De herfst is in aantocht...

Wanneer de egels rondscharrelen in de tuin is dat voor ons het signaal dat de herfst er weer aan komt...

Een paar weken geleden zag DH vanuit de serre dit stekelbeestje in de tuin lopen. Het was nog een jong egeltje, dat kon je zien. Hij of zij was op redelijke afstand te benaderen, maar bleef zeer alert!
Bo is een kei in het opsporen van egels, is er niet bang voor, maar heeft al een paar keer haar neus letterlijk gestoten... Zo langzamerhand weet ze dat je een egel met rust moet laten, maar dat is moeilijk als je een hond bent...
Ooit kwamen DH en ik 's avonds laat thuis. We woonden toen aan een spoorlijn met een grote brede spoorsloot tussen ons huis en de rails. Toen we uit de auto stapten hoorden we een heftig gesnuif en gehijg uit de spoorsloot komen. Die spoorsloot was dicht begroeid...
Met kloppend hart slopen we in huis, maar de nieuwsgierigheid won het van de schrik. DH nam een grote zaklamp mee en ik kroop achter de rug van DH. En wat zat er in de sloot? Twee egeltjes, die 'het' aan het doen waren! Beschaamd dropen we af en lieten het paar met rust. Horen we nu iets in een struikgewas dan roepen we tegen elkaar: "Oh, het zijn vast twee egeltjes!"

Na een paar uurtjes scharrelen zagen we dit egeltje niet meer. Bo hadden we uit voorzorg binnen gelaten... We laten veel blad in de tuin liggen en daar overwinteren regelmatig egeltjes onder. Naast de voordeur is een klimhortensia waar afgelopen winter twee egeltjes overwinterd hebben. Pas na de lange koude periode ontdekten we dat ze deze prima doorstaan hadden!
Onze egelavonturen beperken zich niet tot de twee in de sloot, zo hadden we vorig jaar een egel in de bench van Fiep en hebben we ooit een egel in een afdruiprekje gehad die er vast in zat! Daarover wellicht een andere keer. Ik vind het schitterende beestjes, maar houd ze verre van mijn neus...