Een 'moordweekeinde'...

Afgelopen zaterdagavond speelde damestoneelvereniging ''t Giet zoas het giet" een toneelstuk in drie bedrijven getiteld 'Een moordweekeinde'... Ik mocht de rol van Johanna vertolken, die op aanraden van haar huisarts een weekeinde naar een yogacursus gaat omdat ze zo'n last heeft van slapeloosheid en hoofdpijn...
Hier komt Johanna aan, links de cursusleidster!

Een van de eerste dingen die Johanna leert is zich te voelen als een bloem. "Open je kelk en adem in en uit...," aldus de cursusleidster Greet. Johanna doet erg haar best!

Intussen is het trainingspak aangetrokken. Johanna legt aan Ria en Corrie uit dat ze snel last heeft van optrekkende kou en dus van de blaas...

En ontspanningsoefeningen, iets wat Johanna zo te zien wel kan gebruiken...

Elisabeth - linksvoor - is in trance, terwijl de andere deelneemsters blij zijn dat Johanna weer teruggekeerd is, ze was zoekgeraakt en zat in de schuur!

Na afloop op de foto met zijn allen! Wat was het leuk en wat hebben we - ook achter de schermen - een lol gehad!
Irma Vos maakte alle foto's.

Derk Das...

Dit is een achterpoot van... Derk Das! Nou ja zo heet ie natuurlijk niet, maar zo noemen we deze das (klik) maar even, naar het mooie boek 'Derk Das blijft altijd bij ons...' van Susan Varley.
Het is een prentenboek waarin Derk Das het leven laat en de herinneringen aan hem troost geven aan zijn vrienden en vriendinnen uit het bos. Het is een prachtig boek, dat steun kan geven bij verwerken van verlies van dierbaren.
Toen Oma overleed was DS vier jaar. Het boek van Derk Das was toen heel welkom, we hebben er bijzondere herinneringen aan.
Omdat de officiële doopnaam van mijn DH ook Derk is, houden we dat Derk Das er voor altijd in ;-)

Vanmorgen heeft DH deze Derk Das langs de weg gevonden toen hij onderweg was naar de schapen op de Klencke. Hij is aangereden en was al dood... Jammer, het zijn zulke mooie dieren. Kijk eens naar de tanden, de overeenkomsten met een hondengebit zijn duidelijk!

Dit is een voorpoot, de nagels zijn veel minder afgesleten...

Vanaf de andere kant, het lijkt wel een klauw...

De kenmerkende zwart-witte baan op de kop...

Prachtig dier... Een das is dus niet een egaal zwart dier met een witte streep rond zijn ogen, dat is het beeld dat ik heb, maar dat totaal niet klopt!
Hopelijk laat deze 'Derk' geen nest met jongen achter...

Bericht uit de kraamkamer...

Het is een gezellige boel hier in de wei... Er dartelen al twaalf lammetjes rond, in allerlei kleuren.
Hoe meer verschillende kleuren, hoe leuker!

Dit lammetje is vanmiddag geboren, we hebben het even op de arm gehad om te kijken of het een jochie of een wichie is, daarna gauw weer terug naar moe...

Dit mooie stevige lam is alweer ruim een week oud... Sam, op de achtergrond vindt het allemaal zo leuk, ze kan uren naar de schapen kijken!

Kijk es wat een grappigerd dit is, zo ondeugend dat 'melksnuitje'...

En 'mooie rooien' zijn er ook, en dat schaap met zwarte snuit is echt zijn moeder ;-)

De lammetjes zoeken elkaar al steeds meer op, tegen de avond is het net een crèche, dollen en stoeien en rennen...

Ook Jet vindt de schapen leuk, hoewel een bal of stok ook fijn is om mee te spelen...

Het is etenstijd, de kudde sjokt naar huis, waar een ruif met hooi klaarstaat...
O ja, het zijn zes ooitjes en zes rammetjes, wat heeft de natuur het weer mooi geregeld...

Badpakjes aan...

Afgelopen week was het heerlijk weer! Onze dames zeurden dan ook of de badpakjes weer aan mochten...

Na het schapendrijven was het heerlijk afkoelen in de poel achterin de wei...

Vooral Jet geniet erg!

Hier is ze nog een keer met Sam achter haar...

Moeder Fiep - inmiddels  ruim 7 jaar - vindt het ook heerlijk en zwemt haar rondjes mee!

Een echte waterrat!

Genoeg! De badjasjes kunnen weer aan!
De kerels van Joke (klik) hebben ook al genoten van het water...

Zondagskinderen...

Vanmorgen lag moederschaap heerlijk in het zonnetje, met twee pasgeboren en al keurig drooggelikte lammetjes bij te komen... Moeders - ervaren en door de wol geverfd - kijkt rustig om zich heen. Achterin het land loopt de rest van de kudde...
De lammetjes boffen met dit mooie weer en wij trouwens ook, de lente jubelt in mijn hoofd ;-)

Wie o wie...

...kan mij vertellen waarvoor je dit schaartje kunt gebruiken? Ik vond het in een oude naaidoos... Daaruit leid ik af dat het een functie heeft die iets met handwerken te maken heeft?!

Opvallend aan het schaartje is het 'ontbrekende' stukje metaal aan beide 'kniphelften' van de schaar...

Met de stelschroef bepaal je hoe ver de schaar dicht kan. Indirect beinvloedt dat de lengte van het gat van het ontbrekende stukje schaar...
Begrijpen jullie het nog? Wie heeft verstand van bijzondere scharen?

Buiten spelen...

Dit is een heel uitnodigende houding van Jet: wil je met me spelen?

Fiep helpt een handje en brengt de bal vast voor de voeten van DH en Sam ligt in haar karakteristieke houding plat op de grond af te wachten wat komen gaat...

"Hier is de bal!"

Sam zendt een smekende blik...

Sam: "Toe nou!"
DH heeft de tuinhandschoenen al uit gedaan en even later wordt de bal weggegooid...

Nog later... DH laat me zien wat hij van plan is in de voortuin... Fiep sluipt even het pad op om de bal te brengen, ze weet héééél goed dat ze hier eigenlijk niet mag komen, je ziet het aan de hele houding ;-)
De rest wacht vol spanning af, Sam weer plat op de grond...

De bal is nog wat dichterbij gebracht en Fiep wacht netjes  - en vol spanning - op het weggooien van de bal! De dames zijn door het dolle met dit mooie weer...
En wij ook een beetje! Ik denk terug aan vroeger, aan de eerste zonnige dag: "Mam, mogen we blote benen?" Dat mocht meestal nog niet...
Onze dames hebben altijd blote benen ;-)

Drentse lente...

Wat kan een mens opknappen van mooi weer! De zon schijnt hier heerlijk, de vogels fluiten, de bijen gonzen... de lente hangt in de lucht!

Bij de krokussen is het druk: bijen vliegen af en aan om stuifmeel te verzamelen...

Dat stuifmeel zit hier aan 'klompjes' 'klompen' aan de achterpoten van de bij...Topzwaar is deze bij op de vliegplank van de kast geland!

De imker is blij, het lijkt erop dat alle bijenvolken goed de winter zijn doorgekomen. De vrouw van de imker is daarom ook blij!

De vliegopening is nu nog smal, de éne na de andere bij verdwijnt naar binnen...

Voor het huis staat de magnolia op knappen...

De esdoorn wil al gaan bloeien...

...en de toverhazelaar is alweer bijna uitgebloeid! Onbegrijpelijk dat een plant dat kan, sliertjes zo mooi opgevouwen laten ontstaan en ineens uit hun knop tevoorschijn laten komen...

De wei is leeg, de kraamkamer wordt in orde gemaakt want volgende week staan alle schapen weer achter het huis en kunnen de eerste lammetjes geboren worden. Het is en blijft zo'n leuke periode om naar uit te kijken... De kippen scharrelen door het hek naar de wei, streng bewaakt door de haan... En wee die een poot uitsteekt of een kromme snavel... Deze kippen zijn groot en we hopen dat ze niet zo gemakkelijk een prooi vormen voor de roofvogels!
De kerkuil krast en giert 's avonds om het huis, hij of zij heeft ook de lente in het hoofd...

In de hof heeft DH de meeste fruitbomen gesnoeid, wij zijn klaar voor de lente en genieten...
Morgen gaan de meisjes buiten spelen!

