Kaartjes kijken...

Vandaag staan koeien (klik en luidsprekers aan!) in mijn kaartenrekje. Een passender liedje kon ik niet bedenken op zaterdagmiddag...
Deze koeien hebben iets met water...

Koeiengrapje...
Voordat de koeien een hype waren begon ik midden jaren '80 met het verzamelen van ansichtkaarten van zwarte en roodbonte koeien. De ansichtkaarten moesten ook een wit randje hebben...
Het zijn 47 verschillende, ik ben al lang geleden gestopt met verzamelen omdat je op een gegeven moment overal koeien zag en ik het niet meer leuk vond...

Maar zo in het rekje vind ik ze wel weer heel leuk! Hier allemaal koeien-in-het-groen...

Eén van de mooiste kaartjes door het schitterende blauw...

Stroop en siroop...

Hier in huis wordt regelmatig stroop gebruikt: op brood, op de pannenkoeken, bij de bruine bonen...
En niet te vergeten het allerlekkerste:  donker roggebrood met stroop. Maar goed, de stroop was op, dus snel naar de winkel gehold voor een nieuwe pot. En wat moet je dan kiezen? Vroeger thuis hadden we 'De Friesche Vlag' en als de bodem van de kartonnen pot in zicht was prikten we een boterham aan de vork en maakten zo de laatste restjes stroop (met parafine) op...
Jeugdsentiment dus die rechter pot!
Maar het boerinnetje links ziet er ook wel leuk uit met haar blozende wangen en Zeeuwse stroop is wellicht ook heerlijk...

Een blik op de achterkant van beide potten leert dat de stroop exact dezelfde samenstelling heeft, sterker nog in dezelfde fabriek gemaakt wordt...
Dat vraagt om een 'onafhankelijke' vergelijkende smaaktest. En de uitslag zal jullie niet verbazen, er is geen verschil...
Friesche stroop = Zeeuwse stroop
Over boer(inn)enbedrog gesproken, hahaha!

Kannetjes genoeg, maar een heuse stroopkan zoals je die vroeger veel zag heb ik niet. Dan maar gewoon op tafel.
De kartonnen verpakking is trouwens nog dezelfde als vroeger, al is het parafinelaagje dat vroeger op de pot zat verdwenen...

Boven staan nog een paar lege blikken van 'rinsche' appelstroop. Dat vond ik als kind een intrigerend woord, zeker als je bedenkt dat de betekenis zuur, zurig is. Een mooie tegenhanger van de zoete stroop.
Nog zoiets mals: appelsiroop... Ik ben toch niet gek, het is appelstroop!
Ik zal jullie verder geen stroop om de mond smeren, iedereen die morgen afreist naar de expositie heel veel plezier!

Over servetten en servetringen...

Gisteren las ik een heel leuk logje bij haar (klik) en nu aap ik haar vandaag een klein beetje na met ook een logje over servetjes...
In de kast in mijn keuken staat een bonbonschaaltje met daarin drie servetringen.

Ik heb ze uit het bonbonschaaltje gehaald en even gepoetst ;-) , zodat je ze beter kunt zien. Deze servetringen gebruikten we vroeger thuis. Ik herinner me oranje met wit geblokte servetjes en rood met groene... Helemaal links zie je de servetring van mijn moeder, in het midden die van mijn vader en rechts die van mij met mijn voorletter M erin gegraveerd...

Hier zie je dat de servetringen niet meer mooi rond zijn. Hoe dat komt?
Er waren eens drie zusjes en die hadden alle servetten op een rijtje gelegd en toen gingen ze doen of het een evenwichtsbalk was en daarna de sprongen oefenen van 'elastiektwist'.
Zo is het gekomen en zo is het gegaan...

Net als Willy kan ik de verleiding van mooie servetjes maar moeilijk weerstaan. Deze miniservetjes kocht ik een maand geleden bij het grote Zweedse warenhuis met de huiskleuren geel en blauw...
Mooi hè die 'ingeweven' rand!

En van dichtbij het bloemmotief...

Sommige servetten zijn extra mooi door een verschillende voor- en achterkant, zoals deze...

...en dit is de achterkant!

Van alles en nog wat...

Vanmiddag ging DH met de Landrover naar de schapen en alle hondjes mochten mee.
Sam en Jet - die geen moment stil zit, dus ook niet voor deze foto - samen in de bench. Fiep op haar vaste stekje voor het raampje en Bo middenachter. De dames hebben het allemaal naar de zin als DH met de afrastering aan het werk is en ze mogen dollen in de wei...
Fiep, Sam en Jet blijven wel bij elkaar, maar Bo wil achter de muizen en de mollen aan en heeft in no time de benen genomen. Ze wordt alleen een beetje doof... DH heeft dus nog wat aan de conditie gedaan vanmiddag ;-)

Toen ik klaar was met mijn werk, heb ik driehoekjes getekend voor de ganzen.

