Een nieuwe lente en een nieuw borduurwerk...

Deze Japanse kopjes en blaadjes kocht ik vorig jaar in een prachtige winkel in Doesburg. Ik nam me toen voor er iets bij te gaan borduren in dezelfde tinten... Het is nu bijna driekwart jaar later en een van mijn huisjes van Remember Me nadert de voltooiing, evenals een ander borduurwerkje. Zal ik, mag ik...
Afgelopen vrijdag sloeg ik drie vliegen in één klap: voor mijn werk moest ik in de buurt van Roden zijn. In Roden kopen we al een poosje ons meel om zelf brood van te bakken en in Roden zit...

Juist:Annemiek  (klik)! Met haar heb ik garen en stof uitgezocht voor mijn nieuwe werk. Als ik er mee begin - eerst moet mijn huisje af zijn - laat ik het patroon zien. Enne ik ga eerst nog een experiment doen, nl. de borduurstof een iets andere tint geven door hem in de thee te leggen. Ik ben heel benieuwd!
Natuurlijk lagen er vreselijk veel verleidingen bij Annemiek. Zo heb ik voor mijn vriendin M. al een verjaardagscadeautje gekocht, mmmmmmm ze is pas in september jarig!

De lente hangt onmiskenbaar in de lucht. Vandaar de titel van dit logje vrij naar het gedicht 'Mei' van Herman Gorter:

Een nieuwe lente en een nieuw geluid:

Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,

Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht

In een oud stadje, langs de watergracht -

In huis was 't donker, maar de stille straat

Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat

Nog licht, er viel een gouden blanke schijn

Over de gevels in mijn raamkozijn.

(...)

Ik las 'Mei' voor mijn eindexamen. En hoewel ik toen nog heel jong was vond ik het wel prachtig geschreven en kocht ik het boek in 1978 van mijn verjaardagsgeld. Lang niet alles begreep ik en eigenlijk wil ik het wel weer eens lezen, ooit...

De blauwe druifjes die bloeien zijn het cadeautje van vorige week zondag. Ik vind bij blauwe druifjes het witte "kant" randje onderaan de bloemetjes zo lief!