Nostalgie in het kwadraat...

Al een tijdje terug maakten mijn jongste zusje en ik een afspraak voor een gezellig dagje bij haar thuis. Ze had een leuke knutselverrassing bedacht, waarover ik morgen meer zal vertellen...
Ik vertrok dan ook op tijd naar haar met achterin de auto een houten groentekist met oude weckpotten, als verrassing voor haar!
En nee, we hebben geen stoofpeertjes ingemaakt...

Een week geleden was ik met mijn DH in een prachtige brocantewinkel in Hellum. Bij Sientje's dochter (klik) zag ik oude weckpotten met mooie kantjes omgetoverd tot schitterende sfeerverlichting met een waxinelichtje erin. Helemaal enthousiast verliet ik de brocantewinkel... met lege handen.
Toevallig (?) had DH net verteld dat er nog wel het een en ander aan weckpotten op de zolder in de schuur stond ~ ja, naast de Singer naaimachine van een paar weken geleden ;-)
Wie wat bewaart, die heeft wat... En de weckflessen zijn bewaard en verhuisd, eerst van mijn grootvader naar mijn ouders' huis. Toen mijn moeder jaren later ging verhuizen hebben we heel wat ritjes naar de glasbak gemaakt om veel oude weckflessen weg te gooien. Er stonden er een paar honderd, en wat moet je met zoveel? Ik pakte toen wel een paar kistjes in voor ooit...

Jongste zusje was ook razend enthousiast, toen ik haar van mijn plan vertelde... Nu moesten we nog op zoek naar bandjes en kantjes. Hoe heerlijk is het dan dat ze vlakbij Stegeman textiel (klik) in Rouveen woont. Onze monden vielen open van al die prachtige kantjes: breed, smal, van inwit tot crème en beige. Teveel om op te noemen, te kiezen, laat staan om te kopen...
Daarna was het heel simpel, even snel nauwkeurig de omtrek van de weckpot meten, kantje onder de naaimachine doorhalen en een uurtje later heb je een heleboel aangeklede weckpotten.
En nu heb ik een schitterende schoorsteenmantel en jongste zusje ook!
Zijn ze leuk, of zijn ze leuk?