Weet je wel hoe vermoeiend dat is de hele dag dat gelebber en gelurk, gepiep en gesmak van heel dichtbij mee te maken...
Af en toe ben ik er een beetje moe van en wil ik even een beetje rust om me heen. De baas heeft de opening van de werpkist hoger gemaakt, nu kan ik er gemakkelijk uit en de meisjes blijven binnenboord. Dus neem ik even een 'rustmoment'...
De baas is van katoen (kleedje) overgestapt op pampers (kranten) als luiers. De plasjes en poepjes worden groter en ik kan het soms allemaal niet zo snel opruimen, al doe ik goed mijn best zegt de baas... Ja, wij zijn nog steeds hele dikke vriendjes de baas en ik. Kop en kont, zegt de vrouw, maar wat ze daarmee bedoelt?
De kinderen vraagt u? Goed hoor, kijk zelf maar!
De oogjes zijn helemaal open en af en toe keffen ze al een beetje. Het lopen gaat best goed. Waggelen zegt de baas, maar ik vind het al lopen, ik ben trots op mijn kroost!
Als ik even weg ben liggen ze lekker onder de lamp dicht bij elkaar...
Hoe ze heten? Voorlopig: Stip, Nummer 4, Hoefijzertje en Driekleur. De officiële namen die de baas opgeschreven en opgestuurd heeft horen jullie later...
De meisjes maken het intussen prima! Ik ga weer 'aan de bak' dat wil zeggen in de bak..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten