Koele kikkers...

Gisteren in de namiddag was het goed toeven bij de poel achter in het weiland... Natuurlijk is Jet ook van de partij, onzichtbaar in het riet. Fiep scharrelt bij ons rond en Sam vindt het maar niks.

De afgelopen periode is het waterpeil aardig gezakt. Benieuwd wat de komende dagen zal brengen...

Hoe heerlijk om nu een koele kikker te zijn en lekker te dobberen in het water...

...een beetje te drogen in het zonnetje. Af en toe hoor ik een zacht plonsje, dat verraadt dat er een kikker van de duikplank is gesprongen... Als we een poosje muisstil zijn en ons niet verroeren horen we gekwaak tussen de bladeren. Maar ze zijn erg alert en zo verdwenen als je te dichtbij komt!

Tussen de bladeren piepen mooie witte waterlelies...

Een prachtige gave bloem tussen aangevreten blad, en weet je hoe dat komt? Je gelooft het niet maar de schapen vinden waterlelies heerlijk!

Daarom is er weer een extra draadje om de vijver gespannen rond het riet... En wie zit daar verstopt op haar favoriete plekje?

Ook Fiep geniet en kijkt naar ons terwijl wij met een rietstengel de kikkers proberen te 'vangen'...

Daar piept er weer eentje onder het blad vandaan...

Hoe langer ik aan de waterkant zit te turen, hoe meer kikkers ik ontdek!

Deze zit gezellig naast me... wel een meter tussen ons hoor ;-)

Ik snap nu ook waar de term breedbekkikker vandaan komt, en deze lacht ook nog een beetje valsig naar me...

Ik vind ze komisch, fascinerend en een beetje griezelig tegelijk. Maar voor de komende week zou ik graag met ze willen ruilen...

Doordeweeks toetje...maar niet heus!

Nu de aardbeien met bakken vol uit de tuin komen, bedenken we allerlei lekkers... Hoewel zo vers uit de tuin de allereerste aardbei wel het allerlekkerst smaakt!

Sinds jaar en dag maakt onze DS dit superlekkere toetje bij feesten en partijen, of als we mensen te eten krijgen, maar nooit doordeweeks! Vorige week hadden we vrienden over de vloer en ging DS voor ons aan de slag.
Beleg de bodem van een vierkante/rechthoekige schaal met lange vingers...

...en besprenkel deze rijkelijk met limoncello. Of als het een 18- toetje betreft, met vruchtensap of vruchtennectar (= gezoet). Daarna schoongemaakte, gehalveerde aardbeien op de lange vingers leggen met de snijkant naar beneden... Houd enkele aardbeien met kroontje achter voor de garnering.

Intussen drie grote verse eieren scheiden en de dooiers met 75 gram poedersuiker heel licht en dik kloppen, minstens een paar minuten.
Het eiwit wordt in dit recept niet gebruikt, bak er bijvoorbeeld lekkere meringues van...
Klop er daarna 500 gram mascarpone bij.

Je hebt nu een heerlijk lichtgele crème...
Verdeel het mengsel over de aardbeien-lange-vingers-laag en strijk de bovenzijde glad met een paletmes of een spatel. Dan de schaal tenminste 4 uur in de koelkast zetten.
Vlak voor het opdienen de achtergehouden aardbeien bijna helemaal doormidden snijden en op de tiramisu leggen. Eventueel licht met een poedersuiker-cacaomengsel bestuiven, een muntblaadje doet het ook goed...
Tja en toen hadden we geen foto, want het toetje verdween supersnel in onze magen ;-)
Het is overigens een machtig calorie-rijk toetje, maar erg lekker, je bent dus gewaarschuwd!

Hier zie je een foto uit het Wilma Culinair Kookboek, dat in 1994 uitgegeven werd door Libelle. Het bovenstaande recept is afkomstig uit dit boek en is in de loop van de jaren een klein beetje aangepast aan onze eigen smaak!
En het staat onder het hoofdstuk Doordeweekse toetjes... ik verzin het niet!

Er staan trouwens veel leuke, gemakkelijk te maken recepten in. Maar... de aardbeientiramisu is wel onze topper! Een foto van het eindresultaat houden jullie tegoed als we DS het toetje weer gaat maken.
Zo en dan nu de keuken schoonmaken van het volgende aardbeienkookfestijn...
Wordt vervolgd!

Huwelijksreis...

Hmmmmm, huwelijksreis naar Ameland, hoe klinkt dat? Heerlijk wandelen en fietsen in de duinen, genieten van elkaar, zon, zee en strand...
Helaas, ik ga niet op huwelijksreis, die tijd is geweest! Wie er dan wel gaan?

De bijenkoninginnen die hier klaarstaan! In ieder kastje zitten één of meerdere volken van het ras buckfast en zij gaan naar Ameland voor hun bruidsvlucht. Het zijn jonge koninginnen die pas geboren zijn en op Ameland bevrucht gaan worden door buckfast darren (= mannetjesbijen). Zo kan de koningin zorgen voor nageslacht.
Iedere koningin is natuurlijk omringd door hofdames die haar tijdens de wittebroodsweken in de watten gaan leggen...

Dit zijn de kastjes van DH. Nu zijn de kastjes dicht, maar op Ameland zullen de kastjes geopend worden. Zie je de openingen? De koningin zal dan uit vliegen en hopelijk bevrucht worden, zodat ze eitjes kan gaan leggen.

De zeven kastjes van DH staan bij de rest...
Waarom de koninginnen helemaal naar Ameland gaan? Op Ameland zijn alleen maar buckfastdarren, zodat de koningin de raseigenschappen van buckfast kan doorgeven aan haar nageslacht. Omdat Ameland is omgeven door water, kunnen darren van andere rassen daar niet komen en is de kans op zuivere bevruchting groot. De eigenschappen van buckfastbijen zijn wel belangrijk: zachtaardigheid, zwermtraagheid, het zijn goede haalbijen. Vooral dat eerste is belangrijk. Het is niet leuk om bij mooi weer je huis in te moeten vluchten omdat de bijen vervelend zijn. Of dat je geen frambozen kunt plukken of boontjes omdat je binnen de kortste keren bijen in je kuif hebt...

Deze kastjes komen net terug van Ameland, als het goed is zijn deze koninginnen de afgelopen veertien dagen bevrucht. Het weer is niet erg gunstig geweest de afgelopen weken, dus laten we hopen dat het toch goed is gegaan!
In het verleden heeft DH een andere bijensoort gehad: carnica's. Ik schreef hier (klik) over de carnicakoningin die per trein naar ons toe kwam en geteelt was op Schiermonnikoog, daar is het bevruchtingsstation van de carnicabijen. De carnica is overigens ook een prima bij, DH heeft bijna dertig jaar carnica's gehad!
De laatste jaren hadden we krengerige volken, wat op zich niet ligt aan de carnica, maar wel aan het niet zuiver houden van de volken. Dan worden het straatduivels!
Tijd dus om de volken te vernieuwen. Omdat in onze buurt veel imkers buckfastbijen hebben, wilde DH overstappen en daar is na een mislukte overstap vorig jaar de afgelopen winter hard aan gewerkt. Lezen, nog meer lezen, andere imkers bezoeken die volgens een bepaalde methode werken, schema's maken, bijenstal afwerken, volken ophalen die vorig jaar al besteld waren en huisvesten in nieuwe kasten. En nu kan DH rustig in de bijen werken, meestal zelfs zonder kap. Dat was in voorgaande jaren niet mogelijk...

Terug naar de dijk bij de boot naar Ameland...
Er is een cameraploeg van Omrop Fryslan aanwezig die een reportage maakt. Mensen worden geïnterviewd en het halen en brengen van kasten wordt op film vastgelegd.

Intussen komt de veerboot van Ameland aan...
De kastjes gaan in de vrachtwagen en zullen op Ameland gelost worden. Later zullen de kastjes opengezet worden, zodat de koninginnen hun bruidsvlucht kunnen gaan maken.

DH en ik blijven nog even aan de waddenkust. In Wierum zitten we op de dijk en genieten van het weidse uitzicht...

We zien een groepje wadlopers ploeteren vanaf Schiermonnikoog, zij liever dan ik... Het is heerlijk aan het water!

En recht voor ons: Ameland...
Over veertien dagen gaan we de koninginnen weer ophalen!

Wensleydale schapen...

"Hi there! Hoor ik daar iemand grinniken om mijn kuifje? Toevallig is dat wel heel cool hoor, de zon schijnt niet in mijn ogen en weet je wel dat dreadlocks erg in zijn? Verder heb ik lekker mijn jas al uit. Ik ben een Cotswolds schaap en loop lekker buiten bij Westley Farm..."

Even verderop was deze Engelsman de schapen aan het 'scheren'. Hij deed dat met een handschaar! Bijna iedere dag deed hij er een paar en zo waren aan het einde van de week alle schapen van hun jas ontdaan...
Rare gewoonte trouwens om met verf een nummer op de wol te schrijven en dat ook bij de lammetjes te doen. Misschien gemakkelijk om op deze manier de schapen snel te herkennen en bij elkaar te kunnen houden, maar het is wel erg lelijk om te zien, vinden wij.

Een halfuurtje rijden van Westley Farm brachten we een bezoekje aan een fokker van Wensleydale schapen (klik). Het zijn schapen met prachtige krulletjes in de vacht...

Op de boerderij waar we waren, stonden de schapen binnen. De eigenares liep veel shows met de schapen en was veel tijd kwijt met het verzorgen van de schapen en het 'mooi maken' van de wol. Alle strootjes en plukjes eruit halen,..Maar dat loonde want ze had prachtige kampioensschapen in de stal!

Hier zie je goed hoe mooi en lang de wol van dit ras is!

Gelukkig gingen we niet met lege handen naar huis, maar konden we een vacht kopen van dit bijzondere ras. De krulletjes kunnen prachtig verwerkt worden in vilt!

Achter de geranium...

In het hoekje bij het keukenraam achter het huis kun je heerlijk achter de geranium zitten...

