Gedichtendag 2013...

Stilte

Stilte

lig in het laand

van luustern

in de stilte

lig het padtien

naor jezölf

vin je 't padtien 

naor de aander

wordt de klop

van je hart

op de deur 

van je naober

giet dat

wat gien stem meer hef

weer proten

stilte

lig in het laand

van luustern

J. Alberts-Homan

Voor H., die aan zijn laatste levensfase begonnen is. Wij zijn stil.

Drents hoekje...

Vorige week hebben we schilderijen opgehangen in de kamer. Zo is een Drents hoekje ontstaan. Links hangt een werk van Ine van den Heuvel (klik), een kudde drentse heideschapen. Meteen was ik gegrepen door deze schapen van Ine... Afgelopen zondag waren we bij haar. Binnenkort meer over dit bijzondere bezoek!
Rechts hangt een tekening van een boerderij uit Elp (klik), een dorpje in Drenthe, de maker is onbekend. De manier van tekenen doet denken aan een architect.

Deze mevrouw hangt er niet bij. Eerst gaat ze opnieuw ingelijst worden! Daarna mag ze ook in het Drentse hoekje...

Dag mooie rooie jas...

Winter 1991, de golfoorlog in Koeweit is begonnen. Ik logeer een paar dagen bij mijn moeder omdat ik graag zelf een jas wil maken: een rode houtje-touwtje jas. We zitten in de achterkamer bij de grote tafel te tekenen, knippen en te naaien en we kijken regelmatig naar de extra journaal-uitzendingen.

De houtje-touwtje sluiting is erg leuk, maar soms niet praktisch...

...en daarom naai ik - nou ja mijn moeder zegt hoe dat moet! - er een lange rits in, zodat de jas beter sluit en warmer is!

De voering is een vrolijke flanelachtige stof met geometrische figuren.

Het maakt de jas helemaal bijzonder. Omdat de stof niet glad is hebben we in de mouwen gekozen voor gladde rode voeringstof.

Herfst 1991: we vieren een korte vakantie in Vlaanderen. Ik zit op een bankje op het strand van Oostende in mijn warme jas, nog even en de bui barst los...

Januari 2013: De jas is helemaal versleten, ik draag haar (vrouwelijke kleuren toch?) al jaren niet meer en na de zoveelste verhuizing uit de kast naar een doos weer terug in de kast, ga ik haar nu echt weg doen.
Dag mooie rooie jas!

Kramsvogels...

In de herfst kleuren de appeltjes van de 'red sentinel' prachtig roze-rood. Je zou denken dat de vogels er in groten getale op af zouden komen, maar niets is minder waar...

Pas nu is het een gekwetter in de tuin. Door de vorst verandert de samenstelling van het appeltje en wordt ie smakelijk voor de vogels, zoals je hier ziet! Het is een kramsvogel (klik) die zich tegoed doet aan de appeltjes. En hij of zij is niet de enige, veel appeltjes zijn aangepikt...

Het is al wat later op de middag en daardoor moeilijker te zien, maar hier zie je een paar van de ongeveer 25 kramsvogels die in de boom komen eten...

De grond onder de boom ligt bezaaid met stukjes appel, het is daar ook goed toeven...
De sneeuw is langzamerhand aan het verdwijnen en hier en daar piept het groen er alweer door.
Met het smelten van de sneeuw lijkt mijn zin en inspiratie weer terug te komen: voor blogjes, voor ontmoetingen... en voor handwerken. Gisteren weer wat quiltsteekjes gezet en heerlijk gekletst, het was een dag met een randje!

Blue monday...

Het raam in de keuken ziet er kersterig uit met de opgewaaide poedersuikersneeuw... Hier kan geen spuitbus tegenop! Officieel is het vandaag 'Blue Monday' (klik), de meest deprimerende dag van het jaar.
Voor DS is het tentamenweek, voor hem is het vooral als er geleerd moet worden, de meest deprimerende week ;-)

Jet staat wat verloren en verdwaasd om zich heen te kijken. "Hé Sam, waar zit je? Zeker weer even bij de kippen kijken of in het schapenhok..."

"Ah, daar ben je weer, we gaan weer rausen en dollen, J*I*P*P*I*E..." En daar gaan de 'dames' weer, over de buxusheggetjes, dwars door de borders, achter de taxushaag om het sierappelboompje en terug, rond de kersenboom. Even uithijgen... en nog een rondje! En nog één, en nog één...

"En nu willen we wel naar binnen..."

