De klos...

Ieder voorjaar kantklos ik een paar maanden bij mijn juf van de basisschool. Zesenveertig jaar geleden leerde ik lezen en schrijven van haar, nu leer ik met vallen en opstaan een beetje kantklossen...

De klosjes zitten niet altijd even netjes recht...

Maar er ontstaat toch wel een echt kantje...

En nog een ander randje...

Nu ligt er al een paar meter eigen geklost kant voor een kastrandje. Het stelt nog niet zoveel voor, maar ik ben apetrots! Ineens heb ik de slag wat meer te pakken... Mijn medecursisten zijn al met ingewikkelde werkstukken bezig, ik houd het lekker simpel!

Mijn eigen kant.... hoe klinkt dat ;-)

Waarom dit blogje 'De klos...' heet? Ik ben al een week ziek, verschrikkelijk hoesten, koorts en algehele malaise. De longen zijn schoon volgens de huisarts. Gisteren voor het eerst geen deel pyjamadag meer en gisteravond kort op pad voor mijn werk, dat moest echt...

En vandaag weer lekker rustig aan!

Bezige bijen...

De bijen zijn uit de wintertros en zijn volop aan het vliegen. Hangend over één van de kasten maakte ik deze foto. Zie je de gele stuifmeelklompjes aan de achterpootjes? Voor een bij zijn het klompen hoor, het is een heel gewicht en ze kunnen er helemaal 'doorgezakt' van vliegen...

Het is niet onwaarschijnlijk dat de bijen bij deze hazelaar zijn geweest om hun eten te verzamelen...

Deze bloesem van de hazelaar ziet er niet spectaculair uit, maar als ik even zachtjes schud...

...valt er geel stuifmeel op mijn hand!

Hier zie je toch duidelijk dat het stuifmeel verstopt zit onder de schubjes. Die slimme bijendames weten dat precies en halen het met vrachtenvol naar hun kast: het zijn net de hamsterweken!

Deze 'kuifus papyrus' vliegt hier sinds een paar weken rond. Ik heb em even gevangen voor de foto, maar hij mag zo weer los. Kijken of er jonkies worden geboren de komende weken...

Voor de verandering: kantklossen!

Gisteren ben ik voor het eerst in lange tijd naar kantklossen geweest. Het was erg leuk om daar weer  mee bezig te zijn! De man van een medecursist had van hout een mooi hulpje gemaakt waarmee de klosjes in bedwang kunnen worden gehouden...
Daar ben ik blij mee, want gisteren voorafgaand aan de kantklosles ben ik bijna een uur bezig geweest om alle klosjes uit de war te halen. In een onbewaakt ogenblik was mijn kussen van de tafel gevallen, terwijl de klosjes niet gezekerd waren...

Ik ben een soort 'stekenrol' aan het maken, net als een breirol, maar dan anders... Het heet trouwens in kantklosjargon ook geen steek, maar een slag.

Het garen dat ik gebruik is een naturelkleurig linnen met een lichte glans, weer eens wat anders dan het witte dat je veel ziet bij kantklossen.

Ik heb de spelden uit het midden weggehaald, zodat je een klein stukje 'vetergatslag' kunt zien. Beetje trots ben ik wel dat ik dit kan, al stelt het niet zoveel voor. Het lijkt imposant al die klosjes, maar moeilijk is het echt niet! Ik ben nu met de 'dieppeslag' bezig...

En dit is mijn 'speldenkussentje', een doosje dat er uitziet als mijn echte speldenkussentje! Heel handig zo'n doosje met een dekseltje dat goed sluit: vorig jaar had ik een ander doosje en ben ik eens twee uur bezig geweest alle spelden uit de automat te zoeken toen dat doosje van de bank viel... Daar word je echt blij van!
Maar echt dames: kantklossen is leuk!

Wordt er nog wat gedaan?

Jazeker! Afgelopen week heb ik mijn voorjaarsklokje afgeklost, wel met hulp van juf, maar toch...
Volgende week gaan we beginnen met een soort breirol, maar dan van kant. Ik heb zin om ermee te beginnen...

De tessellating star wordt met de dag meer quilt... Er zijn nog tien sterren te gaan en dan moeten de meeste nog worden voorzien van een slingerrandje.
De aaibaarheidsfactor (klik) van de quilt wordt steeds groter...
Ik vind het nog steeds erg leuk om te doen!

Lenteblauw...

Nog even en mijn lenteklokje gaat bloeien...
In werkelijkheid is het klosrandje maar heel klein, maar zo kun je de verschillende slagen goed zien!

Aan de klosjes is te zien hoe groot - klein - het kantwerkje wordt...

De bloemblaadjes ga ik van een fellere kleur blauw maken.

Leuke post...

Hé, een vreemde grote Monet-kaart in mijn rekje?!
Dat zit zo...
Gisteren bracht de post iets heel leuks waar ik erg blij mee ben. Dit kaartje vergezelde het pakketje.
Hoewel het buiten kil en koud was kon mijn dag niet meer stuk en voelde ik me blij met het kadootje en de warme woorden!

Deze mooie oude klosjes zaten in het pakje. En het zijn allemaal andere dan ik in mijn verzamelingetje heb. De gulle geefster heeft heel goed gekeken...
Sommige klosjes dragen de sporen van intensief gebruik. Welke mooie kantjes zijn ermee gemaakt?

Als iemand tien jaar geleden tegen me had gezegd dat ik nog eens aan het kantklossen zou zijn had ik waarschijnlijk een wenkbrauw opgetrokken en meewarig gekeken. Als iemand had gezegd dat ik het leuk zou vinden om verschillende klosjes te verzamelen zou ik mijn lachen niet hebben kunnen inhouden...
En zie daar...

Alle klosjes door elkaar...
Ik ga er een mooie glazen pot mee vullen. Lieve klosjesgeefster nogmaals heel veel dank!

Nu een heel ander onderwerp...
Op veler verzoek plaats ik een paar foto's van de lammetjes...
Deze twee hebben een heel bijzondere tekening op hun koppie, hun buikjes en pootjes zijn pikzwart. In jargon heet deze kleurslag 'dassenkop'.

Dit lammetje is steeds haar moeder kwijt. Die stond een heel eind verderop met haar andere kind. Op het moment dat ik het lammetje oppakte begon het te blèèren om haar moeder. En dat werkte perfect: moeder blèèrde meteen terug en kwam aangehobbeld...

Waarover spraken zij?

Dit schapie kijkt een beetje verbaasd de wereld in met zijn sneeuwwitte petje!

We klossen er weer op los...

Gisteravond ben ik weer naar kantklossen geweest. Tot mijn verbazing was ik het nog niet verleerd, leuk hè?
Met deze zachte voorjaarsblauwtjes ben ik aan een voorjaarsbloemetje begonnen...

Zo ziet het werkstukje er tot nu toe uit...

Deze anemoontjes heb ik afgemaakt, het is een mooie boekenlegger geworden.

Onze juf hield opruiming en zo heb ik zestien verschillende paren klosjes bij elkaar mogen zoeken. Voor een verzamelaar als ik natuurlijk hartstikke leuk!
In de wei is het nog rustig... Het belooft een prachtige zonnige dag te worden, geniet ervan!

Blauwe klosjes...

Vanavond gaan we weer bij onze juf kantklossen. Ik vind het erg leuk, als ik bij haar ben gaat het goed...
Maar als ik thuis ben weet ik vaak de slagen niet meer...

Ik heb vijf verschillende 'blauwtjes' gekozen voor dit randje. Tot nu toe gaat het nog goed, alle paren zitten nog bij elkaar, de kleuren kloppen...

Het patroontje heet bosanemoon. In het kantje mengen de kleuren zich, grappig hè?

Van alles en nog wat...

