Het was gistermiddag heerlijk licht en ik wilde een paar steekjes aan Blanche de Valck gaan doen. Bij Marcella (klik) kun je haar prachtige borduurwerk zien en dat stimuleerde mij weer eens iets te gaan doen. Maar... Blanche was onvindbaar in mijn geordende chaos! Op verschillende plekken heb ik tevergeefs gekeken, pas toen het minder licht was vond ik haar tussen de kantklosspullen. Tja, da's een logische plek nietwaar...
Ik had wel een paar andere 'mooie rooien' gevonden: rechts de Mouline Rouge (klik) die ik in 2008 borduurde. In het midden de Rose Quaker Sampler (klik) waar ik momenteel aan borduur en die ik van de week zal laten zien. Linksboven een huisje uit de serie Remember Me (klik).
Met het huis ben ik vanmiddag verder gegaan. En nu staat het al behoorlijk stevig! DS was aan het werk en DH was naar de schapen, ik had het rijk alleen en genoot ondertussen van muziek van Pachelbel (klik), zo mooi...
Nog meer rood...
Zaterdagmiddag waren we met een vijfjarige en een zesjarige naar de intocht van Sinterklaas. We hebben genoten! We zongen samen Sinterklaasliedjes, hoe heerlijk de verhaspelingen: Sinterklaasje bolle bolle bolle.. De volle overtuiging waarmee beiden zongen ontroerde.
Deze kleine meid stond heel parmantig voor ons met haar mijtertje op...
En daar was hij dan eindelijk: de enige echte Börker Sinterklaas. Hij liet heel wat kinderhartjes sneller kloppen!
Zijn Pieten hadden een domme stunt uitgehaald: de pepernotenmachine deed het niet meer omdat de slinger ervan boven in een boom hing. En dus waren er geen pepernoten om uit te delen...
Gelukkig kwam uiteindelijk alles nog goed en werden er heel veel pepernoten gestrooid!
maandag 21 november 2011
zondag 20 november 2011
Weer thuis...
Wandelend door Appingedam kwamen we langs Stoffenboetiek Papillon, een winkel met een mooi assortiment quiltstoffen, maar ook een grote knopenvoorraad! Natuurlijk stapten we binnen "om even te kijken" ;-)) In de mand met 'blauwen' vond ik deze mooie lapjes voor de voorraad...
Een dag later... Het korten van de dag levert prachtige beelden op met het blauw/groen waar ik zo gek op ben...
Zelfde uitzicht, vijf minuten later...
De eiken langs het weiland...
Herkenning...
Blij... heel erg blij ben ik met deze prachtige houtsnede gemaakt door Grietje Postma. Hier zie je de houtsnede zonder passepartout en lijst gefotografeerd. Deze hing op de tentoonstelling in het museum in Appingedam. Ik was er meteen door geraakt, snap je waarom?
zaterdag 19 november 2011
Nogmaals Appingedam...
Gisteren was ik een dagje op stap naar Appingedam. Ik was samen met Marjan die ik hier thuis ontmoet heb op onze eerste open dag en we hebben wel een bijzondere klik... We maakten een stadswandeling in het pittoreske maar ook wel grappige stadje. Nu zul je wel denken dat we stralend weer hadden en geen mist, maar niets is minder waar... Deze foto's zijn in de herfst van 2009 gemaakt op een zonnige zondag toen ik ook in Appingedam was.
Nog steeds veel scheve geveltjes en dankzij een wandelroute van de VVV hadden we meer achtergrondinfo en dat was leuk!
De hangende keukens boven het Damsterdiep zijn erg bekend. Vroeger waren de huizen aan het Damsterdiep pakhuizen en was er levendige handel. Pas later werden de pakhuizen tot woonhuizen verbouwd...
Op de foto zie je de toren van de grootste protestantse kerk van Appingedam. Wij lunchten in de voormalige katholieke kerk. Daar is nu een restaurant dat gerund wordt door mensen met een beperking. We hebben heerlijk gegeten en werden fantastisch bediend!
Vroeger woonden er veel welgestelde mensen in Appingedam en dat zie je aan de voorname huizen, zoals hier het huis Filadelfia.
Wat verder opviel waren de vele winkels en winkeltjes met snuisterijen, kringloopwinkels en bijzondere winkels. De enige 'normale' winkel die we zagen was zo ongeveer de HEMA!
Langs het water wandelden we naar Museum MØhlmann (klik). Daarover een volgende keer meer...
Nog steeds veel scheve geveltjes en dankzij een wandelroute van de VVV hadden we meer achtergrondinfo en dat was leuk!
De hangende keukens boven het Damsterdiep zijn erg bekend. Vroeger waren de huizen aan het Damsterdiep pakhuizen en was er levendige handel. Pas later werden de pakhuizen tot woonhuizen verbouwd...
Op de foto zie je de toren van de grootste protestantse kerk van Appingedam. Wij lunchten in de voormalige katholieke kerk. Daar is nu een restaurant dat gerund wordt door mensen met een beperking. We hebben heerlijk gegeten en werden fantastisch bediend!
Vroeger woonden er veel welgestelde mensen in Appingedam en dat zie je aan de voorname huizen, zoals hier het huis Filadelfia.
Wat verder opviel waren de vele winkels en winkeltjes met snuisterijen, kringloopwinkels en bijzondere winkels. De enige 'normale' winkel die we zagen was zo ongeveer de HEMA!
Langs het water wandelden we naar Museum MØhlmann (klik). Daarover een volgende keer meer...
dinsdag 15 november 2011
Horrorwinter... kom maar op!
Met de kou van de afgelopen dagen kun je mij regelmatig in de buurt van de kachel vinden. Boekje lezen, spelletje klaverjas met DH of DS of een borduurwerkje erbij of gewoon lekker in de vlammetjes staren...
Het is een topper op Twitter, de kranten staan er bol van, metereologen worden te pas en te onpas van stal gehaald om uitleg te komen geven, er is een nieuw woord voor in de 'Dikke van Dale' (klik): H*O*R*R*O*R*W*I*N*T*E*R
Nou laat hem maar komen: er ligt 15 kuub gedroogd hout klaar om hem te lijf te gaan...
De eiken die langs het weiland staan werden vandaag gesnoeid en de niet bruikbare stukken hout werden door de zaagmannen over de omheining in de wei gekieperd. Toch mooi weer een kuubje bij elkaar gesprokkeld...
We denken na over alternatieve manieren van verwarmen, samen met de warm watervoorziening via zonnepanelen die hier al geïnstalleerd is, komen we dan een heel eind op eigen kracht...
Voorlopig rookt de schoorsteen hier nog wel...
Het is een topper op Twitter, de kranten staan er bol van, metereologen worden te pas en te onpas van stal gehaald om uitleg te komen geven, er is een nieuw woord voor in de 'Dikke van Dale' (klik): H*O*R*R*O*R*W*I*N*T*E*R
Nou laat hem maar komen: er ligt 15 kuub gedroogd hout klaar om hem te lijf te gaan...
De eiken die langs het weiland staan werden vandaag gesnoeid en de niet bruikbare stukken hout werden door de zaagmannen over de omheining in de wei gekieperd. Toch mooi weer een kuubje bij elkaar gesprokkeld...
We denken na over alternatieve manieren van verwarmen, samen met de warm watervoorziening via zonnepanelen die hier al geïnstalleerd is, komen we dan een heel eind op eigen kracht...
Voorlopig rookt de schoorsteen hier nog wel...
maandag 14 november 2011
Viltfeestje...
Zaterdag ben ik naar een heel leuke verjaardag geweest. P. werd 50 jaar en vierde dat met het maken van een gezamenlijk viltportret van de gasten die daaraan mee wilden doen... De anderen maakten een wandeling in de schitterende omgeving...