Twee besneeuwde snuitjes, wel in de mand tot ze een beetje droog zijn...
"O,o, de baas gaat naar buiten om sneeuw te ruimen, daar moeten we weer bij zijn!"
'k Geloof niet dat onze hondjes last hebben van Blue Monday... Bo ligt te dutten in de mand in de bijkeuken en Fiep ligt bij de kachel...

Onverwacht bezoek...

Gisteren stond Nirala hier voor de deur in haar prachtige 'zeemeerminoutfit', zoals ze zelf zegt. Deze jas en het hoedje heeft ze zelf gevilt, nadat ze alle wol geverfd heeft. Prachtige blauwtinten en nog veel mooiere details in de jas en hoed. Zo jammer dat het al tegen vijven liep en het te donker werd voor een mooie reportage, die houden we tegoed! Deze kleur staat haar prachtig, zelfs haar bril is bijpassend! Voor mij leek het wel een goede ijsfee die even langskwam want...

Nirala had haar boekenkast opgeruimd en kwam mij een prachtig boek brengen, omdat ze vond dat het bij mij beter op de plaats was... Mijn mond viel open, een schitterend fotoboek van Amish (klik) quilts: 'Amish the art of the quilt', boordevol grote foto's van Amish quilts. Het is een prachtig naslagwerk met schitterende foto's, je begrijpt hoe blij en verrast ik was...

Van ingetogen kleuren en eenvoudige ontwerpen...

...tot vrolijke kleuren in een prachtig ontwerp. Wat een schitterend boek!

Deze uitbundige rood-blauwe quilt met zaagtandjes vind ik erg mooi. Veel mensen die tot de Amish gemeenschap behoren in Pennsylvania in de Verenigde Staten verdienen tegenwoordig aan het toerisme. Ook door het verkopen van de Amish quilts die gekenmerkt worden door de effen kleuren en symmetrische vlakken in de quilts
Nirala: superbedankt voor het prachtige boek!

Ik zou je het liefste...

...in een doosje willen doen! (klik) Dat liedje schoot me te binnen toen ik deze foto maakte en achter mijn laptop ging zitten om een blogje te maken... Prachtig gezongen door Donald Jones (klik), de eerste donkere man die ik op tv zag en bij wie ik meteen zag dat het geen Zwarte Piet was. Ik vond hem altijd erg grappig!

Intussen is Sam stiekem naast me op de stoel gekropen en kijkt zeer onschuldig voor zich uit...

'Vind je me ook lief zo?' Nou, Sam, eigenlijk niet, maar jou zou ik ook wel in een doosje willen doen, je bent onweerstaanbaar... Sam is niet zo opdringerig, een beetje verlegen soms en minder 'aanwezig' dan haar zus Jet - grappige woordspeling! Maar Sam is minstens zo innemend, erg lief en wat voor DH fijn is, een bulldozertje achter de schapen. Jet vliegt er meer omheen en laat de schapen uitwaaieren, Sam drijft heel rustig, maar er ontsnapt er niet één...

'Zo, ik dut even lekker verder...' Oké, eventjes dan, maak ik even mijn logje af. Laat de baas het niet zien!

Doosjes dus... met daarin allerlei leuke verzamelingetjes, hoe kan het ook anders?!

Magnetische woordjes om zelf mee aan de slag te gaan...

Voor een lettergek en -liefhebber als ik een heerlijk speel- en smuldoosje!

In de grote doos bewaar ik alle geboortekaartjes die we in de loop van de jaren gekregen hebben... Hele klassieke met roze en blauwe strikjes, kleurrijke, stoere. Maar ook een mini t-shirtje als aankondiging, leuk om weer es door mijn handen te laten gaan. Bovenop - uiteraard - het kaartje van DS...

De oude teekendoos van mijn vader uit zijn HBS-tijd in de dertiger jaren...

In het deksel met houtskool staat de handtekening van mijn grootvader. Ik zie het zo voor me, mijn vader komt thuis met die teekendoos met daarin een waterverfdoos en een doosje houtskool. Mijn grootvader - nieuwsgierig en onderzoekend - pakt zo'n houtskoolstaafje en probeert het even uit in het deksel... En wat doe je dan? Als kind schrijf je je naam op, als volwassen man zet je je handtekening ;-)

Een lakdoosje met blauwe regen en een vogeltje erop...

... aan de binnenkant heeft iemand het scharniertje gerepareerd met een paperclip. Wie? Geen idee! Of dit alle doosjes in huis zijn? Ik vrees van niet...

Vanuit de warme keuken terug in de tijd...

