Hij strijkt neer op de rand van een metalen kratje...
Nog een hipje verder en hij zit er midden in...
En smullen maar... van deze overheerlijke, zoete mispels (klik). DH had ze verzameld om er misschien iets mee te doen en ze buiten in de kou laten staan, zodat ze 'eetbaar' zouden worden... En toen kwam de merel voorbij en ontdekte ze!
Eh... echt lekker ziet het er niet meer uit, maar we laten het staan voor de merel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten