Kakelverse eitjes...

Onze kippen zijn flink aan de leg! Elke dag brengt DH een paar heerlijk verse eieren binnen.
De grootte, vorm en kleur verschillen: gespikkeld, blauw, rond, puntig...

Zie je de korrelige structuur van het linker ei?

En de spikkels van het middelste ei?

Ik stop ze allemaal in het eierrek boven het aanrecht...

Eitje gezien? Kastje dicht!

Twee weken geleden hadden we een piepklein eitje naast een reuze dubbeldooier...

...in een kommetje van Emma Bridgewater (klik): Egg & Feather!

Heel gek ei...

In de serie gekke eitjes hebben we vandaag een heel speciale: het wind-ei! Wat een gekke platte onderkant hè?

Onze Noord-Hollandse Blauwen - die zich overigens helemaal thuis voelen in Drenthe - zijn weer begonnen met leggen. Heerlijk weer af en toe een vers eitje bij het ontbijt... Het lentegevoel leeft helemaal op!

Vanochtend kwam DH met een zo op het oog vrij normaal exemplaar uit het kippenhok. Hoewel..., het oogt wat glazig en doorschijnend!

Maar zo gewoon is dit eitje dus echt niet, ik kon het aan de buitenkant zo indrukken...
Ieks, wat een raar gevoel! Het is een wind-ei. Nu had ik daar altijd heel vreemde associaties bij, waarover ik hier verder niet zal uitweiden ;-)
Maar dit is nu dus een wind-ei. Een eidooier met eiwit in een vlies, maar zonder harde dop van kalk eromheen. Het lijkt of er iets niet helemaal in orde is met de leginrichting van één kip... DH heeft meteen kalk en grit neergezet om te kijken of dat nu bij alle kippen een gewoon ei op gaat leveren.

Eigenlijk is dit wel een heel handig soort ei, het blijft uit zichzelf staan en rolt niet van het aanrecht, hihi...

Kijk hier zie je de gewone zachtgroene, stevige exemplaren die we wel opeten. Het wind-ei vertrouwen we niet helemaal en eten we toch maar niet op!

Alle schapen en de twee lammetjes zijn door DH vandaag naar huis gehaald. Hier kunnen de schapen veilig aflammeren...
Toen DH vanochtend bij het natuurterrein kwam waren de schapen gevlogen, achternagezeten door keffende honden en joelende kinderen, glimlachend nagekeken door een paar volwassenen: sommige mensen snappen er niets van en kunnen de bordjes niet lezen!

Gek eitje...

Vanmorgen hadden we een bijzonder eitje bij het ontb-ei-t!

"Ik ben een....eh wolf...eh hond!"

"Mijn naam is Jet en ik ben een wolf. Hier kijk ik nog heel lief, maar ik kan heel gevaarlijk joelen en huilen!"

Nou Jet, je bent gewoon een beetje de weg kwijt...
Jet heeft weer iets nieuws uitgevonden!

Onze haan - dat rondborstige type hier op de foto - is er een die nogal vaak en luidruchtig kraait. Het kan natuurlijk zijn dat hij hier enigszins in aangemoedigd wordt... door Jet!
Elke keer als de haan kraait, gooit Jet haar kop in de nek en begint te joelen als een wolf!
Daarop kraait de haan meteen weer vrolijk terug en joelt onze Jetje natuurlijk ook weer...
Jet doet het niet als we zelf ook buiten zijn, stel je voor. Als ze joelt en we komen naar buiten kijkt ze ons vrolijk aan en haar staart wappert er haast af, de haan is ze dan alweer vergeten. In huis doet ze het gelukkig ook niet...

We willen je ego niet krenken, maar je bent gewoon een hond! Een heel lieve en mooie hond, dat dan weer wel...

Moederdag...

Fiep en Jet gaan op kraambezoek bij een nieuwe, jonge moeder...

Trots paradeert moederkip door het hok: maar liefst 10 kuikentjes scharrelen er om haar heen. En ze zijn zo mooi bontgekleurd!

Zo houdt moeder overzicht...