Jolande van Luijk (klik) begeleidde het vilten en deed dat reuze enthousiast in de tot 'viltatelier' omgebouwde woonkamer...
De opdracht luidde om met kleurtjes vilt een zelfportret te maken. Hier zie je een portret van de vriendin van DS. Het zijn alleen nog maar losse wolvezels... Na het 'uitleggen' van de wol kreeg je een wolnaald - met weerhaakjes - om de wol aan de onderlaag te hechten door te prikken met een matje - net als vroeger...
Een eerste rangschikking... en nog eens herschikken en anders leggen...
Daarna werden de portretten definitief gerangschikt en met een zeepoplossing besprenkeld. Door zachtjes te wrijven haakten de wolvezels in elkaar... Dit besprenkelen en wrijven werd een aantal keren herhaald, zodat alle portretten ook hechtten aan de onderlaag.
Vervolgens werd de portrettengalerij bedekt met plastic en in een speciale mat gerold en kon het stevigere werk beginnen. De mat werd gerold, gerold en gerold en het overtollige water werd op deze manier eruit geperst.
Je ziet wel dat er niet stilgezeten werd!
Hier wordt de mat door Jolande uitgerold en worden de gezichten gladgestreken...
Enkele gevilte gezichten...
En het totale eindresultaat! Daarna hebben we op de zeepkist gestaan, gezongen, foto's gekeken en heerlijk gegeten!
Jolande van Luijk (klik) begeleidde het vilten en deed dat reuze enthousiast in de tot 'viltatelier' omgebouwde woonkamer...
De opdracht luidde om met kleurtjes vilt een zelfportret te maken. Hier zie je een portret van de vriendin van DS. Het zijn alleen nog maar losse wolvezels... Na het 'uitleggen' van de wol kreeg je een wolnaald - met weerhaakjes - om de wol aan de onderlaag te hechten door te prikken met een matje - net als vroeger...
Een eerste rangschikking... en nog eens herschikken en anders leggen...
Daarna werden de portretten definitief gerangschikt en met een zeepoplossing besprenkeld. Door zachtjes te wrijven haakten de wolvezels in elkaar... Dit besprenkelen en wrijven werd een aantal keren herhaald, zodat alle portretten ook hechtten aan de onderlaag.
Vervolgens werd de portrettengalerij bedekt met plastic en in een speciale mat gerold en kon het stevigere werk beginnen. De mat werd gerold, gerold en gerold en het overtollige water werd op deze manier eruit geperst.
Je ziet wel dat er niet stilgezeten werd!
Hier wordt de mat door Jolande uitgerold en worden de gezichten gladgestreken...
Enkele gevilte gezichten...
En het totale eindresultaat! Daarna hebben we op de zeepkist gestaan, gezongen, foto's gekeken en heerlijk gegeten!
zaterdag 12 november 2011
Blik uit het keukenraam...
Toen ik een halfuurtje geleden uit het keukenraam keek zag ik dat de wereld bedekt is met een heel dun laapje rijp: de eerste nachtvorst deze herfst... De zon is er gelukkig ook, het wordt een mooie dag.
Het wordt vast ook een bijzondere dag, want vandaag zijn we uitgenodigd voor het maken van een viltkunstwerk ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de moeder van DS' vriendin. Spannend en erg leuk!
Het wordt vast ook een bijzondere dag, want vandaag zijn we uitgenodigd voor het maken van een viltkunstwerk ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de moeder van DS' vriendin. Spannend en erg leuk!
donderdag 10 november 2011
Werk in uitvoering...
Balsemien is druk! Vandaar dat er bij sommige mensen steeds melding wordt gemaakt van nieuwe berichten van Balsemien. Het zijn geen echte nieuwe berichten, ik ben al mijn oude logs aan het overzetten omdat ik zo graag alles weer compleet wil hebben en klaar ben met weblog.nl. Misschien is er een andere snelle manier, maar zo wil het ook...
Het is hier duswerk web in uitvoering!
Het heeft ook een heel leuke kant - naast de ergernis van het niet kunnen vinden van de juiste foto en zo... Ik beleef weer opnieuw dat er lammetjes geboren worden en jonge hondjes, ik ben zelf een stukje jonger en ik ga opnieuw naar Zweden!
Dus stoor je niet aan mijn lawine van logjes...
Fijne avond!
Het is hier dus
Het heeft ook een heel leuke kant - naast de ergernis van het niet kunnen vinden van de juiste foto en zo... Ik beleef weer opnieuw dat er lammetjes geboren worden en jonge hondjes, ik ben zelf een stukje jonger en ik ga opnieuw naar Zweden!
Dus stoor je niet aan mijn lawine van logjes...
Fijne avond!
woensdag 9 november 2011
Sterretjes...
Buiten zijn er vanwege de mist geen sterren te zien, maar binnen des te meer... Ik ben ruim over de helft met het maken van de sterren en ik ben er heel blij mee! Vandaag heb ik verschillende vierkanten met rozen en rode driehoeken aan elkaar gezet...
Af en toe is het een gepuzzel, omdat ik afwijk van het patroon. Daarnaast wil ik het motief van de randstof in alle driehoeken in dezelfde richting hebben. Dat betekent veel en voortdurend controleren want in spiegelbeelden denken en knippen... daar ben ik niet zo goed in!
Wat de sterren buiten betreft... ik kan bijna niet wachten tot het nieuwe jaar begint. Voor 2012 heb ik een prachtige kalender gekocht met alle maanstanden, sterren, sterrenbeelden en bijzonderheden in het heelal... Mijn moeder nam ons in de wintermaanden regelmatig mee achter de schuur met zaklamp en boekje om naar de sterren te kijken. De fascinatie voor sterren heb ik nog steeds, dus hoop ik op een heel helder jaar - in alle opzichten trouwens ;-))
In de zomer van 2004 kampeerden we op natuurcamping Olde Kottink (klik) in Beuningen (Ov.). Daar waren 's avonds veel sterren. Op een avond gingen we met DS - nog een jochie - naar een sterrenwacht in Tilligte (klik), in de buurt van de camping. Een meneer vertelde van alles over de sterren, het zonnestelsel, we mochten door een telescoop kijken naar Jupiter, allemaal even prachtig... Totdat meneer vertelde dat ooit de zon zou exploderen en het leven op aarde niet meer mogelijk zou zijn...
Drie keer raden waar wij 's avonds op de camping heel druk mee waren: het geruststellen van DS. "Mama, wanneer is ooit? Die meneer zei... En die meneer weet er heel veel van!"
Daar moest ik gisteren aan denken toen het nieuws bol stond van die ene asteroïde (klik) die langs de aarde scheerde. Hoeveel kindertjes (en grote mensen) zouden er toch bang zijn geweest?
Ik ben niet bang... Bij helder weer kun je mij soms op een stil achterafweggetje vinden met zaklamp en deze boekjes en kaarten... Hier (klik) kun je kijken waar bij jou in de provincie het donkerste plekje te vinden is. Wil je weten hoe licht het in Europa is? Kijk dan op deze kaart (klik)...
Af en toe is het een gepuzzel, omdat ik afwijk van het patroon. Daarnaast wil ik het motief van de randstof in alle driehoeken in dezelfde richting hebben. Dat betekent veel en voortdurend controleren want in spiegelbeelden denken en knippen... daar ben ik niet zo goed in!
Zo kun je de motieven van de lichte stoffen beter zien... Nog zeven sterren maken, er liggen al twee in elkaar genaaid te wachten op een plekje in de top!
