar... eind goed, al goed, het blijft hangen. Sorry ik dwaal af...

Tijdens het koken blijft de zoete appel heel, in tegenstelling tot zure appels die moes worden als je ze kookt.
En zo zitten we vanavond heerlijk te smikkelen. Voor de gelegenheid heb ik mijn servies van Petrus Regout (klik) gebruikt en de juslepel van aluminium die ik nog van mijn grootvader heb.
In eerdere logjes kwam er al eens wat serviesgoed uit Maastricht voorbij. Ik blijf het nog steeds mooi vinden, al waren de omstandigheden voor de arbeiders in de fabrieken heel slecht. Een aantal jaren geleden bezochten we in Kerkrade het Continium (klik), voorheen Industrion. Hier werd uitgebreid aandacht besteed aan de fabrieken van Regout in de 19e eeuw in Maastricht.

Zo, en nu ga ik sterren met witte stof 'omarmen'. Een fijne avond!