Wol en kaas...

In 'big-bags' ligt hier nog een voorraadje schapenwol. Jarenlang was er totaal geen interesse voor en zo bleef het liggen...
Gelukkig is er een ommekeer, het verwerken van wol is weer in...
Zoals ik al noemde op een logje, gaan we op 5 juni leuke dingen doen met wol tijdens de open dag. Een logje met het programma en meer info is in de maak!
Soms kunnen we mensen blij maken met onze wol en die mensen maken ons weer blij...
Gisteren kwam Trees langs om wol te halen. Het was een (te) kort maar heel leuk bezoek en we hadden véél te weinig tijd om van alles uit te wisselen...

Trees bracht een kadootje voor ons mee...

...een heerlijk geitenkaasje, gemaakt door een buurvrouw.
Deze kaas van Régine Chalumot is bekroond met de Médaille d'Or, de gouden medaille, op het Concours Général Agricole. Dit is een wedstrijd waar allerlei producten ingestuurd kunnen worden die afkomstig zijn van de landbouw.

Het is een Charolais kaasje (klik), dat je met een ongekarteld mes verticaal moet snijden...
Dat gaan we proberen!

De binnenkant is stevig en heeft een mooie roomgele kleur.
De smaak is heerlijk! Niet te pittig en te zuur, maar heerlijk zacht!
Dat smaakt naar meer...

Ook DH en DS vinden de kaas heerlijk, al 'hikt' DS eerst tegen de korst aan!
Trees, dankjewel voor dit lekkere kaasje!

Nadat Trees vertrokkken was ben ik met een vriendin naar Zeijen gegaan naar de jaarlijkse expositie 'Kunst op schaal' in de Oranjerie (klik). Prachtige eieren: beschilderd, geborduurd, beplakt, opengewerkt, van alles.... Mooi, heel mooi, adembenemend mooi èn verschrikkelijke lelijke eieren waren erbij...
Ieder jaar is de tentoonstelling alweer voorbij als ik eraan denk dat ik er naar toe wil gaan. En nu dacht ik er op tijd aan.
Ik kocht er een prachtig blad: Jeanne d'Arc living met daarin een leuk artikel en recepten met Franse kazen. Hoe toevallig!
Trees en ik gaan elkaar zeker weer ontmoeten. Deze zomer gaan we bij haar 'langs' in Frankrijk als we op weg zijn naar het zuiden. We kunnen dan verder kletsen!

De lammetjes maken het goed. De twee fleslammetjes lopen regelmatig bij de andere lammetjes en hun moeders (en vader natuurlijk!) Aan flesgevers geen gebrek: logé's, bezoekers, kinderen uit de buurt, iedereen krijgt een fles in handen geduwd en niemand protesteert...
Vlekkie heeft een andere naam gekregen: Lekkie! de reden? Raad eens...