A star is born...

Al een tijdje liep ik met vage plannetjes, en soms komen dingen samen en worden die plannen ineens concreet!
Ik had zo'n zin in iets met warme kleuren, even wat afwisseling met de klosjes. Ondertussen ben ik druk aan het doorquilten van de rozenquilt, maar zijn mijn vingertoppen wat beurs...
En wat doe je dan?
Winkelen in mijn voorraad lapjes, natuurlijk! Mooi op kleur liggen ze boven te wachten, totdat... Na het logje van Corrie over de UFO's durf ik best aan iets nieuws te beginnen. En bij  Supergoof en bij Bep zag ik sterren. In ander formaat en andere kleuren weliswaar, maar wel erg mooi. En ineens wist ik het!
Vanmiddag op ruitjespapier aan het tekenen gegaan en vervolgens tussen de bedrijven door twee sterren gemaakt. Tussen de bedrijven door, want het was even druk hier...
Vanochtend is er weer een lammetje geboren. Het slechte weer was weer voorbij, alsof moeder schaap er op gewacht had... Een prachtig ooitje!

Op de valreep II...

Het was een heerlijk dagje Leeuwarden! Op de heenreis maakte ik een stop bij hetQuilt Kabinet (klik) in Eernewoude. Een heel gezellige winkel - in een verder uitgestorven dorp - met aardige medewerkers en mooie stoffen. Ik heb een paar lapjes voor mijn voorraad 'blauwtjes' gekocht. Op de terugweg kwam ik langs Sil's home (klik) en mochten de blauwe kommetjes en het hart mee.
Maar het belangrijkste was natuurlijk de quilttentoonstelling. Kijk en geniet!

Het viel niet mee de antieke quilts te fotograferen, flitsen was niet toegestaan en de quilts hingen erg hoog aan de wanden. Ik heb mijn ogen uitgekeken, zo mooi!

In de hal waren de wanden bekleed met stof in prachtige roodtinten. Net of je in een quiltwinkel loopt met balen stof.

En deze kraag: schitterend!

Op en met zijde geappliceerde en geborduurde mantel in oogverblindende kleuren...

Een doorgequilt jasje en daaronder een blouse met als ik het me goed herinner een soort Zaans stikwerk.

Aan de tentoonstelling was ook een wedstrijd verbonden, in verband met het Honderdjarig bestaan van de Elfstedentocht. Hier zie je de Friese Elf Steden verwerkt in een quiltje met de Nederlandse en Friese plaatsnamen.

En toen was ik wel toe aan een heerlijk kopje thee met wat lekkers erbij...

Ik ben heel blij dat ik alsnog naar Leeuwarden ben gegaan en de tentoonstelling heb bezocht. Zo veelzijdig en wat een prachtige ontwerpen heb ik gezien. Naderhand ben ik allerlei 'familieplekken' in Leeuwarden langsgegaan. Mijn moeder is geboren in Leeuwarden en vroeger logeerde ik er bij familie. Veel is verdwenen, maar het is fijn om herinneringen op te halen...

Op de valreep...

...ga ik vandaag de quilttentoonstelling in Leeuwarden bezoeken. Ik heb er zin in!

Zou ik deze nog nodig hebben? Er staat nog meer op het programma naast het bezoeken van de tentoonstelling namelijk... De kaart 'Het grote genieten' uit de Zakatlas van de Belevingswereld gaat in ieder geval mee.
Tot later!

Op een stille morgen in maart...

Met de regels "Hebban olla vogala..." reageerde Corrie op mijn logje 'Ruim zicht' van 20 maart. Het zijn de eerste woorden van een van de oudste Nederlandstalige gedichten. Ze worden toegeschreven aan een Vlaamse monnik, die in Rochester in Engeland deze regels in zijn moedertaal neerpende voordat hij met zijn eigenlijke werk begon. En dit alles ruim negenhonderd jaar geleden...
Het hele gedicht gaat als volgt:

Hebban olla vogala nestas

hagunnan hinase hic ende thu

wat unbidat ghe nu...

Vertaling: Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wacht ge nu?

