'Whiet... krrrrr... tak-tak'

Het is mei en zoals je weet leggen dan ...
Hier op het erf is het weer een feest!

Op de gekste plekken vinden we vogelnestjes zoals hier in de schapenstal van een winterkoninkje...

In de nestkastjes huizen veel jonge pimpel- en koolmeesjes...

De eerste duiven zijn al uitgevlogen!
Gisteravond was DH even met de hondjes naar buiten, hij kwam terug en riep mij op een manier dat ik wist dat er iets bijzonders aan de hand was...
Even later stonden we buiten stil te luisteren naar dit geluid: 'Whiet... krrrrr... tak-tak' ofwel de nachtegaal (klik)... Prachtig!
Daarna zijn DH en ik achter de computer gedoken om nog eens te luisteren en ja hoor: hij was het echt!
In de verte zag je flitsen van het naderend onweer, in de bomen langs het Schoolpad zong de nachtegaal het hoogste lied.
De nachtegaal is het symbool van liefde, romantiek en heeft veel componisten geinspireerd, zo ook
Jackson Browne (klik) in het begin van de jaren zeventig. Niet zoetsappig...