In de zomer van 2004 kampeerden we op natuurcamping Olde Kottink (klik) in Beuningen (Ov.). Daar waren 's avonds veel sterren. Op een avond gingen we met DS - nog een jochie - naar een sterrenwacht in Tilligte (klik), in de buurt van de camping. Een meneer vertelde van alles over de sterren, het zonnestelsel, we mochten door een telescoop kijken naar Jupiter, allemaal even prachtig... Totdat meneer vertelde dat ooit de zon zou exploderen en het leven op aarde niet meer mogelijk zou zijn...
Drie keer raden waar wij 's avonds op de camping heel druk mee waren: het geruststellen van DS. "Mama, wanneer is ooit? Die meneer zei... En die meneer weet er heel veel van!"
Daar moest ik gisteren aan denken toen het nieuws bol stond van die ene asteroïde (klik) die langs de aarde scheerde. Hoeveel kindertjes (en grote mensen) zouden er toch bang zijn geweest?
Ik ben niet bang... Bij helder weer kun je mij soms op een stil achterafweggetje vinden met zaklamp en deze boekjes en kaarten... Hier (klik) kun je kijken waar bij jou in de provincie het donkerste plekje te vinden is. Wil je weten hoe licht het in Europa is? Kijk dan op deze kaart (klik)...
zondag 6 november 2011
Sunday afternoon...
Vanmiddag hadden we nog bezoek voor de verjaardag van DS. Vantevoren had hij bedacht wat we zouden doen: wandelen en daarna een high tea...
Een paar jaar geleden kochten we een prachtig kookboek in Engeland en daarin staat een wel heel aantrekkelijke lemon meringue pie...
Aan de slag!
Voor de bodem kneed je 115 gr. bloem met een snufje zout, 50 gr. boter en 20 ml. koud water. Maak er een 'smooth' bal van en leg die een half uur in de koelkast. Verwarm de oven voor op 200 graden.
Na een halfuur: rol met de deegroller uit tot een mooie dunne lap en bekleed er een vorm mee van ca. 20 cm. in doorsnede. Prik met de vork hier en daar wat gaatjes in de bodem...
Dek het deeg af met bakpapier en gebruik keramische bakkorrels of gedroogde peulvruchten om de bodem 'blind' te bakken. Bak de bodem 15 minuten op 200 graden en schakel de temperatuur dan terug naar 150 graden. Verwijder de bakkorrels en het bakpapier en bak de bodem dan nog 5 minuten tot ie lichtbruin en knapperig is...
...en mag em zelf aansnijden...
Dat duurt maar even...
Schoon op! Voor morgen hebben we nog wel een paar scones, een halve shepherd's pie en Jerusalem artichokes soup - uit hetzelfde boek...
Een paar jaar geleden kochten we een prachtig kookboek in Engeland en daarin staat een wel heel aantrekkelijke lemon meringue pie...
Aan de slag!
Voor de bodem kneed je 115 gr. bloem met een snufje zout, 50 gr. boter en 20 ml. koud water. Maak er een 'smooth' bal van en leg die een half uur in de koelkast. Verwarm de oven voor op 200 graden.
Na een halfuur: rol met de deegroller uit tot een mooie dunne lap en bekleed er een vorm mee van ca. 20 cm. in doorsnede. Prik met de vork hier en daar wat gaatjes in de bodem...
Dek het deeg af met bakpapier en gebruik keramische bakkorrels of gedroogde peulvruchten om de bodem 'blind' te bakken. Bak de bodem 15 minuten op 200 graden en schakel de temperatuur dan terug naar 150 graden. Verwijder de bakkorrels en het bakpapier en bak de bodem dan nog 5 minuten tot ie lichtbruin en knapperig is...
Als de bodem af staat te koelen maak je de intussen de 'lemon'- vulling:
Scheid twee eieren en zet de eidooiers klaar, de eiwitten gebruik je later. Rasp de schil van 2 schoongeboende citroenen en pers de citroenen daarna uit.