Woensdagavond ben ik weer naar kantklossen geweest, voor het eerst sinds lange tijd. En ik heb een kantje afgeklost met verschillende slagen. Voor de kenners en de puzzelaars, van links naar rechts: vetergatslag, dieppeslag, honingraatslag en brusselse slag! Leuk om weer mee bezig te zijn...

Verder nog een 'ouwetje' van stal gehaald: het merklappenquiltje. Alles op tafel uitgespreid en 'kloppend' gemaakt: nergens dezelfde stofjes tegen elkaar. Tussen het bellen en mailen door kon ik er fijn aan werken.

Hier in de tuin laat Momfert zijn sporen achter. Op mijn werk 'mollen' we met elkaar ook wat af. Dat zit zo: een aantal weken geleden kregen we een mailtje van 'Bassie' met de uitnodiging voor een feestje vanavond op het werk. We moeten allemaal wat te eten en te drinken meenemen en we hebben een kleurcode voor de kleding. Maar... niemand weet wie Bassie is... Het is vast iemand uit het team en er zijn allerlei weddenschappen afgesloten...
Achter mijn naam staan heel veel andere namen, hetgeen betekent dat ik door die personen verdacht wordt... We zullen zien en jullie horen van mij!
Ik neem mijn 'befaamde' tonijnsalade mee en mijn kleerkleurcode is blauw. Ik heb er zin in!
Tenslotte de schapen. Er zijn sinds woensdagavond weer drie lammetjes geboren. Eentje is zo groot dat DH hem eerst over het hoofd zag als pasgeborene.
Gisteravond laat is er een gitzwarte tweeling geboren. Maar ja er is geen schaap zo zwart of er zit wel een vlekje aan, in dit geval een heel klein wit vlekje.
Dit weekeinde nog een paar foto's als jullie er tenminste nog niet flauw van zijn...

Vetergatslag...

Sinds afgelopen week ben ik weer aan de slag: met de vetergatslag, de dieppe slag en binnenkort volgen de honingraatslag en de brusselse slag. Voor de niet-handwerkers onder ons: het gaat over kantklossen!
Voorlopig is het eerst nog oefenen met de verschillende 'slagen', voordat er een kleedje of iets dergelijks geklost kan worden.
Inmiddels heb ik mijn eigen klosjes aangeschaft en klos ik met naturel linnen. Wel een werk om het garen op de klosjes te winden. Maar dan kan je aan de slag!

Links zie je de 'dieppe'slag en rechts de 'vetergat'slag. Het verschil zit em in het extra draaien dat je doet met de dieppe slag. Voor degene met de goede ogen onder ons!
Ik ben onregelmatig bezig met het klossen, maar gelukkig had ik de smaak en de slag weer snel te pakken...

Voor een mooi sjaaltje of zo kocht ik klosgaren in mijn lievelingskleuren. Het kijken naar de verschillende kleuren is al een feest op zich...
Ik klos weer verder!
De andere (quilt)klosjes moeten even weer wachten, ik heb zoveel om handen dat ik steeds een poosje aan het een, dan weer een poosje aan het andere werk!

Kantje in de zon...

Dit kantje heb ik vandaag afgeklost, lekker buiten in het zonnetje...
Vanochtend bij 'juf' nog even weer de slag te pakken gekregen. Het maken van de verbindinkjes viel in het begin nog niet mee...

De afhechting is mislukt: er knapten twee draadjes toen ik daar waarschijnlijk iets te hard aan trok... Met de twee korte sprietjes kon ik niets meer beginnen!
Ik ga dit kantje nog een keer maken, om de slag goed te pakken te krijgen èn het goed af te hechten!

Bergen van werk...