Een paar dagen Zuid-Limburg...

En toen waren DH en ik zomaar even samen een paar dagen in Zuid-Limburg, heerlijk!
We rijden in een stralende zon naar ons hotel en maken meteen een wandeling langs de Geul...

In de verte graast de schaapskudde uit Epen (klik) en we lezen het mooie gedicht van Mark Boog (klik) voor ons op een metalen plaatje...

Mij, schaap

Mij, schaap, overkomt niets dan wat de herder wil,

wat het gras wil, de lucht,

wat de dam en de groene overkant.

En ik tors mijn wol mee of mijn verlies van wol

en ik kijk vol overgave uit mijn 

vochtige ogen. Ik ben gelukkig met wat ik heb.

De tijd verstrijkt als gras door mij

en elk verzet is hol. De bomen ruisen zinneloos.

We wandelen verder langs de Geul, er liggen behoorlijk veel omgewaaide bomen...

...en dan heb je zomaar een bruggetje over de rivier! Even later komen we de herder van de kudde tegen met drie honden, bordercollies natuurlijk! Ze springen enthousiast om hem heen.

Halverwege de wandeling koesteren we op het terras van ons hotel het zonnetje!

De volgende dag worden we wakker. Vanuit het raam in het hotel kijken we uit over de Geul, die meanderend zijn pad kiest... Hoewel de tinten nog grijs zijn, belooft het een mooie dag te worden!

 Een poosje later piept de zon over de heuvels...

We gaan op weg en wandelen langs mooie vakwerkhuizen...

...en minder mooie ;-)
De zon schijnt, de vogels fluiten, we voelen ons even helemaal los van de dagelijkse beslommeringen en verplichtingen, en genieten in een prachtige omgeving!

Onderweg zien we overal in de bomen maretakken (klik)...

We lopen bijna in België, om precies te zijn bij kasteel Beusdael (klik) dat ongeveer op de grens ligt...

Langs de Volmolen komen we terug bij de Smidse (klik), onze herberg. Voor de derde keer logeren we nu hier, en voor de derde keer met veel plezier. Meubilair en serviesgoed zijn van de kringloop en dat zorgt voor een gezellige ongedwongen sfeer.

Aan het einde van de middag gaan we via Aachen naar Sippenaeken en toeren door het Belgische land. Wat een verschil met het lieflijke aan de andere kant van de grens... Boven het dorp Moresnet - een dorp met een bijzondere geschiedenis! - ligt een lange spoorbrug (klik) die al in WO I bestond! Tien jaar geleden is de brug gerenoveerd en het vormt nu een belangrijke schakel tussen Antwerpen en Duitsland/Oost-Europa. Bijzonder, maar zo lelijk!

Nog een typisch Belgisch straatbeeld...

We gaan eten in Sippenaeken, bij Le Barbeau (klik), een auberge waar het gezellig en warm is. De menukaart is een plank waarop de verschillende gerechten staan. De keuze is niet groot, maar wat ze voorschotelen is prima! We eten een Limburgse stoofpot met stamppotje en groenten...
Na het eten spelen we Yahtzee, op iedere tafel staat een beker met dobbelstenen en een opschrijfblok! Via een heel smal weggetje rijden we terug naar ons hotel.

De volgende dag bezoeken we Monschau, een heel bekend toeristenplaatsje in Duitsland. Het is er nu heel rustig en dat is leuk...

Ook hier veel vakwerkhuizen, maar ook veel prullariawinkels voor de toeristen. Via Malmédy, Spa en Verviers rijden we terug naar het mooie Limburgse land en gaan naar het Vijlenerbos (klik) waar we heerlijk eten in Boscafé Het hijgend hert (klik) waar het ook weer zo gezellig is...
Na het eten lopen we in het bos en genieten van de lijsters die zingen: de lente komt!

Tenslotte neuzen we een dag rond in Maastricht, bezoeken er het Centre Ceramique (klik), wandelen door de mooie oude straatjes, drinken in het zonnetje een kopje thee... Teveel om op te noemen, wat een leuke stad!
Deze bronzen deurplaquette ontdekken we op een voordeur van een galerie ;-)
Tevreden gaan we weer naar huis, het lijkt of we heel lang weggeweest zijn...