Vanuit de warme keuken geniet ik van het uitzicht. Het licht is zo mooi vandaag! Vooral als de zon zich even laat zien...

Het blauw in de lucht is super en mijn gedachten dwalen af naar alle 'jonge blommen' die ik overal tegenkom met hun levensverhalen... Leuk dat jullie zo massaal reageerden op mijn oproepje!
Ikzelf woonde op kamers, liep stage in een orthopedagogisch centrum waar kinderen woonden die om allerlei redenen niet thuis konden zijn. Ik leerde er verschrikkelijk veel! In dat jaar verbrak ik een bijna drie jaar durende verkering en ontmoette later mijn huidige DH. Ook overleed mijn vader in datzelfde jaar. Al met al een intensief jaar. Ik schreef het al eens eerder, maar het volgende gedicht van Judith Herzberg (klik) dat ik toen las, was veelzeggend en gaf houvast:

Daglicht

Uit chaos van lakens en

voorgevoel opgestaan, gordijnen

open, de radio aan, was

plotseling Scarlatti

heel helder te verstaan:

Nu alles is zoals het is geworden,

nu alles is zoals het is

komt het, hoewel, misschien

hoewel, tenslotte nog in orde

Gouwe ouwe...

In het kader van 'je bent zo jong als je je voelt...' is hier een foto uit de oude doos. Fris, vrolijk en fruitig: 21 lentes jong! Hoe waren jullie op de rand van volwassenheid?

Box full of memories...

Eén van de voornemens van 2013 is om echt opruiming te gaan houden, ik ben een giga verzamelaar en het huis wordt steeds voller. Ik doe een poging, maar kom dan dit lieve vrolijke doosje tegen...

...met allemaal losse foto's, met en zonder DH, met en zonder DS...

...en een kleine DS onder een Jip en Janneke dekbed met kuikentjes in bed. Tja, ik kan je vertellen, dat schiet lekker op zo!

Aan de brei...

Aan het begin van de kerstvakantie nam ik me voor om weer eens sokken te gaan breien, weet je nog?

En hier is het begin... Het voelt weer als vanouds een paar sokken op de pen te hebben... Maar ja, dan moet je wel breipennen hebben. En die had ik dus niet wel, alleen waar? Gisteren heb ik dus andere (lees: nieuwe) breipennen aangeschaft, van die lange ouderwetse ;-)
Vanmorgen las ik in onze regionale krant  iets over een opruimcoach en had ik eerst nog de ijdele moed te denken dat ik zoiets nooit nodig zal hebben...
Totdat meteen de breipennen me te binnen schoten die ergens hier in huis liggen en die zeepbel meteen weer doorgeprikt was. Je kunt trouwens een dagje opruimcoach winnen via de krant, hahaha...

Vandaag ben ik heel gestructureerd bezig: economie uittreksel maken voor DS 5 bladzijden, 15 pennen breien, 5 2 chocolaadjes, was in de machine, economie, breien, chocolaadjes, was uit de machine, en zo maar door...

Van deze kleuren word ik toch zo blij! Hoe kan het toch dat ik gisteren in de wolwinkel meteen ook weer zat te kijken bij de blauwe en naturel/bruine wol en katoen? Genetisch bepaald? Mijn moeder hield ook erg van blauw...

Inspiratie voor 2013...

Heerlijk om met zo'n mooie agenda van Quiltmania (klik) het nieuwe jaar te beginnen. Er staan prachtige antieke quilts in uit allerlei landen...

...maar ook moderne blauw witte uit de VS.

Ook mooi meegenomen is het fijne kleine formaat van de agenda, makkelijk om mee te nemen. Deze agenda heb ik gekregen van iemand met wie ik wel een klik heb en vreselijk kan lachen, nogmaals dankjewel!

Aan de kast in de keuken hangt de schitterende kalender van het Nederlands Openluchtmuseum (klik). Meerdere quilters onder ons hebben deze kalender, zag ik al...

Prachtige foto's van antieke quilts uit de collectie van het museum.

Eenvoudig patroon, maar het effect is geweldig mooi! Elke dag kan ik hiervan genieten dit jaar, leuk hè?

Nog één foto dan... In maart 2009 bezocht ik in het Fries Museum (klik) in Leeuwarden een prachtige tentoonstelling over quilts. Hier (klik) kun je de foto's zien. Veel quilts die op de kalender afgebeeld staan waren toen daar te bewonderen.
Met de agenda en kalender moet het goed komen met de inspiratie om weer te gaan quilten. Al een poosje komt hier weinig van door drukte, ziekte...