Mijn ouders leven niet meer, mijn vader overleed ruim 32 jaar geleden en dit jaar is het alweer 10 jaar geleden dat mijn moeder stierf.
Bij de poësieversjes van mijn ouders heb ik zelf de plaatjes uitgezocht en ingeplakt, dat weet ik nog goed. Op het bureau van mijn vader stond een zeskantig flesje lijm met daarop een rode rubberen dop met een gleufje erin. Als je die dop op het papier duwde kwam er een beetje lijm uit. Hier (klik) kun je het flesje zien, als je iets naar beneden scrollt. Ook ik weet de naam niet meer: Gibon, Gimbon of zoiets...
Veel teksten waren onbegrijpelijk maar kon ik wel uit mijn hoofd opzeggen omdat ik de versjes vaak gelezen had. Mijn oom Harry - hoofd van de school - schreef in zijn krachtige en zwierige handschrift het voor mij wazige vers:
Het Goede gedaan - waar je Hart het gebiedt
Het Schone vertolkt - waar je oog het ook ziet!
En niet gevraagd, in geen enkel geval,
Wat er `Een Ander´ wel van zeggen zal!
Nu zijn de versjes waarheden als koeien!
Foutjes lagen op de loer, zoals hier...
Of werden de versjes niet begrepen door degene die ze overschreef...
.jpg)
Mooie en heel verschillende handschriften...
Ik kom ook nog prachtige poesieplaatjes tegen, hier van Alice in Wonderland...
Flower Fairies...
Vera de Muis van Marjolein Bastin...
Beatrix Potter plaatjes met eekhoorns, een uil en muisjes...
Maar ook ´gewone´ stoere jongetjesplaatjes met speelgoed van vroeger...
Tenslotte nog een plaatje van Jill Barklem, Brambly Hedge...
Hebben jullie je poesie album nog?
20 opmerkingen:
O Mienke, wat leuk. Ik heb ergens op zolder........
Toch binnenkort eens gaan ruimen. Tot die tijd geniet ik van jouw 'poesiealbum'
Quiltgroetjes, @nke
Het was 'Gimborn' als ik me niet vergis...Leuk die herinneringen...ik moet mijn album ook nog hebben en ook heb ik het album van mijn schoonmoeder.
Ha Marcella, ja het was Gimborn!
Ja, ik heb mijn album nog! En ook de kinderruzietjes van jij mag wel en jij lekker niet uit m' n schooltijd staan me nog helder voor de geest. Verder heb ik nog een oud Agio sigarendoosje met oude plaatjes. Op de achterkant staat een vervoeging van onregelmatige Franse werkwoorden: vriezen, kopen, dooien, schillen...
Wat heerlijk herkenbaar Mienke, ik heb de mijne ook nog maar helaas heb ik destijds met veel te lompe stiften ook in mijn poësie-album zitten kleuren, die kan ik nu echt niet meer laten zien hoor...
Ik wens je een heerlijke rest van de dag,
Liefs,
Mirjam
Leuk, heb ik ook nog en soms kom ik op schoolbank iemand tegen die er in geschreven heeft.
Wat leuk om te lezen. Ik probeer voor morgen een stukje over mijn album te schrijven.
Wat fijn dat je de jouwe nog hebt. Ik heb niets meer uit mijn jeugd.
Heerlijk herkenbaar verhaal. Die lijm heette Gluton, (staat overigens op datzelfde blog vermeld waar je naar verwijst) Ik kan het haast nog ruiken. Wat kon je lekker even wegmijmeren bij een heleboel dierbare herinneringen aan dierbare mensen.
Wat ontzettend leuk dat jij je poezie-album nog hebt, het mijne is ooit veroren gegaan. Inderdaad ik herinner mij hetr flesje Gimborn ook nog goed, die lijm was net snot en het bleef, als ik mij goed herinner nog tamelijk lang nat. De versjes van je ouders zijn om te koesteren.
Ja, ik heb ze ook nog, 2 stuks. Zelfs die van mijn moeder en overleden zus heb ik Ook bewaard. Is altijd leuk om te kijken wanneer ik ze tegen kom.
Groet, Dientje (dientjes.blogspot.nl)
Wat leuk dat je je poeziealbum nog hebt. Wat leuk om al die verhalen en plaatjes terug te zien. Genieten. Die van mij is zoek geraakt ik had ook een rood geruite dat weet ik nog goed. Erg jammer want ik zou hem zo graag terugwillen hebben. Er staan versjes in van mijn ouders en grootouders ooms en tantes die er alllemaal niet meer zijn. Wat ik nog wel heb is het poeziealbum van mijn moeder ik geloof uit 1948. Zo mooi en zo bijzonder.
Tuurlijk heb ik mijn poesie album nog en ook die van mijn Oma, zal er snel eens over bloggen ! Het lijmflesje komt mij bekend voor, was altijd weg van het dopje of had er altijd ruzie mee omdat er te veel of te weinig uitkwam, dat weet ik niet meer. Net zomin als ik weet van welk merk het was........
Ik heb hem, leuk is dat hé? Alleen er werd niet door mijn vader ingeschreven, hij had het altijd te druk en dan dacht ik er niet meer aan, als hij thuis was.Leuk jou album!
Liefs, Ineke
Ach, zulke mooie en leuke herinneringen komen boven als je je 'poezie album' weer vindt, ik heb het zelf ook nog ergens. Alleen het broodnodige opruimen schiet nooit op, want als je overal in gaat zitten lezen en snuffelen, haha, zo gaat het bij mij tenminste zo.
Wat fijn dat jij je poezie album nog hebt en ben er maar heel zuinig op.
Ik had er een maar weet echt niet waar die gebleven is.Mijn zus die ruim jaar ouder is dan ik had er een die ze vroeger uitleende aan klasgenootje maar nooit meer terug kreeg.
Er stond een versje in wat ik altijd het mooiste vond en vele malen bij andere meisjes in hun poezie album schreef:
Wel foei een vouwtje in dit blad.
En bovendien nog vast geplakt.
Je vraagt zeker en gewis,of het de nieuwste mode is.
Nee, mijn allerliefste meid,
het is alleen securigheid
omdat je tussen al je vrienden mijn blad het eerst terug zult vinden.
Onder aan de bladzijde vouwde ik dan een klein hoekje om en plakte daar meestal een klein rozen plaatje op.
De lijm met rood rubber dopje kan ik mij ook goed herinneren,de naam was Gim Gom,van Gimborn.
Lieve groet,
Ger
Oh jeugdsentiment. Hier kan ik zo van genieten. groetjes Wilma
Jazeker, heb ik mijn poesie-album nog. En nog leuker, ook dat van mijn moeder. Daarin staan versjes van familie, die ik wel gekend heb, maar die niet (meer) in mijn album schreven.
Een zuinig bewaarde schat.
Was de lijm gaan Arabisch gom. De flesjes met de rode dop kun je op google nog vinden.
Tuurlijk ligt ook hier op zolder een poesie album. Knal geel. Ga hem gauw weer eens pakken..
Een reactie posten