Kleedje of dekentje?

Fiep is een boef! Ben ik even naar de keuken om iets te halen, kom ik terug... ligt mevrouw op mijn gehaakte dekentje. Tja, had ik dat ook niet op de grond neer moeten leggen toch?

Het bracht me wel op een idee... Deze foto is natuurlijk geposeerd, maar Fiep vond het wel leuk!

Zo leuk, dat ze er meteen maar even voor ging liggen... Dit doet ze altijd als ze aangehaald wil worden!

Intussen wordt het al een aardig lapje... Ik heb maar gauw van alle kleuren garen bijgekocht, anders ben ik zo door mijn kluwens heen!

Er zitten zulke leuke steken in verwerkt, zoals deze bolletjessteek...

...Catherine's wheel...

Ik vermaak me er uitstekend mee! Het is alleen superverslavend!

Tjalf Sparnaay...

'Pastry with Strawberry', 2012

Gisteren hebben mijn beide zussen en ik genoten van een heerlijk dagje Zwolle! En nee we zaten niet bij banketbakkerij van Orsouw of Lindeboom voor een heerlijke moorkop... Zie je de matte glans op de chocolade? En de romige slagroom?
Deze moorkop is voedsel voor je ogen, geschilderd door Tjalf Sparnaay (klik), die momenteel exposeert in Museum de Fundatie (klik). Zijn expositie kreeg de naam 'Closer', veel zaken uit het dagelijks leven hangen 'ingezoomd' in het museum. Zelf noemt hij zijn werk megarealisme.

Detail uit: 'Broodje Ham Ei', 2014

Dit is een gedeelte uit het schilderij. Je zou zo even met je vinger een likje van die mayonaise nemen!

Tjalf Sparnaay is geboren in 1954, en was aanvankelijk sportleraar. Hij had grote bewondering voor Carel Willink (klik), bij hem had hij schilderlessen willen nemen. Sparnaay heeft zichzelf ontwikkeld, door in zijn vrije tijd zich toe te gaan leggen op het schilderen van zaken uit zijn omgeving. Basis van zijn schilderijen zijn foto's die hij in zijn directe leefomgeving maakt en samenstelt. In het museum werd een film gedraaid, waarin zijn werkwijze werd getoond. Hij maakt foto's van het object dat hij wil gaan schilderen, verschuift het een en ander en projecteert de foto's op een grote wand en maakt daar één compositie van.

Detail uit: 'De Kassabon', 1998

'Krentenbollen in Plastic', 2005

Mijn zusje merkte op dat Sparnaay een meester is in het schilderen van plastic. Inderdaad, reuze knap hoe hij zijn doeken laat knisperen!

Detail uit: 'Holland', 2000

'Boterhammen in papier', 2007

Detail uit: 'Boterhammen in papier', 2007

'De Handen', 2002

Ik  kreeg de neiging om de handdoek even aan te reiken bij het zien van deze handen. Zelfs de glans in de nagellak wordt mooi weergegeven...

Detail uit: 'De Handen', 2002

'Sla', 2008

Dit schilderij meet 120 x 180, een enorme schaal vol sla dus! Supergaaf vond ik dit door de blaadjes sla, het plasje vocht onderin waarin de olijfjes drijven. Ook de glazen rand vol weerspiegelende kleuren trok de aandacht!

Detail uit: 'Sla', 2008

In de film die in het museum draait, wordt de parallel getrokken met het werk van de grote meesters zoals Rembrandt en Vermeer in de Gouden Eeuw. Stillevens die door lichtinval tot leven komen.

Dit kan Sparnaay ook erg goed vind ik... Kijk maar eens naar dit schijfje tomaat en naar de sla. Om zo in te bijten toch?

'Kroket', 2012

'Tulpen op z'n kop', 1984

Voor me ligt de catalogus van het werk van Tjalf Sparnaay. Leuk om door heen te bladeren en te lezen over zijn werkwijze en filosofie. Je ziet dat hij sommige onderwerpen een aantal keren achter elkaar schildert, zoals de broodjes, de bakjes patat en flessen ketchup. Alsof hij ze wil doorgronden!

De tentoonstelling in Zwolle is prachtig, dus als je in de buurt bent...
Museum de Fundatie is een bijzonder museum, dat regelmatig tentoonstellingen organiseert die gewoon erg de moeite waard zijn! Hier (klik) schreef ik er al eerder over...

De hazelaar...

De hazelaar

Onverwacht mij tegen

in 't nog winters jaar

op de sprong der wegen

bloeit de hazelaar.

Tegen 't licht gehangen

slingertjes van goud;

aarzelend, bevangen

raak ik aan het hout.

Trillend dwaalt van boven

't fijne wolken los;

en met bloei bestoven

in het naakte bos

blijf ik in een beven

teruggehouden staan,

en ik raak nog even

't donker stamhout aan.

Ida Gerhardt

(uit Verzamelde gedichten)

Voorjaar in het hoofd...

Ik heb het voorjaar in mijn hoofd... Ik heb last van opruim-opvliegers, die laat ik nooit voorbij gaan! DH en DS moeten er ook aan geloven en doen graag wat ik hen vraag, als ik hun daarna maar niet meer lastig val...
Het moet niet gekker worden: ik ben ook nog gegrepen door het haakvirus. Het komt niet meer goed met mij, hoe moet ik ooit alles doen wat ik wil doen op handwerkgebied?

Zaterdag was ik met vriendin Marjan op de Handwerkbeurs in Zwolle en viel ik pardoes voor de kleurtjes katoen van Claire, oude vertrouwde katoen van Durable!

En nu kan ik bijna niet meer stoppen met haken... Ik ontdekte de CAL 2014 - ja lekker snel hè? - en ben verkocht! Een paar jaar geleden kon ik maar een paar steken haken en kreeg ik enorme last van mijn schouders, zodat ik het haken uit mijn hoofd zette.
En moet je nu zien, zo leuk...
Gisteren bedacht ik me dat het zo jammer is dat mijn moeder niet meer heeft mogen zien hoeveel plezier ik in het handwerken heb. Ze was zelf een verwoed handwerkster. Als je vijfentwintig jaar geleden tegen me gezegd had dat ik: quilten, borduren, breien, spinnen, kantklossen en haken als hobby zou krijgen, zou ik je hartelijk uitgelachen hebben!

Hoe komt het toch dat je steeds weer in dezelfde kleurencombinaties terecht komt... Deze trui breide ik in de jaren tachtig of negentig. Het breien deed ik trouwens wel al vanaf eind jaren zeventig fanatiek...

De gele kleuren in de trui zijn nu vervangen door bruine tinten in het haakdekentje...

Tenslotte: kijk eens wat ik net op de muur zag?! Het is de schaduw van een tafeltje met daarop een plant in een pot. Of zie je wat anders? Ik wel...
Tijd om op te gaan ruimen en aan het werk te gaan voor de baas!

Voorjaarsdag...

Vandaag scheen de zon en was het een prachtige dag. De bijen vlogen uit en DH ging een deel van de fruitbomen snoeien. Zo heerlijk dat de schapen nu weer thuis lopen en je in een wollige wei kijkt!
Er zijn trouwens nog geen lammetjes bij gekomen. De eerste twee zijn een jongen en een meisje...

Sfeerplaatje!

De zon ging schitterend onder...

Bij het uitzoeken van de foto's ontdekte ik dat tijdens het maken van de foto's er steeds een ander nieuwsgierig hondje in beeld is. Hier zie je Fiep, herkenbaar aan de opstaande oortjes... Ze houdt de schapen in de gaten!

Haha, hier zie je nog net een glimp van Sam... Baas, wat doe je nou?

Tuurlijk is Jet er ook. Die zou het gekraai van de haan eens missen... Leuk hè, dat die rakkers altijd in de buurt van ons zijn!
De eerste bomen zijn gesnoeid, hopelijk hebben we weer een mooi fruitjaar...

Heel gek ei...

In de serie gekke eitjes hebben we vandaag een heel speciale: het wind-ei! Wat een gekke platte onderkant hè?

Onze Noord-Hollandse Blauwen - die zich overigens helemaal thuis voelen in Drenthe - zijn weer begonnen met leggen. Heerlijk weer af en toe een vers eitje bij het ontbijt... Het lentegevoel leeft helemaal op!

Vanochtend kwam DH met een zo op het oog vrij normaal exemplaar uit het kippenhok. Hoewel..., het oogt wat glazig en doorschijnend!

Maar zo gewoon is dit eitje dus echt niet, ik kon het aan de buitenkant zo indrukken...
Ieks, wat een raar gevoel! Het is een wind-ei. Nu had ik daar altijd heel vreemde associaties bij, waarover ik hier verder niet zal uitweiden ;-)
Maar dit is nu dus een wind-ei. Een eidooier met eiwit in een vlies, maar zonder harde dop van kalk eromheen. Het lijkt of er iets niet helemaal in orde is met de leginrichting van één kip... DH heeft meteen kalk en grit neergezet om te kijken of dat nu bij alle kippen een gewoon ei op gaat leveren.

