Met Bo is het goed! Bo weet nog niet dat er kleine hondjes zijn. Ze is zo doof geworden de laatste weken en ze hoort het gepiep, gesmak en gejeuzel van de kleintjes niet...
Fiep ligt in de bijkeuken en Bo komt via de bijkeuken het huis in, gaat met ons meteen de keuken in en heeft Fiep dan niet gezien, want zij ligt in een andere hoek, waar een muurtje voor zit...
We proberen zo lang mogelijk te wachten met de kennismaking. We hebben al vaak jonge konijntjes, kuikentjes, egeltjes, vogeltjes enz. in een doos in de bijkeuken gehad en Bo was er altijd erg op gefixeerd.
Dat gaat ongeveer zo: ogen op scherp, oren gespitst, tong uit de bek, koppie scheef, één voorpootje los van de grond en heel zachtjes janken en hijgen... En dat gaat maar door!
Bo krijgt wel veel aandacht, mag gewoon in huis net als anders, DH heeft gisteren een paar keer een eind met haar gelopen, terwijl Fiep graag meewilde maar thuis moest blijven...
Fiep is snel in haar moederrol gegroeid. de onzekere blik heeft plaatsgemaakt voor wat meer vastberadenheid. Als een pup in de kist 'verdwaald' is en ze wil het bij zich hebben, pakt ze het in haar bek en legt het neer waar ze het hebben wil.
Wil ze even een luchtje scheppen, dan staat ze op, waarna er plop, plop, plop en plop vier hondjes smakkend op hun ruggetje achterblijven... Mama is even weg!
Als we een pup oppakken is Fiep heel alert. Dus dames en meneer, hier langskomen en stiekem... dat gaat je niet lukken ;-))
Zo lekker liggen ze, af en toe trekken ze de pootjes op en rekken ze zich lekker uit. Da's nog eens een leven! De kleine lijfjes hikken af en toe, zo grappig om te zien...
De navelstrengetjes (klik) zijn ingedroogd en bij drie van de vier pups al afgevallen. Net als bij mensen bestaat zo'n navelstreng uit drie in elkaar gedraaide bloedvaten, dat kon je hier ook goed zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten