La douce France: Nogmaals Olargues...
Waarschuwing vooraf: dit is een eindeloze log over een eindeloos fijne dag!
Dit was onze eerste blik op Olargues, een van de mooiere plaatsjes in Frankrijk. Links de oude brug, ook wel de brug van de duivel ofwel 'Pont du diable' genoemd... Tegen de heuvel aan het oude middeleeuwse dorpje met helemaal boven op de heuvel de oude toren.
We parkeerden onze auto en gingen op verkenning...
Langs kleine 'kruip-door-sluip-door' poortjes en straatjes wandelden we door het dorp en over de oude brug. Ondertussen filosoferend over het wonen in zo'n dorpje, naar binnenglurend bij huizen die te koop stonden...
En zo kwamen we aan bij Fleurs de Olargues (klik) aan de voet van de brug. We streken neer op het terras met de bedoeling om er even wat te drinken en te reserveren voor de avond. Jacqueline, de buurvrouw van de camping, had hier met man en kinderen geluncht en was dolenthousiast... Het uitzicht vanaf het terras was prachtig, dat hield al een belofte in!
Op een hoekje stonden deze schitterende kommen, waardoor ik meteen aan Supergoof moest denken...
We vervolgden onze wandeling en kwamen in het nieuwere gedeelte van Olargues terecht, waar een oude spoorlijn liep. In de Rue de la Gare ontdekten we een winkel: Un Air de Campagne. Ik viel bijna flauw: oud-linnen, serviesgoed, glaswerk, boeken en foto's: geweldig! Maar ook jammetjes, honing, allerlei producten van kastanjes, kaarsjes, prentjes. Een winkeltje om van te dromen. De schilderijtjes aan de muur waren gemaakt van handwerkjes en knoopjes, zo mooi! Ik heb er een heleboel ideeën opgedaan voor leuke kleine kadootjes! Eerlijk gezegd durfde ik niet te vragen of ik mocht fotograferen....
Natuurlijk ging ik niet met lege handen de winkel uit. Deze schitterende sauskom mocht voor een redelijk prijsje mee...
...en heeft inmiddels een plekje in de keuken gevonden!
Terug naar Olargues na een prachtige wandeling door de Gorges d'Heric, waarover later meer. We kwamen terug op het terras van Fleurs waar we genoten van het veranderende licht...
DH op het nog lege terras dat al snel vol zal zitten... De bomen overdekten het terras en zorgen overdag voor verkoeling.
Terwijl de lucht verder verbleekte genoten we van een amuse: een koele, maar pittige gazpacho (klik) geserveerd in een klein glaasje. Erbij heerlijk warm vers gebakken brood met kruiden. Bij iedere gang werd er ander brood geserveerd, steeds vers en warm!
De uitbaters van het restaurant zijn Deens en onze conversatie was deels Frans en deels Engels. Kwamen we er niet uit, dan schakelden we over op het Engels, maar iedere keer begonnen we weer in het Frans, heel komisch!
Ook wij kregen een lichtje in de boomboven ons... Wij genoten van ons voor- en hoofdgerecht: eendeborstfilet en lamsvlees. De hoeveelheden waren precies goed en heerlijk. De bijgerechtjes en sausjes waren bijzonder en zeer smaakvol!
Na de kaas met alweer ander vers en warm brood kwam dit overheerlijke dessert op tafel! Van een toetje kun je hier niet meer spreken...
Daar gaat ie: een mini crème brulé met rozemarijn, perziken en abrikozen uit de tuin gemarineerd in een streeklikeur, chocolademousse met een vleugje koffie, een minibrownie met citroenroom en een streepje rode vruchtensaus van vruchten uit de tuin.
Zelden aten we zo heerlijk en ongedwongen!
De avondlucht koelde verder af en DH begon het koud te krijgen. Joan, de eigenares, deelde warme plaids uit... aan de dames op het terras! En ik kreeg een heerlijke plaid omgehangen, terwijl ik het helemaal niet koud had, hahaha...
Met deze laatste blik over Olargues namen we afscheid en reden we nagenietend van deze heerlijke dag terug naar de camping.
Wil je meer lezen over dit fantastische restaurant? Lees dan het artikel in de Ariadne at Home van mei 2009.
Jacqueline, bedankt voor deze geweldige tip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten