Verkoelende aardbeiensmoothie...

Omdat er nog zoveel aardbeien zijn: een heerlijke verkoelende smoothie...

Zet het volgende klaar...

Verse ijskoude yoghurt, in dit geval die lekkere Griekse van de Lidl, twee flinke scheppen per persoon.

Schoongemaakte aardbeien, zoveel als je lekker vindt!

Per persoon het sap van een sinaasappel.

Twee aardbeien, de mooiste natuurlijk, voor de show!

Een klein schepje verse honing. Dit hoeft eigenlijk niet, maar vinden wij wel erg lekker...

Grote glazen met rietjes... Ik had ook nog neon-oranje rietjes en gif-groene, dus de keus was niet zo moeilijk ;-)

Doe alles behalve de show-aardbeien in een hoge smalle kom en ga er even met de staafmixer door, verdeel over de glazen en snijd de aardbeien even in en schuif ze op het glas. Voila!

Even later: op!

Aardbeienjam...eh...saus!

DH ging even wat aardbeien plukken en kwam dus met 3 kilo weer binnen! Oeps wat nu, het was zondag, geen geleisuiker in huis maar de aardbeien een nacht over laten staan leek me geen goed plan...
Jongste zus en ik waren op dat moment gezellig aan het lapjes verknoeien aan elkaar zetten, ondertussen liters thee wegslobberend. Dus : mouwen opgestroopt en aan het werk!

Nog geen halfuur later stonden de drie kilo aardbeien, gewassen en vakkundig van ongerechtigheden ontdaan op het vuur, samen met citroensap en de suiker die in huis was. Gelukkig heeft een imker bijna altijd wat extra suiker in huis ;-)

 En terwijl we naast het fornuis stonden te kwebbelen...

...gutste ineens de jam over de rand van de pan. Joepie ;-(

De potjes stonden brandschoon - gewassen met soda en nagespoeld met kokend water - te wachten op heerlijke jam...

...en even later waren er dertien grote potten en een klein potje gevuld en geurde de keuken naar aardbei...
Dat ging razendsnel: de één de potten vullen en de ander de deksels erop draaien en de potten op de kop wegzetten!

Mmmmmmm....
Binnen anderhalf uur was het karweitje gepiept en zaten we - enigszins opgewarmd - achter een vers kopje thee!

Zuslief is met een aantal grote en het kleine potje  - lief kadootje voor iemand - naar huis gegaan.
Vandaag bleek dat de potjes jam, potjes saus zijn geworden. Geen nood, dan soppen we het broodje toch door ons bord? En wat te denken van trifle maken met..., yoghurt met..., ijs met...
Gelukkig zijn de potjes nog wel even houdbaar en kan ik er de komende tijd met mate van gaan genieten!
En aardbeienjam? Die komt ook nog wel, er hangen nog genoeg aardbeien aan de struiken en geleisuiker staat op het boodschappenlijstje...
Het fornuis staat er intussen ook weer strak en van plakkerij ontdaan bij. Op naar de volgende aardbeienronde!

Doordeweeks toetje...maar niet heus!

Nu de aardbeien met bakken vol uit de tuin komen, bedenken we allerlei lekkers... Hoewel zo vers uit de tuin de allereerste aardbei wel het allerlekkerst smaakt!

Sinds jaar en dag maakt onze DS dit superlekkere toetje bij feesten en partijen, of als we mensen te eten krijgen, maar nooit doordeweeks! Vorige week hadden we vrienden over de vloer en ging DS voor ons aan de slag.
Beleg de bodem van een vierkante/rechthoekige schaal met lange vingers...

...en besprenkel deze rijkelijk met limoncello. Of als het een 18- toetje betreft, met vruchtensap of vruchtennectar (= gezoet). Daarna schoongemaakte, gehalveerde aardbeien op de lange vingers leggen met de snijkant naar beneden... Houd enkele aardbeien met kroontje achter voor de garnering.

Intussen drie grote verse eieren scheiden en de dooiers met 75 gram poedersuiker heel licht en dik kloppen, minstens een paar minuten.
Het eiwit wordt in dit recept niet gebruikt, bak er bijvoorbeeld lekkere meringues van...
Klop er daarna 500 gram mascarpone bij.

Je hebt nu een heerlijk lichtgele crème...
Verdeel het mengsel over de aardbeien-lange-vingers-laag en strijk de bovenzijde glad met een paletmes of een spatel. Dan de schaal tenminste 4 uur in de koelkast zetten.
Vlak voor het opdienen de achtergehouden aardbeien bijna helemaal doormidden snijden en op de tiramisu leggen. Eventueel licht met een poedersuiker-cacaomengsel bestuiven, een muntblaadje doet het ook goed...
Tja en toen hadden we geen foto, want het toetje verdween supersnel in onze magen ;-)
Het is overigens een machtig calorie-rijk toetje, maar erg lekker, je bent dus gewaarschuwd!

Hier zie je een foto uit het Wilma Culinair Kookboek, dat in 1994 uitgegeven werd door Libelle. Het bovenstaande recept is afkomstig uit dit boek en is in de loop van de jaren een klein beetje aangepast aan onze eigen smaak!
En het staat onder het hoofdstuk Doordeweekse toetjes... ik verzin het niet!

Er staan trouwens veel leuke, gemakkelijk te maken recepten in. Maar... de aardbeientiramisu is wel onze topper! Een foto van het eindresultaat houden jullie tegoed als we DS het toetje weer gaat maken.
Zo en dan nu de keuken schoonmaken van het volgende aardbeienkookfestijn...
Wordt vervolgd!

Een wandeling rond Westley Farm...

We zijn weer even terug in Engeland. Vandaag gaan we wandelen in de buurt van Westley Farm (klik). Het is prachtig, zonnig weer en de koeien liggen te soezen, als we over de heuvel naar beneden lopen.

Daar klimmen we over het hek en lopen daarna over een smal weggetje...

...onder de spoorlijn van Stroud naar Kemble door.

Als we verder lopen en achterom kijken, zie je de brug bijna niet, zo groen en begroeid is de weg...

Even later lopen we over een 'footpath' tussen twee watertjes in. Ook hier is alles groen... Als je goed kijkt zie je iets midden op het pad zitten...

En dat iets, dat is een eekhoorn, oftwel een squirrel! Als we dichterbij komen rent ie weg en in no time aan de achterkant van de boom naar boven geklauterd. Ineens zien we het gedrongen diertje boven ons! Eerlijk is eerlijk, ik vind onze rode eekhoorn met de pluimpjes aan de oren en zijn frèle lijfje een iets elegantere verschijning, maar deze kraaloog is ook zeer de moeite waard...

Onderweg barst het van de squirrels! Hier zie je een baby... Heel klein en nog een kleine staart... 

...maar ook al in staat om supersnel de boom in te klimmen...

Even verderop: "Wat schaft de pot vandaag?" Eenden- en kippenvoer!

Zo te zien smaakt het goed!

En deze deugniet trekt zich niets van de eenden aan... De eenden trouwens ook niet van de snoeperd!

We wandelen nu aan de rand van Chalford en kunnen ongestoord in de tuintjes gluren. Veel mensen hebben een moestuin, hoe klein het oppervlak van de tuin ook is. Ook hebben de huizen meer kleur dan bij ons. Sommige mensen houden erg van een bepaalde kleur ;-)

En verder lopen we weer: links fluitekruid, rechts een muurtje en daarachter tuintjes en huizen...

Aan de overkant zijn de huizen van Chalford tegen de heuvel gebouwd. Tussen de huizen zijn er nauwe straatjes, waar je met je auto niet of nauwelijks kunt manoeuvreren. 

Bij de 'Lavender Bakehouse' (klik) houden we stil en genieten van een heerlijke lunch... Het is een geliefde plek waar men driedubbel dik geparkeerd staat. Zodra er iemand weg moet wiens auto vast staat, wordt er gewoon omgeroepen dat er een auto aan de kant gezet moet worden! We kunnen lekker buiten zitten.

Binnen staan de heerlijkste taarten en cakes op de lavendelkleurige toonbank! Verder witte tafeltjes met lila-wit geblokte tafelkleedjes en lila geverfde stoelen. Het doet gezellig aan en het eten is heerlijk!

Mmmmmmmmmmm...

We gaan zorgen dat we de calorieën van het eten weer kwijtraken en stappen maar weer eens op!

Na een steile klim door het bos komen we op een soort hoogvlakte uit, waar graan verbouwd wordt...

Ook hier verstopt tussen het fluitekruid: muurtjes!

Als we een eindje gelopen hebben zien we aan de linkerkant Chalford. Waar je in het midden de bomen ziet, ligt beneden - op het laagste punt - de 'Lavender Bakehouse'.

Het is echt warm met de zon op onze bol en geen beschutting! Boven ons cirkelen de zweefvliegtuigen van het nabijgelegen vliegveldje...

En verder wandelen we. Zo hier en daar zijn de muurtjes beschadigd en raken ze begroeid...

En dan zijn we alweer in de buurt van Westley Farm: dit is Cockshutt!

Nou zo dichtbij nu ook weer niet, de vorige foto was ingezoomd ;-)

Eerst lopen we nog door een laantje van bomen, waar het een stuk koeler is. Tot onze verbazing zien we een reuzenpaddenstoel...

Beetje raar moment voor zo'n groot exemplaar, maar wellicht door de beschutting mogelijk in dit jaargetijde?

We passeren nog een paar boerderijen met veel paarden - gelukkig geen enge honden - lopen nog een stukje rechtdoor en steken dan de A419 over...

Voor ons ligt de ingang van Westley Farm, en het slingerende pad volgend zullen we na een kilometer weer bij Jackdaw aankomen.