Het is echt een joekel, die prachtig bloeit, al weeeeeken... Zo af en toe moet er eens een geel blaadje af, maar verder doet ie het fantastisch! Als ik er een blad afhaal ruikt het naar vroeger. In het oude huis - het huis waar ik tot mijn zevende jaar woonde - stonden voor het raam in de voorkamer geraniums...

En de bloemetjes, die doen me denken aan propjes crêpepapier die je vroeger maakte en dan ergens opplakte op de kleuterschool en later op de basisschool. Weet je wat ik bedoel?

De bloei is uitbundig en de plant zit vol knoppen, zoals het nu lijkt komt die de zomer wel door!

De kweker waar we de plant vandaan hebben, vertelde dat het een ouderwets ras is, dat weer helemaal terug is...

Hopelijk vind je mij deze zomer vaak achter de geranium, dan is het in elk geval mooi weer!

Ooops...I did it again!

Ik was al een mooi eindje op dreef met mijn bijenquiltje... Mooie zachte honingtinten in de voor bijen heel bekende hexagonvorm...

Gewoon begonnen met de 'bloemen' aan elkaar naaien... Totdat ik deze week ontdekte dat het hartstikke scheef werd...
Krab krab achter beide oren, daar had ik wel eens iets over gehoord bij deze en gene op het weblog, maar nooit begrepen hoe dat nou precies zat. Nou ik kan je vertellen, ik weet het nu wel ;-(

Gisteravond tijdens een aflevering van 'Andere tijden' over Nederlands Indië alles met een klein schaartje losgeknipt. Ondertussen luisterend en met een half oog kijkend naar die uitzending. Heel leerzaam! Toen het afgelopen was had ik mijn lapje uitgehaald en ...

Zesendertig nieuwe bloemblaadjes getekend en uitgeknipt, goed voor zes nieuwe bloemen erbij...

En natuurlijk 'hartjes' in de vorm van een bijenstofje...

Ik ben nog steeds blij met de stofjes en het toevoegen van rode kleuraccenten, anders was het wel hopeloos saai geworden! Gisteren kwamen er weer een paar stofjes bij. Ik moest voor mijn werk in de buurt zijn, dus na afloop van het gesprek kon ik even door naar De Frottende Freule (klik).
In het bakje met gele stoffen, waren er drie die heel goed bij pasten, die mochten mee naar huis met nog een klein rolletje...

Dit weekeinde ga ik een begin maken met het herstellen van mijn bijenquiltje, en dan nu op de goede manier... Aldoende leert men, bezint eer gij begint, enz. enz.
Jane laat ik even een weekje liggen, dan vind ik de wybertjes vast weer leuk: nu even niet ;-)
En dan nog een laatste nieuwtje: er zijn hier vanmorgen al drie koninginnen geboren en het kunnen er nog veel meer worden. Of we in een paleis wonen? Nee, het zijn bijenkoninginnen!

Abaty Tyndyrn...

Toen we in Engeland waren, brachten we een bezoek aan Tintern Abbey, een enorme kloosterruïne bij het plaatsje Tintern, in de Wye vallei in Zuid Wales. Abaty Tyndyrn is Welsh voor Tintern Abbey...
Dat Welsh - plaatsnamen, maar ook verkeersaanwijzingen en andere uitingen - knap hoor dat mensen dat uit kunnen spreken!
Tintern Abbey werd gesticht in 1131 door Walter de Clare, heer van Chepstow. In 1536 werd het klooster verlaten, omdat Hendrik VIII alle kloosterordes ontbond.
Vanaf dat moment raakte het klooster in verval...
In de 18e eeuw zochten romantici rust aan de oevers van de Wye bij de inmiddels door klimop overwoekerde ruïne.

Veel kunstenaars zijn geïnspireerd door de ruïne in Tintern Abbeye. Hier zie je twee werken van William Turner (klik) die leefde van 1775 tot 1851. Veel van zijn werk hangt in de Tate Gallery in Londen. Dit museum staat op mijn wensenlijstje om nog eens te gaan bezoeken ;-)

De twee foto's van zijn werk zijn afkomstig van internet.

En nu is Tintern Abbey al jaren een druk bezochte plek. De klimop is verwijderd en de ruïne wordt goed onderhouden...

Het is een enorm complex, waar je soms door de overblijfselen een beetje een voorstelling kunt maken van het leven in het klooster, maar vaak ook niet. Het is een bijzondere plek om rond te dwalen...

Binnen de tuinmuren is een enorme eik. Maar naast de ruïne valt ie in het niet...

Deze eik is geplant ter gelegenheid van de kroning van King George V in 1911.

Wat ik zo grappig vond waren alle madeliefjes die binnen en buiten zorgden voor een prachtig tapijt!

Wat een indrukwekkende plek! Door het wisselende weer - dan stralende zon, dan dreigende wolken - veranderde de sfeer steeds en dat maakte het bezoek en de rondwandeling heel bijzonder.

En dan die eigenwijze bloemen die overal uit de muren groeien...

Josee dank voor de tip om hier naar toe te gaan!