Doe in een pan 300 ml. koud water, 50 gr. maizena, 175 gr. poedersuiker en breng dit onder goed roeren aan de kook. Goed blijven roeren en dan het citroenrasp en -sap toevoegen.
Haal het mengsel van het vuur en voeg 2 eidooiers toe, deze heel goed erdoorheen kloppen!
Laat het mengsel iets afkoelen en schep het op de deegbodem en strijk het glad...
In een vetvrije kom de 2 eiwitten met 75 gr. poedersuiker heel stijf kloppen. Evt. de suiker in gedeelten toevoegen tijdens het kloppen. Kun je de beslagkom op de kop houden, zonder dat de hele kledder eruit valt en heb je stevige glanzende eiwit, dan is het goed...
Schep het eiwit op het intussen afgekoelde citroenmegsel en strijk het niet al te glad, maar maak wat pieken...
Bak de lemon meringue pie nog ongeveer 20 minuten op 150 graden. Als de bovenkant lichtbruin begint te kleuren is ie klaar...
En dit is het eindresultaat! DS heeft voor een heerlijke taart gezorgd......en mag em zelf aansnijden...
Dat duurt maar even...
Schoon op! Voor morgen hebben we nog wel een paar scones, een halve shepherd's pie en Jerusalem artichokes soup - uit hetzelfde boek...
vrijdag 4 november 2011
Nog een dagje Parijs...
Wat is een bezoek aan Parijs, zonder een bezoek aan de Eiffeltoren? Dus gaan we opnieuw met de trein naar Parijs en zijn al op tijd bij het boegbeeld van de lichtstad...
Het is wel een imposant bouwwerk, zeker als je er bijna midden onder staat...
Na een kwartier in de rij - dat valt reuze mee - mogen we al in de lift tot het tweede platform. Ogen af en toe een beetje dicht, gewoon blijven ademhalen en dan zijn we er al... Oeps toch wel hoog al...
Joehoe! Vanaf de top van de Eiffeltoren kijken we uit over de stad met de Arc de Triomphe (klik)...
...het Louvre met de piramide en daarachter het Centre Pompidou met de gekleurde buizen en de roltrappen aan de buitenkant van het gebouw...
...La Defense, het wolkenkrabberpark met kantoren...
Genoeg! we zijn weer beneden en nu durf ik zelfs naar boven te kijken ;-)) Ik val niet eens achterover...
Vlaknaast de Eiffeltoren dit huis met een tuintje...
Prachtige verticale beplanting!
Onze wegen scheiden zich. DH en DS gaan per Metro verder en ik breng een bezoek aan het Musee de L'Orangerie (klik) waar de panelen met waterlelies van Monet te bewonderen zijn. Ik heb het fototoestel niet bij me en eigenlijk is dat wel goed, want nu hoef ik alleen maar te genieten... En dat doe ik in alle rust want echt druk is het gelukkig niet.
Ik schreef op mijn oude blog verschillende logjes over Monet en zal deze proberen te herplaatsen op dit blog, het is zo mooi wat die man gemaakt heeft...
Na ruim een uur ga ik - ook per Metro - naar een heel ander deel van Parijs, wat is dat toch een schitterend en efficiënt vervoerssysteem...
Ik ga naar Inès Patchwork (klik) waar ik behalve de strijkbare spelden deze mooie Japanse stoffen koop. Deze ga ik gebruiken voor een opdracht die ik heb gekregen, maar daarover later meer... De winkel is mooi en het stoffenaanbod ruim!
Ik ben heel blij als we elkaar weer ontmoeten in Tea by Thé (klik), een hippe theetent temidden van de historische omgeving van het Louvre.
We sluiten ons bezoek aan Parijs af met een laatste winkelronde aan de Boulevard de Haussmann...
Op de terugweg halen we op het nippertje de goede trein op het Gare du Nord en vallen vervolgens bijna in slaap...
Abonneren op:
Posts (Atom)