De eerste echte rand van de 'Azura' is klaar. Alle naadjes zijn mooi bijgeknipt...

...en dit is de voorkant!
STOP! En nu mag ik van mezelf niet verder met deze top...

Eerst moet ik met de mooie nieuwe naaldjes die ik bij Dorry gekocht heb verder met het doorpitten van de rozenquilt...
Het breken van de andere naaldjes werkte niet bepaald motiverend, maar daar kan ik me niet achter verschuilen, ik heb de superste naaldjes in huis, aan de slag dus!

Kaartjes kijken...

Deze week in het kaartenrekje afbeeldingen van Reinhart Dozy (klik) (1880 - 1947). Hij werd geboren in Nijmegen en verhuisde door het werk van zijn vader - die militair was - naar Drenthe. Later studeerde en werkte hij in Antwerpen en Parijs.
Dozy schilderde en illustreerde. Het leven in Drenthe en in het bijzonder in en rond Elp (klik) is een van de onderwerpen die je steeds terugziet in zijn werk. In Elp liet hij een huis bouwen, het 'Heidehuus'.
Ik zal een paar kaarten uit het rekje halen en laten zien! 

'Te laat' is de titel van dit olieverfschilderij uit 1913 van een vrouwfiguur die bij de ingang van de kerk in Westerbork voor de dichte deur komt. Deze deur bevindt zich aan de zijkant van de kerk en wordt tegenwoordig niet meer gebruikt bij de diensten. 

'Kerkgang Westerbork' een schilderij uit 1916 geeft weer dat mannen en vrouwen waarschijnlijk niet bij elkaar zaten in de kerk. Mooi is de klederdracht die je hier tegenwoordig alleen nog in musea en op folkloristische markten tegenkomt.
Beide schilderijen hangen in de Nederlands Hervormde Kerk in Westerbork.

Hier zie je het schilderij 'Kraamkamer' uit 1917 met in de bedstede de pas bevallen moeder. Er zijn alleen vrouwen in de kraamkamer, mannen hadden er niet zoveel te zoeken...

Uit 1934 is de 'Bruiloftsstoet' met de bruiloftsgangers in klederdracht. De mannen achteraan hebben wellicht al een borreltje gehad, de meest linkerfiguur slaat zijn arm om zijn buurman en is vrolijk...
In deze periode illustreerde Dozy meer dan hij schilderde.

  'Sikken Annechien', uit 1946 geeft de geitenhoedster weer voor een bouwvallig huis...
Reinhart Dozy heeft in de oorlog gevangen gezeten in Vught, ook had hij in zijn 'Heidehuus' in Elp onderduikers. In 1947 overleed hij, de oorlog en de kampperiode hebben zijn gezondheid ernstig aangetast. Hij is begraven in Westerbork en later herbegraven op het ereveld in Loenen.

Het Oranjekanaal (klik) is door hem op veel manieren geschilderd. Deze versie is uit 1924 en een van de mooiste.
Reinhart Dozy's werk hangt in het Drents Museum, ook is veel werk van hem in eigendom van particulieren.
In de jaren '80 en '90 had ik met enige regelmaat contact met Victor Dozy, de zoon van Reinhart Dozy. Victor woonde destijds in het 'Heidehuus'. Van hem heb ik deze kaarten gekregen.

Bloemen op een vaasje...

Nu de lente buitenshuis nog niet wil vlotten, haal ik de lente wel in huis...
Deze ranonkeltjes (klik) hebben zulke heerlijke voorjaarskleuren. Ieder bloemetje is prachtig in elkaar gevouwen, ik kan er met bewondering van genieten!
Jacques Hamelink (klik) schreef in 1969 het boek 'Ranonkel', over de natuur die bezit neemt van het huis. Ik moet bij ranonkels altijd aan dit boek terugdenken. Ik las een gedeelte ervan op de middelbare school.

En zo staan ze in de kamer !

Deze tulpen zijn na twee weken helemaal uitgebloeid...

...ze staan op de 'vaas' in de bijkeuken, klaar om naar de composthoop te brengen ;-))

In de krant!

Vorige week werd me gevraagd of ik met mijn web-log in de rubriek 'Blogspotting' van het Dagblad van het Noorden (klik) wilde.
Of ik een foto wilde sturen die een weergave is van mijn web-log om erbij te plaatsen. Dat is deze foto geworden...

En dit is het stukje dat in de krant heeft gestaan. Mijn web-log is gisteren erg vaak aangeklikt en ik heb een aantal heel leuke reacties gehad!
De foto is niet geplaatst, maar nu mag ie vandaag op mijn log prijken!

Quiltvirus...

Het quiltvirus waart weer rond en ik heb er hevig last van...
De afgelopen dagen heb ik regelmatig aan de 'Azura' gewerkt. Als ik de losse lapjes zie heb ik zo mijn bedenkingen, maar als geheel wordt het wel mooi!
Voordeel van het met de hand naaien van de lapjes is wel dat je tussendoor snel even een paar lapjes aan elkaar zet: ondertussen kan ik DS overhoren van maatschappijleer (pfff veel!) of een detective kijken.
Kletsen met een vriendin wil ook prima, de avond is zo voorbij!

Het dienblad is superhandig, alle stofjes, malletjes en losse dingetjes blijven bij elkaar.
Met al die verschillende projecten zijn alle dienbladen wel zo'n beetje in gebruik ;-))

Dit bedoel ik met zo'n los lapje: ik vind het als geheel niet mooi. Als het in stroken geknipt is, oogt het totaal anders, let maar op!

De ganzen vliegen ook nog steeds goed, binnenkort zit de hele rand er rond omheen...

The wind in the willows...

Afgelopen week las ik bij Lupineke  (klik) over de illustratrice Inga Moore. Het boek 'De geheime tuin' staat hier ook in de kast en is een lust voor het oog.
Naast het genoemde boek staat 'The WIND in the WILLOWS', ofwel 'De wind in de wilgen', geschreven door Kenneth Grahame (klik) (1859-1932). Deze schrijver werd geboren in Schotland, maar verloor op jonge leeftijd zijn moeder. Hij werd daarna opgevoed door zijn grootmoeder in Berkshire in Engeland.
Als volwassene vertelde hij zijn zoontje verhalen, waarin dieren als mensfiguren voorkwamen. In 1908 is uit deze verhalen het boek 'De wind in de wilgen' ontstaan en voor het eerst uitgegeven. Het werd een doorslaand succes...
Toen DH en ik twee jaar geleden in Engeland waren, heb ik de Engelse versie van het boek gekocht, eigenlijk nog het meest om de prachtige platen van Robert Ingpen.
Robert Ingpen is geboren in Australië in 1936 en is een bekende illustrator. In veel landen is werk van hem uitgegeven.

Terug naar het boek. De hoofdfiguren zijn Mole de mol, Toad de pad, Badger de das en Rat de rat. De verhalen spelen zich af aan de oever van de Thames.
Vergeleken met andere beroemde kinderboeken als 'Alice in Wonderland' en 'Gullivers reizen' is 'De wind in de wilgen' een recht-toe-recht-aan boek, zonder allerlei filosofische gedachten.
Wel komen in het boek duidelijk de standverschillen en de klassenmaatschappij naar voren.

Het boek is in veel landen uitgegeven, er bestaan toneelstukken van en is in veel landen verfilmd.

Van Morrison (klik), een van mijn grote favorieten, heeft een prachtig lied gezongen, gebaseerd op een passage uit het boek. Luister hier (klik) met je ogen dicht... Het filmpje is verschrikkelijk, maar het gaat om de muziek, hoor je de panfluiter?
Lupineke dank voor jouw logje, dat gaf mij stof voor dit logje en een paar uurtjes heerlijk kijk- en leesplezier!

Een zwart schaap en een dassenkop...

Afgelopen december liep een van onze zwarte schapen nog in een natuurgebied in de buurt...

Nu loopt het schaap thuis in de wei. We zijn blij dat het schaap weer lopen kan...
Ongeveer vier keer per week gaat DH naar de schapen in de natuurgebieden. Samen met Fiep zoekt hij de schapen op, telt ze en controleert of alles nog goed is. Vorige week miste er ergens een schaap. DH en Fiep hebben gezocht maar konden het niet vinden. Gelukkig zijn er oplettende wandelaars en via via hoorden we dat er een ziek schaap gevonden was. DH en Fiep gingen meteen op pad en samen met een bereidwillige buurtgenoot vonden ze na enig zoeken het schaap. Het schaap was niet ziek, maar zat vast in de braamstruiken...
DH heeft het mee naar huis genomen, in de stal gezet en met dextro weer op de been gekregen. Toen hij de volgende ochtend vroeg ging kijken nam het met een ferme sprong de benen richting weiland!
Achter het schaap staat de ram. Het lijkt wel of hij een beetje beledigd is...

Nou vooruit, ik zal deze ram even netjes voorstellen net als de andere rammen in voorgaande jaren... Dit is een zogenaamde Dassenkop. Die naam heeft te maken met de kleurstelling: dit schaap heeft een zwarte buik, poten en de kop heeft drie kleuren zwart, bruin en wit.
Deze ram heeft prachtige 'manen'.

Hier zie je de zwarte streep boven de ogen...
Of de ram zijn werk goed heeft gedaan weten we over ongeveer een maand. Dan begint hier het lammerseizoen!