zondag 6 september 2009

Zondag...

Tot nu toe - de zondag is nog niet om - was dit mijn zondag...

Heerlijk gelezen in de nieuwste Maarten 't Hart 'Verlovingstijd', een van mijn favoriete schrijvers. Ik heb trouwens een haat/liefde verhouding met van 't Hart. Soms erger ik me aan de uitwijdingen, meestal over muziek: maten, toonsoort e.d. Soms ook weet hij me recht in mijn hart te raken door zijn mooie zinnen en beschrijvingen. Ik ga niets verklappen over dit boek, behalve dat het af en toe wel hilarisch is. Ik geniet met volle teugen...
Vanmiddag samen met DH naar de prachtige documentairefilm 'Etre et avoir' (klik) uit 2002 gekeken. Alles draait om een kleine school op het Franse platteland waar een onderwijzer de spil is. Het is een éénmansschool waar 11 kinderen in verschillende leeftijden in één ruimte les krijgen. Alles komt in de film aan bod: de manier van lesgeven, de kinderruzies, een uitstapje als voorbereiding naar de middelbare school, een oudergesprek... In alle seizoenen is er in en buiten de school gefilmd, ook bij enkele kinderen thuis. Prachtige sfeerbeelden van de omgeving maken de film compleet.
Jojo, een van de jongetjes - ook afgebeeld op de hoes van de DVD - is een koddig jongetje waar je onwillekeurig bij in de lach schiet. Je ziet een onderwijzer die geduld heeft, soms boos wordt, maar zich helemaal in de kinderen kan verplaatsen en hen begrijpt. Dat vind ik de kracht van deze onderwijsman. Ontroerende momenten zitten er ook in de film: Olivier die met zijn meester over zijn ernstig zieke vader praat, het afscheid voor de vakantie. Kortom: een prachtig tijdsbeeld van een Franse school in de Auvergne.
Daarna op internet aan het snuffelen geweest, ik wil dan van alles weten: waar ligt het dorpje in Frankrijk? Hoe zou het nu gaan met de kinderen van toen? Ik las dat de onderwijzer - inmiddels met pensioen - na het uitkomen van de film last van sterallures heeft gekregen. Toen de documentaire ook op het filmfestival van Cannes werd vertoond eiste hij van de maker een groot bedrag omdat zonder hem de film niet geslaagd zou zijn geweest, het draaide allemaal om hem... Uiteindelijk heeft de rechter alle verzoeken hiertoe afgewezen. Jammer, het was net een echte idylle, nu valt Geoge Lopez (zo heet de beste man) voor mij een beetje door de mand...

Ook een paar sterren gemaakt, voor de GAQ. Het kleine rood/roze sterretje is de eerste uit een serie van acht die nu klaar is. Ik zag er een beetje tegenop vanwege het formaat, maar 't is prima gelukt...

Zo, nu een lekker kopje thee en vroeg naar bed met Maarten 't Hart, nou ja...

Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...