In het nest liggen de lege doppen. Alle eieren zijn uitgekomen! Er lagen er geen 12 in, zoals ik gisteren schreef, maar 10...

Bo wil ook even kijken...

Moederkip houdt goed in de gaten wat er om haar heen gebeurt!

Deze moeder heeft een zeer pootje, het is wat dik... Binnen hompelt ze en kijkt heel 'sielug', maar buiten rent ze als een speer, oh, oh...

Buiten is alles zo groen geworden door de regen van de laatste dagen. De fruitbomen in de boomgaard staan nog volop in bloei...

...zoals deze 'Helios' appelboom.
De kersenbomen zijn al bijna uitgebloeid!

Binnen is het ook groen van alle driehoekjes die ik heb geknipt voor de volgende rij van de Azura-quilt. Je kunt rekenen of niet... Niet dus, ik had het drie keer nagerekend en nog teken ik teveel driehoekjes, waardoor ik bijna niet uitkwam met de stof. Nog eens tellen: oeps! Gelukkig net op tijd ontdekt. En nu kom ik uit en heb zelfs een stukje stof over...

Gisteravond heb ik al een nieuw begin gemaakt met de rand. Leuk weer om te doen...
Wat moeder zelf vandaag gaat doen? Niets bijzonders, een kind vertroetelen en met de laatste loodjes helpen omdat over twee dagen het eindexamen begint...
Ik was vannacht terug op mijn studentenkamer - waar ik wel al 30 jaar woonde, dat besef was er op de een of andere manier wel in mijn droom - ik  had vergeten mijn scriptie te maken en bedacht dat vlak voor het examen van het HBO begon. Ik werd een beetje klam wakker ;-) Hoezo ben ik met het examen van DS bezig?

Meikuikens...

Deze Noord-Hollandse Blauwe kip, die vorig jaar nog een kuikentje was, zit stevig op 12 eieren. Zo broeds als een kip maar kan zijn! Af en toe klinkt er een zwaar klokkend geluid uit het broednest...

Gisteren klonk er ook zacht gepiep en stak deze kleine muiter zijn of haar hoofd door het verenkleed van moeder...

Veel witte veertjes om het kopje, we zijn benieuwd naar de uiteindelijke tekening...

Hier is het dopje. Bo was erg geïnteresseerd in het kuikentje en stond er op de neus bij te kijken. Haar gehoor liet haar in de steek: vroeger stond ze altijd met het kopje scheef als ze het zachte gepiep van de kuikens hoorde...
Inmiddels zijn er twee kuikens uit het ei, wie weet hoeveel er vandaag het levenslicht gaan zien?!
Update: DH is net terug uit het kippenhok, er zijn al zes kuikentjes. Hopelijk gaat het allemaal goed...

The day after Zwolle...

Het ging flink mis in Zwolle... Niet met deze blauwe lapjes die altijd van pas komen...

Ook niet met dit snoezige pakketje met schaapjesstof. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik meer schapenstof verwacht had, en niet de achterkant van sterretjesstof, dat is in het voorbeeld ook niet het geval. Maar daar komen we wel overheen... Het schaapje heb ik meteen geschoren en ontdaan van de synthetische nepwol ;-) Daar komt natuurlijk eigen wol in!

En kijk eens wat een snoepjes voor de blauw/groen verzameling voor de sterren... Nee, hier is niets mis mee...

Mooie blauwe bloemetjes borduurstof en prachtige lieve roosjes, dat is allemaal wel oké!

Maar toen ik de bocht om liep en Margret Behrends-Kohl in een stand zag staan, wist ik dat deze dag fout af ging lopen...

Ben zo verliefd op de mooie kleuren en gestempelde bloemmotieven...

Kijk eens naar deze goudkleurige beauty!

Haar stoffen kan ik niet weerstaan. Na drie keer kijken, aaien, wegwezen en rondlopen en weer terugkomen, hoorde ik mezelf tegen Margret zeggen dat ik ze ging kopen. Het was in een vlaag van verstandsverbijstering zal ik maar zeggen. En spijt? Nee, helemaal niet...
Jammer dat je niet met koffiepunten kon betalen, daar heb ik er namelijk heel veel van hihihi...

DH kwam net binnen met drie verse eitjes. De kippen hebben zin in de lente en hun eieren aangepast, mooie lentepasteltinten...

En over lente gesproken... Hier in de vensterbanken staan allemaal kweekbakken met zaadjes en wat zag ik vanochtend? De eerste blaadjes steken hun kopje boven de grond.
DH heeft een lekkere apfelstrudel gemaakt, ik ga DS roepen voor de thee!

Vol verwachting...

In de sneeuw wacht Sam tot ze de schapen mag halen. Wat is het toch heerlijk dat deze honden dat kunnen! Stel je voor, dat we ze zelf moesten vangen. Ik kan je vertellen dat een Drents Heideschaap erg hard kan lopen... Toen we nog geen hondjes hadden die konden schapendrijven, vingen we de schapen door ze met een aantal mensen of een flexibel net een hoek in te drijven. Net als je dacht dat je ze bij elkaar had kwam Bo even langsvliegen, begon te keffen of rende er tussendoor. Of één van de schapen sprong over het net, en als er één schaap... Kon je weer opnieuw beginnen!

Even later staan ze vlak voor onze neus. De dames dijen al aardig uit, nog ongeveer veertien dagen en dan kunnen de eerste lammetjes geboren worden. Ieder jaar kijken we er weer naar uit...
Regelmatig controleert DH of alles goed gaat met de dames en dat is gelukkig het geval. Er zijn geen 'voorkindertjes' tot nu toe, zoals Hekkie (klik) drie jaar geleden...

Hier zie je nog es de verschillende kleuren wol en het 'harige' karakter van de wol...

Terug bij huis, de kippen worden gevoerd en vier hondjes - vlnr Bo, Sam, Jet en Fiep - volgen gespannen wat er ín het kippenhok gebeurt... Het is elke dag hetzelfde ritueel en hoogst interessant: etende kippen!

Ook de dames kip hebben al een beetje het voorjaar in de bol! Vooraan staat trouwens meneer de Haan...

Er worden volop eieren gelegd, het bruine ei bovenin is nog eentje uit de winkel, de laatste voorlopig. We hebben nu ongeveer vijftien eieren per week, meer dan genoeg voor ons drietjes.

De eieren zijn een beetje groenig van kleur, hier zie je dat nog es goed tegen een witte achtergrond. Eigenlijk hoort deze kleur niet bij eieren van de Noord-Hollandse blauwe kip, maar we vinden het wel grappig en de eieren zijn heerlijk...

Dag Groninger meeuw...

En zo kwam er na meer dan twintig jaar een einde aan het Groninger meeuw (klik) tijdperk bij ons... Verschillende toompjes kippen met verschillende hanen woonden bij ons. Eén kip heeft in al die jaren een naam gehad: Saartje! Ze was aangevallen door één of ander beest en we hadden haar verbonden met een verbandje op haar kop met een strikje onder de kin (klik) en zo was het net Saartje uit Swiebertje (klik).

Niet lang daarna werden in één nacht alle kippen en de haan door een vos uit het hok geroofd. Allemaal, op één kip na: Saartje, die op haar nest met eieren zat te broeden en zich waarschijnlijk niet veroerd heeft.

Dankzij Saartje hadden we gelukkig weer kippen...

Het fleurig zwart-witte met de felrode kammetjes in de groene wei zal ik missen evenals het zingen en 'jeuzelen' op een warme dag gevolgd door heftig tokken als er een hagelwit ei gelegd was. Het fladderen uit de wei en steeds weer uit de moestuin halen en jagen van de kippen mis ik niet!

En ja trotse haan, wij hadden een haat-liefde verhouding en eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor je sinds je me in de wei steeds nijdig achtervolgde en me bijna eens in de nek sprong. Misschien straalde ik het wel uit, want bij DH en DS deed je het niet...

Toch vond ik jou wel leuk omdat je zo je best deed en je uitsloofde voor je dames en soms bijna omviel bij het kukelen als je staart in de rui was...

Dag kippen, dag haan!

We hebben voor onze kippen een goed tehuis gezocht en gevonden!