Deze kaart getiteld 'Bergen van werk' komt uit de Zakatlas van de Belevingswereld. Ik kreeg de atlas samen met mijn collega's van onze werkgever. De atlas is gemaakt door Louise van Swaaij en Jean Klare. Het is een reuzeleuke atlas met voorin een heuse legenda en een heleboel themakaarten: o.a. Groei, Geheim, Kennis, Doen en Laten, Thuis...
Gisteren had ik even behoefte aan de kaart 'Bergen van werk', waarbij de was symbool stond voor de bergen werk die ik de afgelopen week verzet had en de klussen die ik zowel in huis als daarbuiten nog te doen heb. Het meeste is wel geregeld, maar het was/is even een beetje veel! Na een poosje lezen en kijken in de atlas heb ik de weg weer gevonden!

Zeker nu de tuin ook lokt en de avonden langer gaan worden heb ik besloten iets minder vaak een logje te schrijven. Zo blijft alles in evenwicht... De kaart 'Moeras van verveling' die ook in de atlas staat is niet aan mij besteed! Ik ben trouwens een enorme fan van atlassen en er staan er hier de nodige in de kast. Een andere keer dus een logje over atlassen...

Ik heb afgelopen week nog een klein lapje geklost om verschillende randjes te leren. Leuk hè? Ik merk dat het klossen steeds meer automatisch gaat, tenminste als het een stukje recht-toe-recht-aan is. Het gaat ook steeds sneller en het straktrekken van de draadjes lukt ook al een beetje. We komen er wel...

Tenslotte heb ik mij voorgenomen iedere dag een stukje te quilten. Net als sommige anderen, vind ik het patchen leuker dan het doorquilten. Als ik nu iedere avond een klein stukje doe... Vanavond ga ik verder met mijn rozenquiltje!

Boekenweek...

Deze week is het boekenweek (klik). Deze week staan dieren in de literatuur centraal. Het boekenweekgeschenk is geschreven door Tim Krabbé (klik). Later deze week een logje over het boekenweekgeschenk.
Passend bij de dieren in de boekenweek zijn mijn boekenleggers. De slang is afkomstig uit een leuk winkeltje in Deventer, de libel kocht ik vorig jaar tijdens een bezoek aan het Kröller-Muller museum op De Hoge Veluwe.
Tussen de twee dierenboekenleggers staat een beroemde Nederlandse dame. Weten jullie wie het is?

Drie prachtige boeken met daarin de boekenleggers/bladwijzers. Ze hebben overigens niets met dieren te maken, deze boeken...

 Jan Siebelink (klik) Verdwaald gezin
Jan Siebelink - al jaren favoriet - is wat mij betreft een meester in het schrijven van romans waarin iets onheilspellends op de loer ligt. Dit boek gaat over een gezin bestaande uit vader, moeder en dochter. Het verhaal volgt de belevenissen vanuit de drie hoofdpersonen en speelt zich af in de jaren vijftig.

Philippe Claudel (klik) Grijze zielen
Een detective-achtige roman, waarin de nooit opgehelderde moord in 1917 op een meisje van 10 centraal staat vanuit de visie van een oud-politieman. De zinnen die Claudel gebruikt om de sfeer te beschrijven zijn prachtig en poëtisch! "De zon was weggedoken in een jas van mist, die meer en meer verwaaide..." Het knappe in de roman is dat je als lezer voortdurend op het verkeerde been gezet wordt en je niet meer weet voor wie je sympathie kunt voelen.

Janne IJmker (klik) Achtendertig nachten
Deze roman gaat over de moord die Elsjen Roelofs in 1776 beging: ze vergiftigde haar man Jan Alberts. Het verhaal speelt in Drenthe en is echt gebeurd. Elsjen Roelofs is gevangengenomen en ter dood veroordeeld en gebracht. Tijdens haar gevangenschap kijkt ze terug op haar leven. Janne IJmker heeft de realiteit zo nauwgezet mogelijk gevolgd en veel aan historisch onderzoek gedaan voordat ze het boek schreef.

Update: En toen werd ik wakker... Soms kan een mens er met het hoofd niet bij zijn, kijk maar! Waar ben ik gisteravond de hele tijd mee bezig geweest?
De dame die ik bedoelde is Mata Hari (klik).