De tentoonstelling 'De Sovjet Mythe' in het Drents Museum in Assen heeft veel aandacht in de pers gekregen. Tegelijkertijd is er een tentoonstelling die heel veel indruk op mij heeft gemaakt, maar die wat onderbelicht gebleven is. De kunstenaar
Herman van Hoogdalem (klik) en journalist/schrijver
Gijs Wanders (klik) hebben samen gewerkt aan de expositie
Gezichten van Dementie (klik).
Herman van Hoogdalem schilderde portretten van dementerende mensen door ze te schetsen en deze voorstudies uit te werken tot manshoge aquarellen. Zijn moeder overleed twintig jaar geleden en haar proces van dementie, het veranderende gezicht en de veranderende gezichtsuitdrukking hebben hem nooit losgelaten. Ruim twee jaar geleden besloot hij dementerende mensen te gaan portretteren. Dit heeft hij op een heel integere manier gedaan. Van te voren wilde hij geen informatie over de geportretteerde omdat hij zijn eigen beeld wilde weergeven.
Van de totstandkoming van ieder portret maakte Gijs Wanders een video-registratie. De schilder vertelt iets over het proces tijdens het schilderen en wat hem opgevallen is aan de persoon die hij schilderde. Familieleden vertellen hun eigen verhaal. Aan het eind van ieder filmpje onthult Herman van Hoogdalem het portret aan de familie. Zeer indrukwekkend en vaak erg ontroerend!
Stuk voor stuk zijn het bijzondere portretten geworden. Maar juist de videoregistratie maakt het verhaal compleet.
Hier (klik) kun je kijken hoe Herman van Hoogdalem aan het werk is. Ben je in de gelegenheid om het museum te bezoeken, ik kan je van harte aanraden om te gaan!
19 opmerkingen:
Ik werk met dementerende mensen en snap wat de schilder bedoeld met het veranderen van de gelaatsuitdrukking. Wat een mooi document als dit van je ouder gemaakt is.Helaas is het museum voor even te ver uit de richting.....
Mooi he deze schilderijen...Zoals hij ook de ogen heeft geschilderd,dat vind ik zo mooi,maar tegelijk ook zo triest.
groetjes,Truus uit Drenthe
Wat een prachtige portretten. Ik zie mijn vader terug met verwarde haren zoals hij 'smorgens uit bed kwam. En met die heel speciale blik in de ogen.
Afgelopen week heb ik er nog vaak aan gedacht. Het heeft ook meer indruk achtergelaten dan de Sovjet Mythe, terwijl ik daar eigenlijk voor naar het museum wilde.
@Willy,
ben zelfs weer in verschillende boeken gaan kijken en bladeren die daarover gaan. Zoals: Gesloten huis van Nicolaas Matsier, De moeder van Nicolien van J.J. Voskuil, Roosje van Gerard van Westerloo en Vroeger is dood van Inez van Dullemen. Stuk voor stuk persoonlijke en indrukwekkende verhalen. Ben blij dat ik de tentoonstelling gezien heb!
Heel bijzonder, om zo de veranderende uitdrukkingen van dementerende ouderen te kunnen weergeven. Aangrijpend. Zelf heb ik met dementerende mensen gewerkt, ook met jong dementerenden. Moeilijk, en diep triest. Joop Admiraal heeft de rol van een dementerende man prachtig vertaald in een film, gemaakt naar een boek van J. Bernlef, Hersenschimmen. Trouwens, het toneelstuk "U bent mijn moeder" vond ik ook heel bijzonder. Ik hield wel erg van het Werkteater. Groetjes, Gerda
Bijzonder!
groetjes van Marijke
Mooie portretten van bijzondere mensen.
Groetjes
Ines
Ik heb het bij mij oma gezien, het verlies van haar identiteit en haar geheel eigen karakter, het langzame wegglijden in een staat van vergeten en niet herkennen en vooral het veranderen van haar gezichtsuitdrukking, wat een bijzondere schilderijen zullen dit zijn.
Bedankt voor de tip. Fijn weekend
Lida
Ontroerend...! Dank je voor deze post, alleen jouw verhaal met de foto's maakt al heel veel indruk! Fijn weekend en lieve groet!!
.... wat een ontroerend mooie schilderijen
stillevens van gezichten
Heel indrukwekkend.
Mienke nog geen reactie van je ontvangen is het wel aan gekomen.
Prachtig! Net als kaneeltje zit ik er iets te ver vandaan, van de tentoonstelling....
Ik moet bij alle boeken ook denken aan Judith Koelemeijers' boek: Het zwijgen van Maria Zachea.
Zo mooi!
Wat een prachtige portretten zijn dit. Wat geweldig dat je dit in het echt hebt kunnen zien.
Ik vond ze zo ""echt" dat ik er uit gerend ben.....ik was erg emotioneel van dit alles....
Wat leuk dat je dit op je blog laat zien. Ik wist dat de tentoonstelling er zou komen. Afgelopen week kreeg ik als dank voor mijn vrijwilligers werk bij het Alzheimer cafe, het boek van de tentoonstelling cadeau. Prachtig geschilderd! Zo echt als dementerenden kunnen kijken.
Het zijn mooie portretten.
Ik hoef niet eens mijn ogen te sluiten om de lieve altijd de mens aan kijkende blik van mijn vader te zien veranderen in een totaal lege blik. Gelukkig heb ik ook nog een foto van vóór.
een heel aangrijpelijk bericht, jammer dat ik zo ver weg woon. Maar dank je wel dat je dit met ons deeld, zo kan ik dat dan toch ook zien. Heel goed gedaan. dank je wel, groetjes Carla uit luxemburg
Een reactie posten