Eigenlijk is dit wel een heel handig soort ei, het blijft uit zichzelf staan en rolt niet van het aanrecht, hihi...

Kijk hier zie je de gewone zachtgroene, stevige exemplaren die we wel opeten. Het wind-ei vertrouwen we niet helemaal en eten we toch maar niet op!

Alle schapen en de twee lammetjes zijn door DH vandaag naar huis gehaald. Hier kunnen de schapen veilig aflammeren...
Toen DH vanochtend bij het natuurterrein kwam waren de schapen gevlogen, achternagezeten door keffende honden en joelende kinderen, glimlachend nagekeken door een paar volwassenen: sommige mensen snappen er niets van en kunnen de bordjes niet lezen!

Verrassing!

Vanmiddag gingen DH en ik naar het natuurgebied De Klencke (klik) bij Oosterhesselen en daar liepen al twee lammetjes...
Nou helemaal een verrassing is het niet natuurlijk, maar deze tweeling is wel te vroeg geboren. Gelukkig zien ze er heel goed uit en waren ze zo dartel, dat we ze niet in handen konden krijgen!
Volgens de berekeningen zouden er op zijn allervroegst woensdag lammetjes geboren kunnen worden, maar deze twee kwamen dus eerder op de wereld!

Ze zien er goed uit. Zo leuk, de ene is echt diepzwart met een ieniemini wit pluisje aan de staart. De ander is mooi bruin van kleur.
Morgenvroeg haalt DH alle schapen naar huis, zodat de andere dames hier kunnen bevallen.
O ja voor de geïnteresseerden: de draagtijd voor een schaap is vijf maanden min vijf dagen...
Morgen of overmorgen ga ik vertellen of het jongetjes of meisjes lammetjes zijn of van elk soort één!
En voor de bezorgde lezers: drentse heideschapen lammeren het liefst buiten af en slapen vrijwel altijd buiten.

In maart 2005 viel er onverwacht een enorm pak sneeuw en vroor het wel 15 graden... De lammetjes liepen toen in de sneeuw en waren af en toe net levende sneeuwpoppen. Toch stonden ze niet veel onder de overkapping maar zochten ze elkaar steeds op en dartelden in de sneeuw!

Hier kun je goed zien hoeveel sneeuw er toen gevallen is...

Dit lammetje werd toen net geboren en brachten we uit voorzorg wel onder dak in een stal omdat het toen een nacht bijna 20 graden ging vriezen.  DS was op de foto ruim tien jaar!

Terug naar het heden... Vandaag hadden wij een andere kleine muiter mee op pad en hij vermaakte zich opperbest met het spelen met de hondjes. Stokken zoeken en weggooien was favoriet, evenals muts en handschoenen uitdoen en weggooien!

Hier nog een actiefoto: Fiep wil het stokje liever niet loslaten...

Groentetuinvoorpret...

Gisteren togen DH en ik naar Dordrecht om een bezoek te brengen aan een van de leukste winkels van Nederland: Vreeken (klik).
We hebben een paar uur doorgebracht om alle groente- en kruidenzaden voor het komende moestuinseizoen uit te zoeken. De winkel is er een in de categorie kruip-door-sluip-door en staat afgeladen vol met alles waar een moestuinliefhebber van smult: kweekbakjes, leuke boeken, handige hulpjes, maar vooral duizenden zakjes met zaaigoed!
Wil je tomaten, dan kies je niet uit tien soorten, ook niet uit twintig, maar wel uit honderd soorten!
Tussen alle 'gewone' zakjes met zaadjes staan er heel veel heel mooie, leuke en grappige...
Alleen al om de verpakking zou je deze pronkboontjes aanschaffen. Vorig jaar hadden we deze pronkboontjes in de tuin, ze bloeiden schitterend, maar de opbrengst was matig. Het feest gaat dus niet door en we laten de muis achter in de schappen...

Hoe vind je deze blauwe pompoen?

En deze regenboog worteltjes?

Wat denk je van deze wrattige fleskalebas? Ik krijg al kippenvel als ik ernaar kijk...

Heilige boontjes...

Nog meer heilige boontjes... Vorig jaar hebben we ze in de tuin gehad en ze zijn echt leuk!

Er gingen heel wat zakjes mee naar huis. DH is al druk aan het uitzoeken en over een paar dagen staan de bakjes met zaadjes te kiemen in de kas, en her en der in de vensterbanken...

Deze uien hebben we al eerder in de tuin gehad. Een letterlijk groot succes. Ik schreef er hier (klik) een blogje over!

Het wordt trouwens wel oppassen deze zomer hier in de buurt van de moestuin... ;-)