Buiten zijn veel vogels met nesten in de weer. Ook hier geldt het recht van de sterkste... Op de bovenste foto zie je het nestje dat een staartmees vorig voorjaar in de clematis maakte. Wij zaten in onze serre op de eerste rang en konden alles goed zien en foto's maken van de 'bouw'...

Niet veel later vonden we het nestje buiten op de grond. Een andere vogel heeft het nestje waarschijnlijk vernield... Zie je hoe mooi het nestje opgebouwd is met mosjes en veertjes? Een prachtig warm nest!

En dit piepkleine eitje lag bij het nestje. We hebben het binnen op de schoorsteen gelegd met een lucifer erbij, zodat je goed kunt zien hoe klein het is. Toch wel een wonder dat daar een klein vogeltje uit kan komen...

Terug naar de dichtregels van Corrie, nou ja, de Vlaamse monnik!

In 2002 kon je zelf een gedichtenbundeltje samenstellen en af laten drukken door uit een voorselectie van 540 gedichten over de Liefde, zelf 10 gedichten te kiezen. En dat alles onder het motto: 'Hebban olla vogala...'

Ik vond het een superleuk project en las heerlijk in al die mooie gedichten. Ik koos gedichten van Gerrit Achterberg, Herman Gorter, Rutger Kopland en Jean Pierre Rawie.

Maar het mooiste gedicht komt van Gerrit Krol (klik):

Opnieuw moesten wij, noodlot,

op een stille morgen in maart

elkaar zien staan, de straat

waar zij stond achterin, voor ik,

de handen langs de vensterbank,

voorbij het holle der portieken,

haar tegenging, ontving wat zij

tot het midden had bewaard:

een lachje zijdelings; o god

hoe dapper kunnen wij dan verder!

Wat rest er van ons samenzijn?

Mij alleen de pijn toen ik omzag

haar van achteren te zien de schouders

en de vraag of zij zich redt.

Het is één van mijn dierbaarste gedichten...

Bergen van werk...

Deze kaart getiteld 'Bergen van werk' komt uit de Zakatlas van de Belevingswereld. Ik kreeg de atlas samen met mijn collega's van onze werkgever. De atlas is gemaakt door Louise van Swaaij en Jean Klare. Het is een reuzeleuke atlas met voorin een heuse legenda en een heleboel themakaarten: o.a. Groei, Geheim, Kennis, Doen en Laten, Thuis...
Gisteren had ik even behoefte aan de kaart 'Bergen van werk', waarbij de was symbool stond voor de bergen werk die ik de afgelopen week verzet had en de klussen die ik zowel in huis als daarbuiten nog te doen heb. Het meeste is wel geregeld, maar het was/is even een beetje veel! Na een poosje lezen en kijken in de atlas heb ik de weg weer gevonden!

Zeker nu de tuin ook lokt en de avonden langer gaan worden heb ik besloten iets minder vaak een logje te schrijven. Zo blijft alles in evenwicht... De kaart 'Moeras van verveling' die ook in de atlas staat is niet aan mij besteed! Ik ben trouwens een enorme fan van atlassen en er staan er hier de nodige in de kast. Een andere keer dus een logje over atlassen...

Ik heb afgelopen week nog een klein lapje geklost om verschillende randjes te leren. Leuk hè? Ik merk dat het klossen steeds meer automatisch gaat, tenminste als het een stukje recht-toe-recht-aan is. Het gaat ook steeds sneller en het straktrekken van de draadjes lukt ook al een beetje. We komen er wel...

Tenslotte heb ik mij voorgenomen iedere dag een stukje te quilten. Net als sommige anderen, vind ik het patchen leuker dan het doorquilten. Als ik nu iedere avond een klein stukje doe... Vanavond ga ik verder met mijn rozenquiltje!

Druk, druk, druk...

Ik heb een leuk weekeinde achter de rug!
Maar nu heb ik het even heel erg druk, zowel buiten de deur als in huis.
Nee, geen voorjaarsschoonmaak, maar wel de gewone dingen, ahum,  die stapelen zich bij mij altijd wat op, net als de was!
Omdat ik dus ook veel weg ben misschien wat minder logjes de komende tijd!

