Dierenlief en -leed

Gisteren leek het wel dierendag. Het ene na het andere bijzondere natuurverschijnsel deed zich voor...
We waren onderweg en reden met de auto door landelijk gebied. DS wees ons op een ooievaar die in de lucht zweefde. Terwijl ik nog naar de ooievaar keek zei DS dat er op de grond een haas achter twee kraaien aan zat...
Dat leek ons wel heel apart, maar het bleek waar... En toen we goed keken bleek waarom. Moeder haas wilde haar jong beschermen tegen de opdringerige kraaien! We zagen twee kleine oortjes net boven het gras uitpiepen en wanneer een van de kraaien te dichtbij kwam hupte moeder haas naar haar jong of nam een dreigende houding naar de kraaien aan. We hebben er even naar gekeken...
Maar waarom nu een foto met kippen en een haan?
Gisteravond laat vertelde DH na zijn avondrondje voor het naar bed gaan dat er drie kippen misten. De kippen zaten niet in het hok en niet in de schapenstal. DH zei dat hij de havik (klik) verdacht, omdat die de afgelopen dagen zich in de buurt ophield...
Vanochtend vond DH na zoeken een totaal verscheurde kip onder een boom.
Daarna trof hij één kip - totaal gestresst en van de wereld -aan in een buxusheg... Nummer drie zat voor het kippenhok te tokken...

Deze foto maakte ik twee jaar geleden. We wisten dat er een vossenburcht in de buurt zat en toen ben ik op een avond met fototoestel en telelens gaan wachten op een teken van leven... En mijn geduld werd beloond!

Ik denk dat dit een broertje of zusje was, maar dat weet ik niet zeker... Af en toe kwamen ze kijken en ze werden steeds brutaler. Ze kwamen steeds één voor één een kijkje nemen, op de achtergrond bewoog het gras in de slootwal voortdurend, een teken van nog meer leven in de brouwerij...
De kippen zitten nu allemaal weer in het hok. Voorlopig met het deurtje dicht, zodat ze veilig bij kunnen komen.
De één zijn dood...