Boven in de schuur hebben we een nestkast voor een kerkuil geplaatst... Ieder jaar is er een gevecht tussen de kauwtjes en de kerkuil wie er in de kast mag nestelen. Ook dit jaar is het raak. 's Avonds hoor je de uil krijsen (klik) en vlak boven ons hoofd op de serre neerstrijken....
De kauwtjes zitten voor de opening, tenminste overdag... 's Avonds kijkt de uil vanuit het 'oelegat' uit over zijn gebied. DH wil de nestkast verder van de opening afzetten en een verbindingsbuis maken. Hierdoor wordt het in het nest zelf donker, iets dat de uil wel, en de kauw niet prettig vindt. We zullen zien wie de sterkste blijkt te zijn. Een nest met kerkuilen lijkt ons wel erg leuk!
In de keuken hangt deze houtsnede van Siemen Dijkstra (klik), een van mijn lievelings kunstenaars. Het is een ode aan de kerkuil die zich al sinds de bouw van ons huis in 1998 's avonds laat horen. Soms hebben we het geluk een glimp van hem op te vangen in de vlucht, soms zie je de uil in het gat zitten met zijn bijzondere hoofd...
In de muziek komt de uil ook terug. Deze lp van Gerry Rafferty stamt uit 1979 en kreeg ik van mijn toenmalige lief. Het nummer 'Night Owl' (klik) vind ik nog steeds mooi, evenals de meeste andere nummers die erop staan.
Deze week maakte ik ook weer een huisje, een groen huisje met voorjaarskleuren...
...en voorjaarsstofjes... Dit is een Japans stofje gekocht bij Petra Prins
In de wei is het al volop voorjaar er zijn inmiddels al bijna 30 lammetjes geboren! Het gaat gelukkig erg goed en van het virus hebben we hier geen last. Wat een prachtig staatsieportret vind je niet? Vooral van die heerlijke eigenwijze uitstaande oortjes kan ik enorm genieten...
Vanuit de keuken is dit onze blik op de kraamkamer. De verrekijker ligt onder handbereik, zodat de moeders niet (onnodig) gestoord worden tijdens de bevalling. En dat is een groot voordeel van het Drents Heideschaap: het is een zelfredzaam sober ras en daar houden we van!
Binnenkort een fotoreportage over de lammetjes!
zaterdag 25 februari 2012
zondag 19 februari 2012
Februari...
Zo halfweg februari krijg ik de kriebels, het verlangen naar de lente wordt erg groot. Thee uit deze beker van Emma Bridgewater verwarmt in elk geval het lijf, de plaatjes op de mok verwarmen het hart...
Hartverwarmend is ook deze Award die ik van Lupineke (klik) heb gekregen. Dit 'Zeeuws meisje' schrijft over het leven aan de kust en de dingen die zij in haar leven tegenkomt. We volgen elkaar trouw! Dankjewel Lupineke...
Ik weet niet zo goed aan wie ik de Award zal geven. Mijn bloglezers zijn me alle erg lief!
Het boek met de titel 'Februari' lezen we met de leesclub waar ik lid van ben. Het is mijn beurt om de avond voor te bereiden en dus ben ik het boek extra goed aan het lezen. Ik ben nog niet heel enthousiast, al ben ik nu op de helft. Het verhaal blijft - naar mijn idee - teveel steken in allerlei metaforen die van het verhaal afleiden en er te dik bovenop liggen. Het thema is wel interessant, maar niet goed uitgewerkt. Tot zover uw commentator...
Ondertussen zijn er ook nog wat steekjes gedaan aan Blanche...
...en het eerste alfabet met cijferreeks is klaar! Mooie ouderwetse cijfers...
Deze gotische letters zijn een stuk ingewikkelder! Het zijn de M, N, O en een stukje P. In het patroon zijn de M en N verwisseld en na bestudering van een foto van het origineel - flink knijpen met de oogjes - heb ik ze toch maar in deze volgorde geborduurd. Binnenkort een totaaloverzicht van Blanche, anders zijn de vorderingen nauwelijks zichtbaar. En weet je wel hoeveel uren borduren er in zitten - gelukkig alleen in de vooruit dit keer!?
Terwijl ik dit zit te typen op zolder, knaagt er een of andere onverlaat aan het hout schuin boven mij, gelukkig zie ik nog geen tandjes verschijnen, maar prettig klinkt het allerminst!
Hartverwarmend is ook deze Award die ik van Lupineke (klik) heb gekregen. Dit 'Zeeuws meisje' schrijft over het leven aan de kust en de dingen die zij in haar leven tegenkomt. We volgen elkaar trouw! Dankjewel Lupineke...
Ik weet niet zo goed aan wie ik de Award zal geven. Mijn bloglezers zijn me alle erg lief!
Het boek met de titel 'Februari' lezen we met de leesclub waar ik lid van ben. Het is mijn beurt om de avond voor te bereiden en dus ben ik het boek extra goed aan het lezen. Ik ben nog niet heel enthousiast, al ben ik nu op de helft. Het verhaal blijft - naar mijn idee - teveel steken in allerlei metaforen die van het verhaal afleiden en er te dik bovenop liggen. Het thema is wel interessant, maar niet goed uitgewerkt. Tot zover uw commentator...
Ondertussen zijn er ook nog wat steekjes gedaan aan Blanche...
Deze bovenrand leverde nog niet zoveel problemen op, de rand is zo lang dat ik deze rij steekjes op de automatische piloot maak. Dan denk je dat het wel opschiet, maar niets is minder waar. Dus zoek ik de afwisseling op...
Deze gotische letters zijn een stuk ingewikkelder! Het zijn de M, N, O en een stukje P. In het patroon zijn de M en N verwisseld en na bestudering van een foto van het origineel - flink knijpen met de oogjes - heb ik ze toch maar in deze volgorde geborduurd. Binnenkort een totaaloverzicht van Blanche, anders zijn de vorderingen nauwelijks zichtbaar. En weet je wel hoeveel uren borduren er in zitten - gelukkig alleen in de vooruit dit keer!?
Terwijl ik dit zit te typen op zolder, knaagt er een of andere onverlaat aan het hout schuin boven mij, gelukkig zie ik nog geen tandjes verschijnen, maar prettig klinkt het allerminst!
zaterdag 18 februari 2012
Huizenparade...
En hier zijn mijn huisjes en ja ze zien er alweer anders uit... Ik vond de omlijsting toch niet mooi en te pastellerig, dus heb ik een helmpje opgezet en ben ik aan het bikken gegaan. Ik ben er nu heel tevreden over!
Er zijn nu negen huisjes en hier zie je alle schoorstenen en witte achtergrondlapjes beter...
Vandaag wordt er niet gebouwd: er moet gewerkt worden. Samen met een collega ga ik onze provinciehoofdstad onveilig maken met een voorlichtingsbus. Tot later!
Er zijn nu negen huisjes en hier zie je alle schoorstenen en witte achtergrondlapjes beter...
Vandaag wordt er niet gebouwd: er moet gewerkt worden. Samen met een collega ga ik onze provinciehoofdstad onveilig maken met een voorlichtingsbus. Tot later!
zaterdag 11 februari 2012
Uithuizige zaterdag...
Allereerst heel erg bedankt voor alle leuke en lieve reacties voor DH. Er kwamen zelfs enkele kaartjes voor hem, dank jullie wel daarvoor! Dat doet een mens goed...
Hier is mijn ijsblauwe huisje van deze week. Een tweede is bijna af... Het is dat ik het nu extra druk heb, maar wat is het verslavend leuk de huisjes te maken! Volgende week een overzichtsplaatje...
Nu DH (even) niet meer zelf kan schaatsen, zijn we de schaatsers op gaan zoeken in Friesland. In het kader van het project 'hond-soms-onder-de-mensen' mocht Sam vandaag met ons mee. Wat een lieve gehoorzame hond is het geworden! Ze is zelfs in Workum even mee het café in geweest. Ze bleef keurig liggen, ook als er mensen vlak langs haar liepen. Zelfs toen er een teckel een giga keel tegen haar opzette, zweeg Sam en keek beduusd de andere kant uit... Ze vond het trouwens wel erg leuk in de kroeg: toen ze de derde beerenburg wilde bestellen, hebben we gezegd dat het genoeg voor haar was geweest ;-)) In Balk en Sloten was het beredruk! We zijn 15 jaar geleden 's nachts in Balk geweest toen de Elfstedentocht gereden werd. Nooit zal ik de sfeer van toen vergeten. Er stonden oliedrums met houtvuurtjes erin op de kade waar je je heerlijk aan kon warmen. Mensen hadden kleine radiootjes bij zich en er was grote saamhorigheid! Je kon de wedstrijdrijders aan horen komen door het gejuich en applaus van het publiek dat ineens als een golf opklonk: kippevel tot in mijn tenen! En weg waren ze alweer...
Hier zie je de Fluessen...
Het ijsblauw dat je overal zag vandaag: prachtig!
Achter Workum, blik op het westen richting het IJsselmeer, een prachtig geveegd baantje...
Overal, overal zag je mensen schaatsen behalve op de officiële ijsbanen, daar was het heel rustig!
DH heeft nog een prachtige trui gekocht, een noorse met sterren - nee, veel mooier dan die van Mart Smeets!
Hier is mijn ijsblauwe huisje van deze week. Een tweede is bijna af... Het is dat ik het nu extra druk heb, maar wat is het verslavend leuk de huisjes te maken! Volgende week een overzichtsplaatje...
Nu DH (even) niet meer zelf kan schaatsen, zijn we de schaatsers op gaan zoeken in Friesland. In het kader van het project 'hond-soms-onder-de-mensen' mocht Sam vandaag met ons mee. Wat een lieve gehoorzame hond is het geworden! Ze is zelfs in Workum even mee het café in geweest. Ze bleef keurig liggen, ook als er mensen vlak langs haar liepen. Zelfs toen er een teckel een giga keel tegen haar opzette, zweeg Sam en keek beduusd de andere kant uit... Ze vond het trouwens wel erg leuk in de kroeg: toen ze de derde beerenburg wilde bestellen, hebben we gezegd dat het genoeg voor haar was geweest ;-)) In Balk en Sloten was het beredruk! We zijn 15 jaar geleden 's nachts in Balk geweest toen de Elfstedentocht gereden werd. Nooit zal ik de sfeer van toen vergeten. Er stonden oliedrums met houtvuurtjes erin op de kade waar je je heerlijk aan kon warmen. Mensen hadden kleine radiootjes bij zich en er was grote saamhorigheid! Je kon de wedstrijdrijders aan horen komen door het gejuich en applaus van het publiek dat ineens als een golf opklonk: kippevel tot in mijn tenen! En weg waren ze alweer...
Hier zie je de Fluessen...
Het ijsblauw dat je overal zag vandaag: prachtig!
Achter Workum, blik op het westen richting het IJsselmeer, een prachtig geveegd baantje...
Overal, overal zag je mensen schaatsen behalve op de officiële ijsbanen, daar was het heel rustig!
DH heeft nog een prachtige trui gekocht, een noorse met sterren - nee, veel mooier dan die van Mart Smeets!
zondag 5 februari 2012
Uit met de pret...
Het is uit met de schaatspret!
Gistermiddag gingen DH en DS samen even op een kanaal in de buurt schaatsen. DH had zijn schaatsen ondergebonden, stond op, gleed weg en viel... op zijn pols!Het deed wel pijn, maar goed toch nog even een rondje doorschaatsen want hij is niet van het pieperige soort. Toen hij thuis zat moest ik hem overreden toch maar even naar de dokter te gaan...
Om een lang verhaal kort te maken: we hebben gisteravond in het ziekenhuis gezeten en allerlei mede schaats slachtoffers voorbij zien komen. DH's kwetsuur - een gebroken pols - was in vergelijking met andere redelijk onschuldig!
DS gaat vandaag weer schaatsen, DH en ik wandelen, nee... niet gearmd!
zaterdag 4 februari 2012
Vanuit een winters huis...
Men neme: ingredienten voor een heerlijke pan met erwtensoep, althans dat was de bedoeling. Maar dan kom je in de winkel en is er geen spliterwt meer te bekennen! Dus wordt het een ander recept.Men neme: een mandje met lapjes...
...paterno malletjes en aftekenstift voor de stof...
...je tekent de patroondelen af op de stof en knipt deze met een naadtoeslag uit...
...en met kleine steekjes naai je de lapjes aan elkaar!
En dit is het resultaat!
En dit...
Zo zijn er de afgelopen week vier huisjes ontstaan. Onder het lapjes tekenen, knippen en naaien in de warme keuken of kamer dwalen je gedachten weleens af en kijk je naar buiten...
En zie daar... een lammetje! We hebben er inmiddels al 11...
Even een slokje nemen, terwijl moeder schaap mij in de gaten houdt...
De schapen kiezen ervoor om bij -13 buiten in de wei te lopen met hun kroost. De stal staat open en is helemaal leeg. Het idee van Bleeker voor een ophokplicht voor schapen ivm het beruchte virus is dus een waanzinnig voorstel. Schapen zijn dieren die er niet tegen kunnen om lang opgesloten te zijn in een dichte ruimte, er ontstaan dan vrij snel longproblemen. Dan nog een ander aspect: hoe wil je vliegjes ter grootte van een mug buiten de deur houden? Wij hebben een ander voorstel: alle schapen een boerkaatje aan en voor de herkenning rugnummers erop!
Tenslotte een foto van onze lieve trouwe ouwe Bo van 15 jaar... Ze sleept zo graag met stokjes en takjes en begraaft ze dan. Ze is de kluts een beetje kwijt, want zie maar eens een gat te graven in de grond als het 15 graden gevroren heeft!
En de rest van de honden? Fiep en Jet liggen rillend en kleumend bij de kachel als ze de kans krijgen, Sam ligt het liefst iets hoger - bijvoorbeeld op een tafeltje of zo... Dan kan ze lekker over de tuin uitkijken en de boel in de gaten houden en het maakt haar niet uit dat het vriest...
Abonneren op:
Posts (Atom)