Dankjewel voor de zon...

De afgelopen dagen praatte iedereen erover. Bij de bakker, op het werk, hier op het log, kortom overal was dit het gesprek van de dag... Waar het over ging? Over de Lente en vooral over de zon!
In Drenthe woont een zanger/componist/schrijver/musicus (klik) die hierover een heerlijk liedje (klik) geschreven heeft. 

Ik ben fan van hem. Naast een aantal cd's van zijn vroegere bands Skik en Lohues & the Louisiana Blues Club, heb ik zijn eerste twee solo-albums. Ik wacht met smart op de derde, die komende vrijdag uitkomt! Zijn muziek is vrolijk, gek, ontroerend en komt dicht bij mij... Waarom? Ik weet het niet...

Sinds een jaar of zeven schrijft hij ook wekelijks een 'stukkie'. Een column wil hij zijn 'schrijfsels' niet noemen. Ze gaan over het leven in Erica (zijn woonplaats), over muziek, de natuur, dingen die hij meemaakt en waar hij zich over verwondert, kwaad maakt, vrolijk of verdrietig van wordt. Heerlijk om te lezen! Het zijn soms net liedjes, maar dan zonder muziek...
Zijn wekelijkse columns die verschijnen in het Dagblad van het Noorden, zijn gebundeld in 'Zes jaar vrijdagmiddag'. Heerlijk leesvoer voor zo even tussendoor of om DH en DS uit voor te lezen.
Twee columns over TON, de beweging van Rita Verdonk liggen hier al meer dan anderhalf jaar op tafel. Ik was getroffen door zijn 'stukkies'. Hij schrijft een kritische column, o.a. over vrijheid van meningsuiting, dat hoog in het vaandel zou staan bij de Tonnies, zoals hij de aanhang van Rita noemt. Een week later schrijft hij nog eens over hetzelfde onderwerp en vertelt dat hij naar aanleiding van zijn eerste column bedreigd is door de Tonnies. Waarom? Omdat Lohues zijn mening geeft over de vrijheid van meningsuiting en over de Tonnies... Triest en vermakelijk tegelijk en dat is dan ook zijn slotconclusie.
Ik kijk uit naar vrijdag en ik hoop dat de zon dan schijnt, dan heb ik een extra reden om Daniël Lohues te bedanken...
Terwijl ik dit logje schrijf breken de wolken en zie ik stukjes blauw tevoorschijn komen...

Gouwe ouwe...

Gisteren was het een dag met een randje...
Ik ontmoette na 26 jaar mijn klasgenoten van de HBO tijdens een etentje.
Vantevoren was er druk heen en weer gemaild: "Zouden we elkaar herkennen?" "Eh, ik ben niet zo slank meer..."
Om kort te gaan: het was fantastisch! We hebben elkaar verteld over ons huidige leven, herinneringen opgehaald en gelachen. Heel veel gelachen!
Een van de herinneringen waar we gisteren veel plezier om hadden was de mode om in de klas te breien. Eind jaren '70 was het heel gewoon om in je tuinbroek - gekocht bij de Welkoop in bruin, groen, vaal beige en zo - op klompen  - ja ook Welkoop - en je breipennen in de tas op de opleiding te verschijnen. En ik zat niet op een agrarische opleiding of zo. Ik deed de K & O, later HBO-J genaamd. De opleiding bestaat nu trouwens niet meer en is tegenwoordig HBO-SPH. Nu zou ik er niet over piekeren om in die outfit rond te lopen op school, maar toen was het wel hip...
Ik heb veel gebreid in die tijd, en bewaard...

De truien passen me helaas niet meer, maar ik weet van de meeste nog goed dat ik ze maakte. Voor de trui met de felgekleurde inbreimotieven tekende ik op ruitjespapier een patroontje. Hij is gemaakt van dikke katoen en een beetje 'plankig'. De streeptrui is van dunne durable katoen. De trui met de rozenrand is van een pakket en van wol. De mouw ervan is erg mooi, vind ik nog steeds. Het blauw/grijze vestje komt uit de Libelle. Mijn moeder maakte het randje erlangs. Ik weet niet meer of het gehaakt of gebreid is... Het vest met de vlakken breide ik zo voor de vuist weg.
Via een reunie naar de gebreide truien van vroeger... Ik geniet vandaag nog even lekker na, het weer helpt daarbij: het zonnetje schijnt heerlijk!

Een kleine verleiding tussendoor...

Volgens mij was dit patroontje een hit op de handwerkbeurs...
't Is zo klaar en daarom mag ie even tussendoor...
Eén van de drie bloemenstofjes wordt de achterkant, en de vraag is natuurlijk: Wie van de drie?

Hoera voor Fiep... en DH!

Dit lieve kleine pluizebolletje is inmiddels ruim 2 jaar en heeft samen met DH gisteren de startlicensie gehaald! Fiep heeft een goede score behaald: op drie onderdelen een G (goed) en twee onderdelen een V (voldoende).
Ik vind het ontzettend leuk en ben best trots op Fiep... En natuurlijk op DH die elke dag met Fiep traint en er veel energie in steekt. Hij beleeft er dan ook heel veel plezier aan. Het is een bijzonder koppel, die twee...
Een kleine ode aan Fiep!

Een hondenleventje van ruim twee jaar in vogelvlucht. Fiep heeft hier alle vrijheid, kan met DH schapendrijven en met ons wandelen en met ballen en stokken spelen. En heel veel knuffelen!

Naast Fiep is er natuurlijk die andere lieve trouwe hond die al 12 jaar bij ons woont en minstens zo belangrijk is als Fiep: Bo! Onvermoeibaar kan ze rennen, heeft nog heel veel energie, jaagt op mollen en muizen... Ze ligt graag bij je in de buurt, dus soms is het oppassen dat je niet over haar valt... Ik sluit nu af met een mooie foto van haar!

Lenteklos...

Toen ik de was aan de lijn ging hangen zag ik twee citroenvlinders met elkaar stoeiend door de tuin fladderen...

Ik ben gauw weer naar binnen gegaan om het fototoestel te halen. Toen ik terugkwam zag ik er nog maar één. Ik denk dat ik wel vijftien foto's maakte, met steeds een wazige gele vlek: de vlinder!

En toen ging de vlinder in de buxus zitten en zag ik mijn kans schoon. En dat leverde dit zoekplaatje op, zie je em zitten?

De citroenvlinder is een echte lentebode, ik word altijd zo blij als ik er eentje zie... De bijen vlogen ook volop, althans uit een van de kasten, bij de andere was het heel rustig op de vliegplank. Even afwachten dus!

Al kuierend door de tuin kwam ik de volgende voorzichtige bloeiers tegen: maagdenpalm en vergeet-me-nietje...

En dan nu de klos... Het is per slot van rekening zaterdag! Toen ik de lappen - nee geen lapjes voor zo'n joekel - geknipt had, heb ik ze eerst een halve week op tafel laten liggen omdat ik het wel erg groot vond. Intussen is er druk geborduurd, gekantklost en gebreid... Daarna, toch de k(o)los maar in elkaar gezet en nog drie kleine klosjes erbij. Op de volgende foto zie je de verhouding pas goed! Ik zoek voor de grote klossen voornamelijk lichte stoffen uit en ga later met donkere kleuren in de zaak in evenwicht brengen. Ik zie wel wat het wordt...

En dan nu nieuws vanuit de wei. Weer goed en slecht nieuws... Vanmorgen ontdekte ik weer een lammetje met 'het bloed'. De vaccinaties zijn binnengekomen, maar we hebben nog een dag moeten wachten voordat DH ze kan gaan enten, omdat de lammetjes dan de leeftijd hebben dat het mag. Ook werkt het vaccin niet onmiddellijk...

Terwijl er buiten zich dus weer een klein drama voltrok, was een schaap in de stal bevallen van een tweeling, een rammetje en een ooitje dit keer. Dit ging zo snel dat we het pas ontdekten toen de beide kindertjes al op hun pootjes stonden te wiebelen!